In memoriam Benyamin Suaeb
Niertransplantatie
In memoriam
Indonesische legerdokter onderzoekt Servische vrouwen
sche vrouwen helpen in de westelijke
sector van Daruvar.
Bron: Suara Pembaruan
De bekende zanger, film- en televisie
acteur Benyamin Suaeb, door velen
Bang Ben of Babe genoemd, is aan een
hartaanval gestorven nadat hij in een
voetbalwedstrijd in Cinere niet ver van
zijn woonplaats meespeelde.
Bang Ben werd 56 jaar geleden geboren
in Utan Panjang, Kemayoran. Hij begon
als schilder en busconducteur en had
nog andere baantjes voor hij zich aan
sloot bij een band en een bekend, geliefd
zanger werd. Hij zong o.a. met Jack
Lemmers, Bing Slamet, Bil Saragih en
Ida Rojani. Ook bleek hij een goede
acteur te zijn. Bang Ben is vooral betrok
ken bij wat Betawi betreft. Zijn song
ondel-ondel inspireerde het stadsbestuur
van Jakarta om de ondel-ondel tot mas
cotte van de stad te maken. Toeristen
worden ook vaak door ondel-ondel wel
kom geheten. Voor de mensen in zijn
omgeving had hij veel belangstelling.
Geen wonder dat zijn heengaan zeer
wordt betreurd, zowel in de kunstwereld
als door de gewone man. Bij zijn uitvaart
waren duizenden belangstellenden van
eenvoudige werklui tot ministers toe.
Selamat Jalan, Bang Ben!
Bron: The Jakarta Post
De MUI, de Raad van geestelijke
Moslims leiders, ziet geen bezwaar in
transplantatie van nieren van overlede
nen, zo lang het de bedoeling is om
levens te redden. De voorzitter van MUI,
Hasan Basri verklaarde dat in de Heilige
Koran nergens staat dat het verboden is
organen van overleden personen te
gebruiken voor transplantatie. Hierover
zal de Raad een religieus edict uitgeven,
een fatwa. Hasan Basri stelde voor dat
doctoren het beste met de geestelijke lei
ders hierover zouden kunnen discussië
ren.
Bron: The Jakarta Post
In Heerlen (Limburg) is overleden mon
seigneur professor doctor Geise OFM,
oprichter van de Universitas Katolik
Parahyangan (Unpar) en gewezen bis
schop van Bogor. De naam Geise is wel
haast identiek aan het volk van Badui
van Banten (West-Java). Van februari
1939 tot augustus 1941 woonde en werk
te hij in het Badui gebied. Met moeite had
hij toestemming gekregen van gouver
neur-generaal Tjarda van Starkenborch
Stachouwer om in het Badui gebied
onderzoek te verrichten.
Zijn komst naar Java in 1938 was niet als
nieuwe priester, maar als student in de
antropologie uit Leiden. In 1932 werd hij
daar student in opdracht van de overste
van de Franciscaner Orde. Hij studeerde
Javaans, Sundanees, Sanskerta en
Arabisch en de islam. Daardoor kwam hij
te weten dan Banten een specifieke
volksstam had en dit trok hem aan.
Tijdens de Japanse bezetting werd hij
geïnterneerd. Na de oorlog werd hij leider
van de Franciscaner paters zodat er niet
veel tijd overbleef voor zijn proefschrift.
Tijdens een verlof in Nederland ging hij
verder met zijn studie en in januari 1951
behaalde hij zijn doctorstitel met zijn
proefschrift Baduys en Moslims in Lebak
Paragiangan, Zuid-Banten. Tot nu toe is
dit werk het enige overzicht over de
Baduis. De omgang met deze stam
maakte dat hij zich steeds meer tot Java
aangetrokken voelde, hij sprak dan ook
vloeiend Soendanees.
Monseigneur Geise was ook de oprichter
van Yayasan Mardiyuana, een stichting
voor onderwijs en opvoeding. Samen met
monseigneur Arntz van Bandung richtte
hij in 1955 de Universitas Katolik
Parahyangan op. Met hart en ziel werkte
hij daar en zijn redevoeringen waren
steeds vol vuur.
De laatste jaren ging zijn gezichtsvermo
gen sterk achteruit. Eerder was zijn
gehoor al niet al te best, maar dat vond
Monseigneur Geise en monseigneur Arntz
aan een Indonesische rijsttafel
hij niet het ergste. Toen hij niet meer
lezen kon en neerslachtig werd, werd
hem aangeraden naar Nederland te gaan
voor behandeling. Eerst wilde hij niet, hij
wenste in Indonesië te sterven, maar gaf
tenslotte toe. De Almachtige riep zijn
trouwe dienaar tot zich. Hij bereikte de
leeftijd van 89 jaar. Hij ruste in vrede!
Bron: Kompas Hidup
20
