Brisbane calling Uit vissen moessQn Nieuwe editie Eindstation Pakan Baroe 'Opdat zij met eere mogen rusten': de Oorlogsgravenstichting In 1976 schreef de journalist Henk Hovinga het boek Dodenspoorweg door het oerwoud, over het drama van de Pakan Baroe-spoorweg in Midden-Sumatra. Dit boek was grotendeels gebaseerd op het archief van ex-krijgsgevangene Henk Neumann en op memoires van andere overlevenden. Er verschenen van dit boek twee drukken, die al snel waren uitver kocht. llit de aanvullingen en correcties die volgden op de eerste twee drukken van Dodenspoorweg door het oerwoud stelde Hovinga een derde, volledig herziene en uitgebreide druk samen, die in 1982 verscheen onder de titel Eindstation Pakan Baroe 1944-1945. Maar ook na 1982 bleef veel nieuw en tot dusverre onbekend materiaal over de Pakan Baroe-spoorlijn boven water komen, zodat de schrijver besloot tot een vierde, volledig herziene en uitgebreide editie. In deze vierde druk, die de titel kreeg Eindstation Pakan Baroe 1943-1945, becijfert Hovinga bijvoorbeeld dat naast bijna 2500 krijgsgevangenen ongeveer 80.000 (tachtigduizend!) romusha het leven lieten bij de aanleg van deze spoor lijn, die na zijn voltooiing op 15 augustus 1945 nooit is gebruikt. Het lot van deze Javaanse dwangarbeiders komt nu uitge breid aan bod. Ook gaat Hovinga in op wat gebeurde in de periode 15 augustus tot en met 25 november 1945, toen de laatste krijgsgevangenen de kampen aan de Pakan Baroe-spoorlijn konden verlaten. De Oorlogsgravenstichting bestaat dit jaar 50 jaar. Het doel van deze stichting is het inrichten, in stand houden en verzorgen van Nederlandse oorlogsgraven, over de gehele wereld. Het organiseren van pelgrimsreizen, het verzorgen van bloem- leggingen en het verstrekken van graffoto's behoort ook tot de activiteiten. Speciaal ten behoeve van de graven in Indonesië heeft de stichting een bijkan toor in lakarta. Verspreid over zeven erevelden op lava liggen ruim 24.000 oorlogsslachtoffers begraven: militairen, omgekomen in de strijd tegen Japan of tijdens de politionele acties (1945-1950) en burgers, die stierven in de lapanse interneringskampen of tijdens de woelige jaren na de capitulatie van Japan. Vanaf juni 1942 werden herhaaldelijk grote groepen krijgsgevangenen vanaf Java, Sumatra en Borneo naar Thailand en Bijzonder aan deze uitgave is dat er een CD ingesloten is met daarop een radiodo cumentaire, die de auteur maakte voor de NOS-radio en de Wereldomroep. Elf overlevenden en Albert Plesman jr., een van de eerste bevrijders, komen in deze documentaire aan het woord. Eindstation Pakan Baroe 1943-1945 is een uitgave van Buijten Schipperheijn, telt 344 pagina's (paperback) en kost 49,50 (inclusief CD). Birma gebracht, om aan de Birma-spoor- weg te werken. Bijna 3000 Nederlandse krijgsgevangenen lieten daarbij het leven. Aanvankelijk lagen zij langs de spoorweg begraven. Later zijn zij door de Britse gra vendienst overgebracht naar drie erevel den in Thailand en Birma. De inrichting van de Nederlandse graven is uitgevoerd met gegevens en geld van de Oorlogsgra venstichting. Ook naar Thailand en Birma organiseert de stichting groepsreizen. Als u donateur wilt worden of meer informatie wenst, kunt u contact opne men met de Oorlogsgravenstichting, Postbus 85981, 2508 CR Den Haag. Tel. 070 - 363 34 34. (IH) Vandaag kwamen er drie Australiërs op bezoek. Nu is onze familie erg kosmopoli tisch: de jongens hebben we Hollands, Indisch en Australisch opgevoed. Komen er Aussies op bezoek, dan zitten we, net als vroeger, met hen te kwebbelen op de open veranda. Ik ben dol op veranda's. Je kunt er van alles op doen. Zo genoot ik er gisteren van de voorbereidingen die de mannen maakten om te gaan vissen. Ze sleepten emmers vol griezelige, krioelende wormen aan en maakten de hengels vast op het dak van de auto. Daarna spreidden ze een grote kaart uit op tafel, om uit te zoeken waar ze de meeste kans op vis zouden hebben. Ze laadden vervolgens heel wat eetbaars in de auto; vissen schijnt honge rig te maken! Toen de mannen weg waren, was het stil op de veranda, maar dat vond ik niet erg. De natuur om het huis is heel mooi en de vogels kwamen tot vlak bij mijn stoel. Misschien heb ik in een vorig leven in Australië gewoond, alles is bekend en dierbaar. Maar dat komt ook door de overeenkomst met ons land van herkomst. Mijn Australische verloofde heeft mij veel verteld over de levenswijze en tradities hier. Dankzij hem heb ik ook veel van dit land mogen zien. Als ik hem over ons oude Indië vertel, zegt hij dat Indië hem al net zo vertrouwd is als zijn eigen land. Na uren te zijn weg geweest, kwamen de mannen thuis met één vis. 'De meeste vissen hebben we in zee teruggegooid', zeiden ze, 'anders had je uren moeten bakken!' Ik ging snel de kamer uit om mijn lachen te verbergen. Van de vis kreeg ik zelfs geen hapje! Tilly Breeman 10 v

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 10