De naam Indonesië Het Chinese telraam (2) Herinneringen aan oom Peng Mensdier en natuur "PVak+ij k voor -Undiscke bega leiding 033-^563061 5 Deze tante Janny en oom Leo hebben namelijk vóór de Japanse bezetting ook aan de Oosteindeweg gewoond en wel aan het begin, het vierde huis aan de lin kerkant dichtbij de spoorbaan die toen de demarcatielijn vormde. Om de één of andere reden hadden de twee echtparen die wel familie waren en aan ook dezelf de weg woonden, geen contact met elkaar. Er was een vete tussen de beide broers. De oorzaak daarvan is aan ons nabestaanden nooit bekend gemaakt. Ik ben in de tijd dat ik in Bandoeng woonde dan ook nooit bij tante Jeanne en oom Theo geweest. Wel bij tante Janny en oom Leo. Ook op de theeonderneming 'Tenara' in Pengalengan, waar mijn oom als administrateur werkzaam was vóór de Japanse bezetting. Oom Leo heeft in Tjimahi in het kamp gezeten en is direct na de kamptijd met mijn tante bij ons komen wonen aan de Bandastraat, naast het Jaarbeursgebouw. Deze beide fami lieleden, tante Janny en oom Leo, heb ben wij vermoord aangetroffen in hun voormalige huis, vervolgens over de demarcatielijn (de spoorbaan) kunnen meenemen en met een truck - bestuurd door een zekere heer Simons - naar het Julianaziekenhuis vervoerd. Daar was in die tijd het Rode Kruis ondergebracht. Omtrent de dood van de door de heer Orth beschreven tante, tante Jeanne, ben ik nooit iets aan de weet gekomen en dankzij zijn beschrijving in Moesson is het mij nu pas bekend. Nogmaals, het hoe en waarom van de vete tussen de beide broers is aan mij en mijn familie onbekend en wij zullen maar zeggen: 'Zij rusten in vrede.' Mijn verontschuldigingen aan de heer Orth voor dit misverstand dat is ontstaan door de beide vermoorde familieleden met dezelfde naam en wonende aan dezelfde straat. Mijn familie en ik zijn de heer Orth dankbaar dat wij nu precies weten wat het lot was van de andere tante en oom, tante Jeanne en oom Theo. Het is jammer dat ik ze nooit gezien of gekend heb. F.A.H. LeClerq de Courcelles, Ede In Indonesia Magazine nummer 151 las ik het volgende: 'De naam "Indonesië" is afkomstig van twee Griekse woorden: Indos, dat Indiaan betekent; en Nesos, dat landen betekent.' Nesos vind ik ook in Dodekanesos en Pelopponesos. Daarom vermoed ik dat het 'eilandengroep' bete kent. Ook de Spanjaarden dachten vroe ger dat je in Indië terecht kwam als je maar ver genoeg in westelijke richting voer. Interessant om dit na te gaan. Ik vraag mij af wie dit weet en wie zich ooit heeft afgevraagd waar de naam van het land, waar menigeen van ons is geboren, vandaan komt. Dan zou ik wen sen dat dit veel meer bekend wordt. J.C. Bouwens, Den Haag In Moesson van februari 1996 vroeg mevrouw A C. van Heugten-v.d. Bos zich af hoe een Chinees telraam werkt (pagi na 4). Ik heb nog niet zo lang geleden van een pleegkleindochtertje sam-sam met de eigen grootmoeder daarvan een telraam(pje) gekocht voor ongeveer tien gulden. Dit vanwege rekenproblemen in de tweede of derde klas. Bij het telraam werd een gebruiksaanwijzing geleverd voor de gebruiker in ik meen drie talen: Nederlands, Engels en Chinees. Optel len, aftrekken, vermenigvuldigen, delen... over alles stond erop hoe je het moest doen. Of pleegkleindochtertje er wat aan heeft? Ik heb er nog niets over gehoord. Waar gekocht? Bij een Chinese toko op de Straatweg