Spektaculair Prijsvoordeel O Garuda Indonesia ÜSs- ik het idee dat de kinderen nog lang niet genoeg hadden gegeten. Zij hadden zelfs niets voor Hein en mij overgelaten. Terwijl de kinderen met hun avondeten bezig waren, heeft Hein een onderhoud met de commandant gehad. Het was een ver kapte screening, maar wij vonden dat op dit ogenblik niet zo belangrijk. Toen hij dus terugkwam, was er niets meer over en wij tweeën hadden nog niets gehad. Ik durfde niet te vragen, maar Hein had gelukkig nog wel het lef. Hij vroeg en kreeg er nog twee broden bij. Ook die verdwenen als sneeuw voor de zon. Later op de avond kwam men ons vertellen dat we om vijf uur 's morgens gewekt zouden worden en dat we daarna naar het vlieg veld worden gebracht, waar een militair vliegtuig, dat speciaal voor ons was over gevlogen, ons naar Hollandia zou bren gen. Zaterdag 23 december Na een heerlijke nachtrust werden we de volgende morgen na het ontbijt in twee jeeps naar het vliegveld gebracht, waar een militaire Dakota reeds op ons wacht te. Behalve Hein had niemand van ons ooit gevlogen en we waren dan ook zeer opgewonden. Ons vertrek had echter één schaduwzijde. Wij mochten onze Nero niet meenemen in het vliegtuig. Men beloofde ons goed voor hem te zullen zorgen. Arme Nero, moesten we na alles wat we samen hadden doorgemaakt, zo van elkaar scheiden? Na al die ontberin gen die ook hij had geleden, moesten we hem toch alleen laten. Ik gaf hem een kus op zijn kop, terwijl de tranen me in de ogen schoten. Wij konden er echter niets aan doen. We moesten hem achterlaten in de hoop dat er mensen waren die hem alsnog een goede oude dag wilden geven. Na een geweldige vlucht dwars over Nieuw-Guinea landden we tegen één uur na de middag op het vliegveld van Sentani. Op het vliegveld werden we opgewacht door autoriteiten van de mari ne, politie, geheime dienst en sociale zaken. Na een kort informatief gesprek werden we naar Hollandia Binnen gere den, waar we voorlopig in een pasang- grahan (motel) werden gehuisvest. Zondag 24 december 1961 Na het avondeten zaten wij met de kinde ren bij elkaar op het galerijtje vóór de slaapkamers. Wij waren vluchtelingen die niets meer bezaten. Het was 24 decem ber, de avond voor Kerstmis. Over enkele uren zou het Kerstnacht zijn. Wij hadden materieel gezien niets meer: geen huis, geen meubels, geen koekjes, geen drankjes, geen kerstboom of cadeautjes, zelfs geen sigaretje voor Hein. Maar we waren toch nog erg rijk. Wij hadden het Leven, wij hadden elkaar1 En wat voor onze kinderen het allerbelangrijkste was, zij hadden een toekomst waar zij zelf over konden beslissen. Eén voor één gin gen de kinderen naar bed, naar mijn idee een beetje verslagen en niets begrijpend, omdat dit Kerstfeest zo verschilde van wat zij gewend waren. Hein en ik bleven met z'n tweeën alleen, op die ongezelli ge, spaarzaam verlichte galerij, waar de stilte werd gebroken door het sjirpen van de duizenden krekels. In de verte hoor den we een klok twaalf uur slaan, midder nacht, Kerstnacht. Wij dachten aan de afgelopen week, de spanning was eraf. Onze jarenlange voorbereiding, onze vlucht, de aankomst en ontvangst, alles was voorbij. Een lang gekoesterde wens was eindelijk vervuld, een droom was werkelijkheid geworden. Uit de grond van ons hart hebben wij God bedankt, want zonder Zijn leiding en beschermende Hand, hadden wij, kleine mensen, deze vlucht nooit voor elkaar kunnen krijgen. 50% korting op 42 binnenlandse vluchten.* Garuda Indonesia is geen maat schappij die van stunten houdt. Wat we wèl graag doen is u méér van Indonesië laten proeven. Neem voor meer informatie contact op met uw reisbureau, of bel met Garuda Indonesia: (020)6272626. THE AIRLINE OF INDONESIA Aan dit aanbod zijn enkele voorwaarden verbonden. Zo moeten de tickets in Nederland worden gekocht in combinatie met een internationaal ticket van Garuda Indonesia. 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 29