moessQn Hé, dat is gek. Nu ik erover zit te praten, realiseer ik me dat de twee serieuze vriendjes die ik tot dusver heb gehad allebei Indisch waren. Dat is verrassend. (Haar ogen glanzen.) Of het toeval is, weet ik niet. Ik hou van donker. Het klikte alleen niet tussen mij en mijn toenmalige Indische schoonmoeders. Er leek een soort rivaliteit te zijn. Met mijn (Indische) schoonvaders daarentegen kon ik goed overweg. Aan die vriendjes kon je wel merken dat ze een Indische opvoeding hebben gehad. Al die typische kenmerken van de oudere Indische generatie zag ik bij hun terug. Ik voelde me daarom ook direct op mijn gemak. Het is de herkenbaarheid die me dat vertrouwde en veilige gevoel gaf. Het begint me trouwens op te vallen dat ik toch veel meer op zoek ben geweest naar die herkenbaarheid, die vertrouwd heid, dan ik dacht; vroeger bij mijn Indische familie, bij de vriendjes die ik heb gehad en in Indonesië. Misschien ben ik wel Indischer dan ik denk dat ik ben... Waar ik me wel al van bewust was, is het feit dat wij als Indische mensen vervagen. Het lijkt een uitstervend ras. Ik zou daarom ooit mijn eigen kinderen toch wat van de Indische cultuur willen meegeven. Minstens zoveel als ik in mijn eigen opvoeding van mijn vader heb meegekregen. Ik zou ze ook mee willen nemen naar Indonesië. Het land waar hun opa vandaan komt en ik ook een beetje. Het land waar ik, als ik diep in mijn hart kijk, ook geboren zou willen zijn. Dat zou een extra dimensie aan het geheel hebben gegeven. Dan had ik die herkenbaarheid in me gehad en zou ik er niet - bewust of onbewust - naar op zoek hoeven. Ik zou ze ook meenemen naar de Pasar Malam Besar. Die geuren, die sfeer, die geven me hetzelfde gevoel als in een Indische familie. Een thuisgevoel. Misschien hebben Hollandse mensen dat ook wel, maar dan in voor hun bekende geuren en sferen. Dat vraag ik me ook wel eens hardop af: 'Is het wel dat Indische, of refereert het alleen maar aan thuis waar ik me lekker voelde?' Daar ben ik nog niet uit. Misschien was ook mijn opvoeding wel Indischer dan ik denk. Al was het alleen maar door de wijze van omgaan met mijn ouders. Ik sprak mijn ouders met 'u' aan. Mijn Hollandse vriendinnen zeiden gewoon 'je' tegen hun vader of moeder. Vaak heb ik ze een grote mond horen opzetten. Dat gebeurde bij mij thuis niet. Mijn vader heeft me geleerd respect te hebben. Het zou best interessant zijn om al die aspecten eens met Indische leeftijdsgeno ten te bespreken. Het lijkt me dat er overeenkomsten moeten zijn tussen mijn beleving en die van anderen. Zouden kinderen van een Hollandse vader en een Indische moeder een andere opvoeding hebben gehad? Ie leest er ook zo weinig over. Mijn vader leest Moesson en andere bladen waarin Indië en Indonesië aan bod komen. Zelf blader ik wel eens door die tijdschriften, maar ik mis daarin verhalen over het heden. Daarom vind ik dit initiatief juist zo leuk. En dat niet alleen. Het is ook nodig, want er zijn weinig jongeren die iets van de Indische cultuur en van de geschiedenis weten. Simpele dingen als het verschil tussen een Indo en een Indonesiër. Het verschil tussen een gastarbeider en een repatriant. Aan die onwetendheid kan ik me soms groen en geel ergeren. Ik probeer dan wel uit te leggen hoe de vork in de steel zit. Ik heb wel eens iemand over een 'Indonees' horen spreken, terwijl hij - naar achteraf bleek - een Indo bedoelde. Nog erger was de opmerking die een Hollandse leeftijds genoot over mijn vader