Goedemorgen Koningin, De Indonesische schrijfster Titie Said publi ceerde in het dagblad Republika dat in Jakarta verschijnt het onderstaande artikel. Het stuk is vertaald door J.E. Barkmeijer. O Unieke kerst-CD: 'SELAMAT NATAL' (Merry X-mas) door: Jack Jersey cn Shinta Rick Tel. te bestellen 0165 - 55 61 53 Engels/Indonesisch gezongen en 077 - 382 01 37 'SELAMAT NATAL' (Merry X-mas) Prijs 27,50 incl. verzendkosten Zie interview volgende Moesson 41 Ik bevond mij tussen de menigte aan de kant van de weg, toen de koningin van Nederland op haar route door Jakarta, passeer de. Ook zat ik trouw voor de televisie om getuige te kunnen zijn van een koningin in het tijdperk van de globalisering. Ja, op deze wereld zijn er slechts twee vorstinnen die bekend zijn: Elizabeth en Beatrix. Ik herinner mij dat koningin Beatrix werd geboren op 31 januari 1938. Alle leerlingen op school werden ervan verwittigd en die dag werd uitbundig gevierd. Ondanks de hitte deed ik mee aan de optocht die heel groots was volgens de begrippen van die tijd. Door haar geboorte wordt het Nederlandse volk nu al vier generaties lang door vrouwen geregeerd te weten: koningin regentes Emma, koningin Wilhelmina, koningin Juliana en nu koningin Beatrix. Mijn vader, Moh. Said, wou de geboorte van Beatrix niet vieren. Hij voelde zich diep gekwetst in de greep van de bezetter, zoals hij de Nederlanders zag. Hij tartte en durfde de leraar ge schiedenis tegen te spreken toen hij leerling was op de kweek school te Ongaran. Die leraar beweerde dat Nederland heel groot was, geweldig en welvarend. Nederland is zo klein als een wratje en in de Tweede Wereldoorlog zal Nederland de oorlog verliezen en vervolgens zal het gekolonialiseerde land vrij zijn en welvarend worden, zo zei mijn vader. Aldus werd vader gearresteerd en vervolgens verbannen naar Boven Digoel in 1926 en daar heeft hij pijnlijk ervaren hoe wreed de natuur kan zijn door de zuigkracht van een kolossale bloedzuiger. Vader was er ook getuige van dat vele van zijn vrienden bezwe ken door malaria, TBC en door het gif dat gebruikt werd om beesten te vangen en waarbij de bannelingen op dat moment trachtten te ontsnappen. Doch vader heeft mij niet verboden om de geboorte van prinses Beatrix te vieren omdat hij vond dat ik tot een andere generatie behoorde die beslist niet de wreedheden had ervaren van een banneling. Terwijl ik naar koningin Beatrix keek herinner ik mij mijn vader zaliger en tevens mijn grootvader aan moederskant, wijlen de heer R. Yoyoredjo. Hij leefde eveneens als banneling in Boven Digoel. Hier ontmoette vader mijn moeder, die als een heel lief klein meisje met haar ouders als banneling mee was gegaan. Dit was het geluk van de banneling; ik werd daarna geboren. Dit is nou specifiek de aard van de Indonesiër, steeds grijpt hij zijn geluk, accepteert de feiten bereidwillig en oprecht. Wij zijn immers een groot vergevingsgezinde natie en accepteren geluk graag en wij zijn snel feiten en gebeurtenissen vergeten hoe wreed het moge zijn geweest. Het leven is niet steeds rooskleurig geweest in het verleden. De geschiedenis heeft aangetoond dat vroegere vijanden vervol gens vrienden werden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Rusland behoorde eens tot de bondgenoten en vervolgens tot de vijand. Juist, zoals vader steeds zijn ervaringen memoreerde als banneling. Die ervaringen werden niet meer als bitter gevoeld doch werden voor lief geaccepteerd. Vaders ogen schoten vol toen hij beschreef hoe hij een kameraad bevrijdde die door een krokodil werd gegrepen omdat die vriend een baby-krokodil had gevangen en het had opgegeten. Daaruit bleek dat een krokodil zijn prooi op grote afstand kan ruiken. Ook herinnerde hij zich nog goed hoe hij onderwijs had gegeven aan kinderen van Irian die in de omgeving van Tanah Merah woonden. Eens gaf een leerling hem slangenolie, een middel om het lichaam te versterken en dat tevens een groter uithoudingsvermoging geeft. Ook vertelde hij hoe hij een liefdes brief liet bezorgen door de koerier Sayuti Melik. Er zijn dingen tijdens de revolutie gebeurd die bij ons veel pijn hebben veroorzaakt. Behalve het gebeuren te Rawagedeh, de gedragingen van Westerling en tevens het gebeuren te Solo, vijf uren nadat het staakt het vuren een feit was. Het korps van de Nederlandse groene baretten slachtte de bevolking van een aantal dorpen af inclusief de mensen van het Indonesische Rode Kruis te Gading waar dokter Padmonegoro woonde. Slechts één persoon heeft het overleefd en dat is de heer Supratignyo, broer van de OPW minister Mien Sugandhi. Hij was zwaar gewond doch overleefde het omdat hij dood werd gewaand. De overige drieëntwintig slachtoffers werden met de klewang afgemaakt. Er heeft zeker veel bloed gevloeid. Op deze dag heeft u mijn aandacht koningin Beatrix, ik ben aan de televisie gekluisterd. U bent een charmante koningin met een lieve glimlach. Ik ben overtuigd en acht het juist dat u als afge- zante van een volk de vriendschappelijke groeten en verzoening tot uitdrukking kan brengen. Gezien uw hartelijkheid, uw toege stoken en reikende hand ben ik thans diep in mijn hart bevrijd van alle gemengde- en wrokgevoelens. Hoewel u als koningin ons geen excuus aanbood, geeft allemaal niets, wij hebben uw volk reeds vergeven. In het leven kan alles niet eeuwig duren; haat kan veranderen in liefde en eveneens kan liefde verande ren in haat. De grens daartussen is maar flinterdun. Ons gevoel bepaalt het een en ander... en het gevoel is eenvoudig te beïn vloeden door stemming, situatie en omstandigheden. Majesteit, ontvangt u hierbij mijn beste wensen op deze mor gen.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 41