Djakarta 19 55 DOOR JACQUES DE CLETSCOUQUE li] MEDAN GUESTHOUSE IN SUMATRA O SETIAKAWAN geldleningen voor 65 plussers Voor een 65-plusrekening t/m 25.000,- aflossing 36/60 maanden. Kwijtschelding bij overlijden. Dan Setiakawan bellen 013 - 535 01 05 dagelijks 09.00 - 23.00 uur Wij woonden in een wonderlijk huis: de benedenverdieping was ruim en had voldoende kamers voor ons, maar de bovenverdie ping bestond eigenlijk alleen maar uit twee kleine kamers met badkamer, omringd door een groot terras. Vóór de oorlog moet dat wel aardig geweest zijn, maar omdat de druk van de waterleiding die verdieping niet haalde kwamen wij er nooit en werden die kamers niet gebruikt. Ten slotte werd ons door de huisves tingsorganisatie de pin op de neus gezet en waren wij gedwongen om daar men sen te laten wonen. Ik waardeerde het, dat ons ten minste nog de keuze van de bewoners werd gelaten, maar Totty was zo verontwaardigd als alleen Totty maar kan zijn: 'Ik vind het een schandaal, ten slotte is het óns huis, nou ja, van die toko van jou en ze hebben er niets mee te maken. Heb je ze wel verteld dat je de tweede man van X.IJ.Z. was, Jacques? En dat je heel belangrijk bent? En dat ik lid van de WIC ben? Je bent natuurlijk weer vreselijk suffig geweest, je accep teert ook maar alles, wat je gezegd wordt!' Pas na geruime tijd had Totty het idee verwerkt, dat zij voor een keer moest doen wat haar gezegd werd en toen kwam de moeilijkheid, wie er moest wonen. Wie ik ook voorstelde, werd ver ontwaardigd, met zijn reputatie bekriti seerd, vernietigd en getorpedeerd, tot ik ten slotte koel meedeelde, dat ik het dan wel alleen zou beslissen en ijlings naar de kegelclub verdween, waar ik mijn haar kon laten knippen zonder de protesten van Totty verder aan te horen. Mijn keuze was het echtpaar Klein, waar van de man een veelbelovend jongmens van mijn kantoor was, die ondanks zijn jeugd de afdeling Knopen al in zijn vin gers had. Het vrouwtje was iets allerliefst met een blonde krullekop en ogen die je... enfin, dat hoort niet in dit verhaal thuis. Ze hadden beiden natuurlijk een groot respect voor mij als Tweede Man, wat de samenwoning dan toch wel mak kelijk moest maken. Totty liep de volgen de dagen tragisch zwijgend door het huis en op de dag van de verhuizing keek ze koelkritisch en vernietigend elk stuk na dat naar boven werd gedragen. Tenslotte kwam het mevrouwtje zelf, die zich bescheiden voorstelde en zich excuseer de voor de overlast die ze ons ongewild aandeed. 'Pas de quoi', zei Totty (waarmee ze haar Frans had uitgeput), 'U bent natuurlijk van harte welkom, maar ik wil er u even op wijzen dat de tuin van ons is. En het fietsenhok en de garage kunt u natuurlijk niet gebruiken en de strijkplaats natuurlijk ook niet en tot mijn spijt heb ik ook geen goedang voor u. En de trap houdt u zeker wel schoon, hè? En van de gas-, elektriciteit- en waterrekening betaald u natuurlijk de helft. En de tuinman ook, dat begrijpt u zeker wel? Ik hoop, dat we ver der geen last van u hebben, want mijn man heeft vreselijk veel last van migrai ne'. Ik zag de lichte paniek in de ogen van de jonge vrouw opflakkeren, maar kon Totty natuurlijk niet tegenover de vrouw van een van mijn employés afval len en hield dus mijn mond tot ze buiten gehoorafstand was. Mijn daarop volgen de woordenstrijd met Totty was vergeefs en ik nam mezelf voor, om de zaak later met Klein op kantoor in orde te maken. De eerste dagen liepen boven verwach ting goed, ten minste wat ik daarvan bui ten kantoortijd merkte. Totty behandelde mij als een lustmoordenaar die zo veel mogelijk ontweken moest worden en leed zichtbaar, stil en intens. Op bevel van Totty werden er inmiddels twee hefbo men, vier hekken en talloze heggen aan gebracht, om te zorgen dat de bovenbe woners via een gecompliceerde omweg en voor ons ongezien, het huis konden bereiken. Bij regen zou dat geen grapje voor hen zijn. De derde dag was een zondag en om een uur of tien zag ik mevrouw Klein met een emmer de trap afsluipen en onze badkamer binnengaan. Totty stoof op en versperde haar de doorgang: 'Mevrouw Tel./Fax 00-62-61-550326 Zeer goed en schoon, grote achtertuin, terras, u voelt u echt thuis. Prijs 35,- per kamer, incl. ontbijt (2 pers.) Prijs 45,- De Luxe, incl. ontbijt Tevens minibus voor TOUR SUMATRA. Info: S. Ali - Elly Bouhuys. Restaurant Sumatra Stein Tel. 046-333190 Fax 046-336773 Klein, u moet goed begrijpen dat ik hele maal geen egoïst ben, maar wij willen allemaal graag drie keer per dag baden en als er dan nog wat over is, mag u daar wat van hebben, hoor! Komt u dus maar 's avonds om een uur of tien kijken, of er nog water voor u is en dan mag u gerust een emmer halen. Maar niet eerder!' En weer zweeg ik, lafaard, en probeerde daarna vruchteloos Totty aan het ver stand te brengen, dat mensen die de helft van het water betalen toch zeker ook rechten daarop hebben. Terwijl dit debat, van mijn zijde fluiste rend en van Totty's kant schreeuwend werd gevoerd, klonk er plotseling van boven een luid en vrolijk gelach. Toen werd Totty helemaal witgloeiend van drift: 'Hoor je dat, Jacques, hoor je ze lachen? Hoe durven ze!' Toen zei ik, dat ik niet begreep wat daar nu mis aan was, zei Totty: 'Dat betekent natuurlijk, dat ze mij uitlachen! Ik houd het niet meer uit, dit kan geen vrouw verdragen. Je weet toch hoe vreselijk gevoelig ik ben. Doe er iets aan, anders vlieg ik dat mens nog aan!' Op dat moment ging de telefoon en Totty nam de hoorn van de haak en koerde geaffecteerd door het apparaat: 'Ja, hallo, hier met mevrouw de Clatscoucquel... Nee, mevrouw Kleen woont hier niet, heur', en hing op. 'Stel je voor!' zei Totty, 'ik zal de telefoon ook nog gaan aannemen voor dat mens dat mij zo pest. Die man heeft ten slotte een basis van 400, is het niet? Nee, hoor, daar hoeven ze niet mee te beginnen'. Enfin, ik heb de Kleins overgeplaatst naar Bandjermasin, de De Groots heb ik drie weken kunnen houden, de Van Dams twee weken en nu zitten er twee oudere vrijgezellen in, die Totty licht het hof maken. Maar dat geeft weer andere problemen. 0 37

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 37