Phine Stuve onderscheiden
Christelijke Mulo Djokjakarta 1936
Op deze foto van mevrouw Els Sumandar (Elsje Tan) ziet u klas 2B van de Christelijke Mulo uit Djokjakarta, in 1936.
De onderwijzeres is juffrouw Brenkelaar. Elsje Tan zit op de eerste rij, vierde van rechts.
Reacties van oud-klasgenoten graag naar mevrouw E. Sumandar, p/a Cipinang Jaya BlokT 78, lakarta 13410.
Ik heb vorige maand een oud-schoolge-
note van 58 jaar geleden opgezocht. Haar
naam is Phine Stuve. Zij is onlangs onder
scheiden met een oorkonde voor 25 jaar
vrijwilligerswerk in Eindhoven. Als pr-
gastvrouw is zij al 25 jaar verbonden aan
de ERVO, de Eindhovense Regionale Ver-
plegings Omroep, in het Diaconessenzie-
kenhuis. 'Bescheidenheid siert de mens':
een bekend spreekwoord dat zeker van
toepassing is op Phine Stuve. Op de foto
staan vindt zij niet nodig. Zij werkt het
liefst achter de schermen en al die belang
stelling voor haar persoontje probeert zij
angstvallig van zich af te schuiven.
De oorkonde en vrijwilligerspenning
werden Phine uitgereikt door wethouder
Bakhuis van Eindhoven. 'Ik vind het leuk
dat ik de oorkonde heb gekregen, maar al
die belangstelling hoeft voor mij niet,' zei
Phine en zij liet daarop volgen: 'Ik houd
van het werk dat ik één of twee keer in de
week in het Diaconessenziekenhuis doe.
Ik haal verzoekplaatjes op bij de patiënten
en maak dan een praatje met hen.
Op deze manier is er een goede band ont
staan met de patiënten die hier regelmatig
komen. Vaak heb ik een blijvend contact
met ze, zodat ze me ook thuis soms weten
te vinden. Ik ben een soort klankbord
voor ze geworden.'
Phine Stuve, een Indisch meisje, slaagde
voor de vijfjarige HBS te Soerabaja in
1940. Zij kwam in Nederland te werken in
1961, bij de chocoladefabriek van Mars in
Best, waar zij nu nog woont. In 1971 hield
haar werk daar op. Toen solliciteerde zij
op een advertentie van wat toen nog EVO
heette. Er werd nogal wat van de sollici
tanten verwacht: je moest vreemde talen
kennen en je werd volledig gescreend.
Zes maanden was je dan op proef.
Voor vrijwilligerswerk is dat nogal wat.
Elke zaterdagmorgen zendt de ERVO uit
van 11.00 tot 13.00 uur. Phine fungeert
dan ook als spreekbuis voor de patiënten.
Zij zegt hierover: 'Ik ben dan geen gemak
kelijke; als de patiënten aangeven dat het
beeld of het geluid niet goed is, speel ik
dit door aan de mensen van de studio.'
Op de vraag of ze zelf geen ambitie heeft
gehad als presentatrice op te treden, zegt
zij: 'Ik had het wel leuk gevonden, maar ik
ga elke zaterdag naar de stad en dat wilde
ik niet opgeven.' Heeft zij het nog steeds
naar haar zin bij de ERVO? 'Ik blijf het
werk doen zolang als ik het kan, want ik
geniet er nog steeds elke dag van. Mensen
helpen is belangrijk. Dat ik dit 25 jaar
doe, niet!'
Phine is er trots op dat zij als enige Indi
sche in het ziekenhuis deze mooie functie
van gastvrouw zo lang heeft mogen ver
vullen. Petje af, hoor!
Fred A. Kolle
41ste jaargang nummer 7 januari 1997 21
W'HiASU- "V Vt'-.. -■■-w,I