maakte. Die jongen was voor het eerst bij mij thuis en had kennisgemaakt met mijn vader. Hij had met open mond zitten kijken. Toen mijn vader weer weg was, zei hij me vol bewondering: 'Toch goed van je vader dat hij uit het oerwoud is gekomen en nu in zo'n huis woont'. Daar heb ik ontzettend om moeten lachen. Aan de andere kant is het natuurlijk diep triest dat iemand zo weinig van een volk weet dat ook Nederlands is. En hij is echt niet de enige. Ik heb me ook eens door iemand laten vertellen dat de Indo's in 1850 naar Nederland zijn gekomen. Om de Batavieren af te lossen zeker. Het is ongelooflijk hoe weinig de jonge ren over dat stuk geschiedenis weten. Ik heb mijn kennis over de geschiedenis van mijn vader meegekregen. Niet altijd rooskleurige verhalen. Behalve over de paradijselijke sfeer heeft hij ook verteld over de Jappenkampen, de bersiaptijd. Die ervaringen hebben diepe wonden geslagen. Niet alleen bij hem maar ook bij veel van zijn generatiegenoten. De wijze waarop sommige Hollandse mensen reageren, is dan ook vaak een bron van ergernis voor de generatie van mijn vader. Het verschil is dat het bij mijn generatie een gebrek aan kennis is en bij de generatie van mijn vader een gebrek aan erkenning. Een wezenlijk verschil, dat verwerking van de pijn daarom moeilijk zo niet onmogelijk maakt. Gelukkig kan mijn vader zijn gevoelens kwijt in het boek waar hij mee bezig is. Bovendien kan hij met mij over deze dingen praten. (Esther is weer even stil.) Door mijn studie heb ik beter geleerd te observeren. Daarom valt het me op dat je bij veel Indische generatiegenoten van mijn vader verbittering ziet. Die mensen dragen 'verborgen verhalen' met zich mee. Dat verklaart ook stukjes niet- alledaags gedrag. Ik heb daar ook wel eens met mijn generatiegenoten over gesproken. En het is herkenbaar. Het grappige is dat ik door Indische mensen lang niet altijd wordt herkend als 'one of them'. Daar heb ik geen moeite mee. Met mijn uiterlijk ben ik in dat opzicht ook tevreden. Het is niet zo dat ik er anders - Indischer - uit zou willen zien. Dat vleugje mysterie dat voor de meeste Hollandse mensen rondom mijn persoon hangt, vind ik genoeg. Het is wel geinig als men probeert achter mijn culturele herkomst te komen. Meestal denken ze die te vinden rondom de Middellandse Zee. Ik ervaar dat niet als een teleurstelling. Voor het overige heb ik geen behoefte om meer met mijn Indische achtergrond te doen. Ik heb geen zin om naar Indische verenigingen te gaan of zo. De Pasar Malam Besar vind ik in dat opzicht een FAR HOLIDAYS INTERNATIONAL TOUR OPERATOR Van Cralingenlaan 16, 2241 SC Wassenaar, Tel. 070 - 511 60 92 Fax 070 - 514 07 96 Lid Stichting Garantiefonds Reisgelden no. 2056 LANG VERBLIJF OP PENANG, BALI EN JAVA. 14 voor: Privé - groepen en individuele reizen op maat, bedrijfsreizen en tickets naar Verre Oosten en naar het Westen. Eerlijk in prijs, inhoudelijk goed en persoonlijk advies. 15 D Penang Eiland, first class hotel, aan het strand en incl. ontbijt en tickets in Business Class 3.965,- p.p., in Economy Class 2.565,- p.p. Geldig tot 30 november. Uw kans om in een Business Class te reizen. Vol=vol, dus haast u. 15 D Bali, dlx hotel, aan het strand, incl. ontbijt en tickets in Business Class 4.185,- p.p. en in Economy Class 2.885,- p.p. Reizen-op-maat naar het Verre Oosten, Australië en het Westen. Far Holidays International als kwaliteit voor u belangrijk is. S G R

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 14