Adoptie St. Banjoe Biroe wachtend op hun klanten. Een satéverko per, die met een kipas de houtskooltjes leven in blies. Een bami-kwa-verkoper die de dampende mie voor een klant aan het opscheppen was. Een kippenverkoper die zijn onverkochte kippen in krandjangs weer naar huis voerde. Wat een prachtige aanblik. Ik besefte toen pas hoe waardevol dit alles was. Je gaat het pas gaat waarde ren wanneer je ervan verstoken bent ge weest. De schemering was intussen inge vallen. De betjakrijder stopte niet om zijn verlichting aan te doen. Toen we op de Mampangweg reden, was het al helemaal donker geworden. Een tijdje later draai den we de Garoetweg op en bij nummer acht beduidde ik de betjakrijder te stop pen. Ik gaf hem een vorstelijke fooi en stapte de veranda van mijn huis op. Opeens... verraste kreten. Opgewonden geroep. Wat was iedereen blij mij weer heelhuids terug te zien! Mijn vrouw had danig over mij in angst gezeten. Zij had die middag direct de KPM over het ge beurde ingelicht. Kort daarop was mr. Kriek, de jurist bij de afdeling perso neelszaken, gekomen om haar bij te staan. Hij had haar verteld dat het Hoge Com missariaat al op de hoogte was en verze kerde haar ook, dat al het mogelijke zou worden gedaan om met mij in contact te komen. Ik belde daarop de heer Ritsma, opvolger van de heer Jungschlager. Die was stom verbaasd mij aan de lijn te hebben. Die verbazing steeg ten top toen hij begreep dat ik niet vanuit de gevangenis, maar gewoon van thuis telefoneerde. Ik vertelde hem in korte bewoordingen hoe één en ander zich had toegedragen. Ook hij toonde zich opgelucht en blij dat alles zo goed was afgelopen. Epiloog Mijn arrestatie is altijd een mysterie ge bleven. Navraag bij mijn vrienden van de politie leverde totaal geen aanwijzingen op. Zelf heb ik wel een verklaring bedacht. De eerder genoemde inspecteur Bos, die mij bij de P1D afleverde, moet mij hebben gesignaleerd in gezelschap van mevrouw Jungschlager. Hij zal mij, op de terugweg van de kerk in de Malangweg, zijn gevolgd tot aan mijn huis. Zonder twijfel zal hij mijn naam op de voorgevel hebben gele zen en die in verband hebben gebracht met het proces-verbaal van de heer Jungschlager. Bos zal met deze arrestatie gedacht hebben een goede beurt te maken bij zijn superieuren. Wat zal hij later lelijk op zijn neus hebben gekeken! Toen wij in 1956 voor de tweede keer terugkeerden naar Indonesië, konden wij niet bevroeden dat ons verblijf aldaar slechts van korte duur zou zijn. De anti- Nederlandse hetze in verband met de Nieuw-Guineakwestie, bereikte tenslotte haar hoogtepunt in de nationalisatie van alle Nederlandse bedrijven begin decem ber 1957. De KPM-schepen in de Indone- sische havens kwamen aan de ketting te 1 liggen, maar werden na onderhandelingen met de verzekeringsmaatschappij Lloyd's weer vrijgegeven. In maart 1958 verliet ik Indonesië als lid van de driekoppige be manning van de s.s. Van der Lijn. Hoe dit allemaal in zijn werk ging, is echter weer j een ander verhaal. A.L. Ortlt Op verzoek van de auteur zijn sommige Indonesische namen vervangen door initialen. me. Ik heb altijd alleen m'n rijbewijs, portemonnee en sigaretten op zak.' 'Dat is niet erg. Maar kunt u die morgen dan nog even laten zien?' 'Ja, ja, natuurlijk'. 'Mooi, dan ben ik nu met u klaar. Ik zal even een jeep laten komen. Dan kan die u naar huis brengen.' Ik weigerde beleefd doch beslist van dit aanbod gebruik te maken en verliet opgelucht het gebouw. Even later stond ik aan de kant van de vrij drukke straat en keek nog even om naar het gebouw waar ik de afgelopen benauw de uren had doorgemaakt. Ik hield een betjak aan, noemde de straatnaam en stapte in. Ik was zo blij dat ik niet eens de moeite nam een prijs af te spreken. Alle kantoren waren inmiddels uit en het was behoorlijk druk op de weg. Ik genoot met volle teugen van het straatbeeld: de geluiden, de geuren, het gekrioel van fietsers, betjaks, vrachtauto's en andere voertuigen. Langs de kant hier en daar stalletjes met etenswaren en lekkernijen, Een nachtopname van een kersfeest dat werd georganiseerd voor arme kinderen in Bondowoso in 1924. De inzender is ons niet bekend. 43 Onze stichting heeft dringend adoptie-ouders nodig die een schoolkind financieel willen adopteren in Indonesië. Voor slechts f 25,- per maand geeft u een kansarm kind een kans om naar school te gaan. Informatie: St. Banjoe Biroe, Tormentil 116, 8265 DR Kampen, tel./fax 038 - 332 76 73/332 29 70 41ste jaargang nummer 6 december 1996

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 42