7 maart 21 en er zijn bombardementen in de omge ving. Op straat is het een drukte van belang, ledereen is ondanks deze toe stand nog opgewekt en vrolijk en gaat rustig zijn eigen gang. 17.00 uur: Er worden vrijwilligers gevraagd voor de herovering van het vliegveld Kali Djati. Volgens sommige berichten hebben wij dit vliegveld al op de Jap heroverd. Nadat velen zich hebben opgegeven, wordt het afgelast, omdat er reeds versterkingen naartoe zijn gediri geerd. Orders en tegenorders volgen elkaar op. Alles is reeds gepakt en gezakt voor het vertrek in de nacht. 20.00 uur: Aantreden voor indeling in secties. steeds uitkijken geblazen voor een verra derlijke overval, de vijand zit reeds over al. De meesten van ons zitten of liggen dan ook met het geweer gereed om te vuren bij het minste of geringste teken van onraad. 04.00 uur: In de ochtend rukken we ver der op na weinig te hebben geslapen. Alle ogen worden goed open gehouden in verband eventuele infiltratie van de vij and. Iets voor Lembang wordt de colonne gesplitst, één deel was reeds in de omge ving van Bandoeng achter gelaten. Zo krijgt de sectie mitrailleurs waaronder ik loos omgaan met de munitie om vooral de stelling niet te verraden. Boem, boem, boem, klinkt het links en rechts. In golven van zes tot tien komen de vijandelijke vliegtuigen boven ons overgevlogen. Eigen vliegtuigen zien wij niet. Rustig vliegt de vijand dan ook over Bandoeng en Lembang en omgeving. Volgens zeggen is Villa Isola ook het doel van de vijand geweest, wat wij, ondanks de grote afstand kunnen waarnemen. Het gebouw lijkt door een bom getroffen. Naderhand was er ook een 'near mis'. De bombardementen worden heviger. De vij and heeft vrij spel en kan dus naar harte lust bommen afwerpen waar hij maar wil. Tegenstand van onze kant is niet te L. Jacobs bedient een zware mitrailleur M50 tijdens een meerdaagse oefening in Probolinggo 23.00 uur: Per auto-colonne naar het front. Waarheen? Volgens zeggen naar Lembang en daar boven of nog verder op in de omgeving. Dan wordt er halt gehou den. Bandoeng is in diepe rust. Bij de rustplaats wordt een wachtpost uitgezet. Nu proberen we wat te gaan slapen, een gedeelte van de jongens slaapt op de wagens, een ander deel slaapt op de koude grond. Wat een koude! Onze dekens mogen wij niet gebruiken vanwe ge de opvallende kleuren. Van slapen komt echter niets terecht, want het is behoor een open terrein aangewezen, niet ver van Villa Isola. Enfin jongens, nu flink aanpakken en onze mitrailleurs in stelling brengen. Onze verdediging is nog niet eens op orde of daar komen de vijan delijke vliegtuigen al aan, herkenbaar aan de rode bollen op de vleugels. Onze kapi tein heeft ons verlaten voor een bespre king in Bandoeng en zo zitten wij opge scheept met drie sergeanten. Ziezo, de stelling in orde gebracht en nu rustig afwachten. We mogen pas schieten als het echt noodzakelijk is. En niet roeke- duchten, want wij hebben blijkbaar geen vliegtuigen meer. De vijand in de lucht wordt weinig in de weg gelegd. Er is alleen tegenstand door ons geschut vanaf de grond. Wat komt daar nou aan? Eén van onze twee centimeter luchtdoelkanonnen, die uit Lembang zijn teruggetrokken, sluit zich nu bij ons aan. Het stuk wordt mid den op de weg in stelling gebracht en dan maar vuren tot de stukken er vanaf vlie gen. Naderhand is schieten niet meer

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 21