in Utrecht. De moeder zelf zou nog met een telraam bezig zijn. Beneden tien rijen van tien ringen, boven tien rijen van twee ringen. Tien ringen beneden is gelijk aan twee ringen boven (elke bovenste ring is gelijk aan vijf bene den). Je begint links; bijvoorbeeld zeven plus vier is gelijk aan zeven ringen van de onderste rij naar boven, nog drie erbij plus één van de naastliggende rij is tien plus één is gelijk aan elf. Zo herinner ik het mij nog van vroeger. Ik heb de gebruiksaanwijzing niet meer. Dus kopen maar! Circa tien gulden bij de echte Chinese toko. Wens u succes! R.L. Krab, Maarssen Het verhaal van 'Tuan Mendes' door Aeneas Alzabidi in het septembernum mer van Moesson 1995 bracht herinne ringen bij mij boven aan Paul Izaak (Peng) Mendes da Costa, eigenaar van een boerderij met melkkoeien, varkens en nog allerlei andere dieren in Wlingi, een dorp nabij Blitar in Oost-Java. In 1937 was mijn vader daar hoofd van de lagere school en wij woonden naast de boerderij Oom Peng, zoals ik hem noemde, bezorgde ons in het het stille plaatsje veel afleiding, het huis daverde van het lawaai als hij kwam binnenvallen, wat veelvuldig gebeurde. Hij was een grote man, sterk als een beer, met een chole risch temperament, maar ook met een groot gevoel voor humor en een gave om met dieren om te gaan. Wie een ontem bare aap, een valse hond of enig ander onhandelbaar dier had kon ermee bij Peng terecht en binnen de kortste tijd aten ze met recht uit zijn hand. Vogels kwamen op zijn gefluit af en streken neer op zijn schouder, en de varkens die naar fraaie namen van filmsterren luisterden, kwamen naar hem toe en rolden op hun rug om gekrauwd te worden als hij ze riep. Als klein meisje was ik dan ook dagelijks na schooltijd op de boerderij te vinden, en het meest bijzondere vond ik dat hij zijn oude hond Blenron kon laten lachen. Peng zat dan op zijn hurken voor 't dier en zei heel vriendelijk: 'Ajah dron, ajah dron', waarop Blenron begon te kwispe len, zijn bovenlip optrok en een bijna tan deloze bovenkaak ontblootte. Of dat wer kelijk lachen was weet ik niet, maar Peng was er zeker van. In de oorlog is oom Peng geïnterneerd en vrij spoedig overleden. Zoals zijn zoon Armand zei toen hij ons in het eerste oor logsjaar in Kediri waar we naar overge plaatst waren, kwam opzoeken: 'Pappie was zo'n vrije vogel, hij kon niet tegen gevangenschap'. Ik vraag me af of Peng familie was van Tuan Mendes. Als iemand hem gekend heeft of weet waar zijn zoons Winny en Armand wonen, graag brieven of informatie naar: Nellie Wiborg Jenssen-Swager, 38 Shirley Gardens, Tunbridge Wells, Kent TN4 8TH, Engeland Met zeer veel genoegen Moesson van februari 1996 gelezen. Ook het artikel 'Mens, dier en natuur II' door F. van Garling. Jammer dat hij hierbij niet het boek van P. Schenkel Operatie Neushoorn noemde (uitgeverij La Riviere Voorhoeve te Zwolle). Dit boek is ongeveer vijfentwintig jaar geleden verschenen. In Tong Tong is toen nog een recensie verschenen! Daar staan mooie foto's in van de Javaanse badak (gekleurd en zwart/wit). En het geeft een goed beeld van het reservaat Ujung Kulon. F.J. Suyderhoud, Den Haag Voot mannen en vfowwp.n die op zoek zijn naaf zickzelf en dit vanuit kun CTndiscke identiteit willen doen. Bel vooc informatie: ^•kristine Witteman-van ;Akkoude

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 5