Schaats- en schaafijs
moessQn
Met bevroren wenkbrauwen stapte het
Indische dametje van haar fiets af, nadat
zij een spekgladde route zonder eenmaal
te vallen had afgelegd. Koning Winter
regeerde met ijzeren vuist en liet niets na
om een meer dan ijzige temperatuur door
Nederland te jagen. Het Indische dametje
voelde de poolachtige wind dwars door
haar dikke, ivoorkleurige winterjas snij
den. 'Adoeh, zo èrg deze. Mijn tenen zijn
aan mijn schoenzolen vastgevroren. Eerst
maar gauw naar de kachel. Lekker warm
ja!' Haar ijskoude en gevoelloze handen
bemoeilijkten het haar de sleutel in het
slot om te draaien. Toen dit eindelijk was
gelukt, struikelde zij bijna over haar eigen
benen om maar zo snel mogelijk in de
gang te stappen, zodat zij de behaaglijke
warmte van hun huis kon voelen.
'Tabeh Ventje, goeie dag gehad?' Haar
man, die al een uur eerder thuis was ge
komen van zijn werk, stak zijn hand op
ter begroeting. 'Zo, Toeti, je ziet eruit alsof
je zó uit de diepvrieskist bent gestapt. Wat
is het toch verschrikkelijk koud hè? Blij
dat ik lekker binnen zit. Dadelijk begint
het nieuws over de elfstedentocht weer.
Ik ga even kijken ja?' Zijn vrouw knikte en
antwoordde dat zij vandaag 'gemakkelijk
gingen eten'. 'Nasi goreng is wel goed?
Met een lekkere tjeplok en verse sambal
badjak?' Ventje nam een slok van zijn
zelfgebrouwen koffie toebroek en wuifde
ten teken dat hij het een goed idee vond.
Nadat de ranke vrouw een beetje was be
komen van de buitentemperatuur en haar
teentjes weer roffelend in haar pantoffels
bewogen, toog zij naar de dapoer. Zij
gooide wat klapperolie in de pan, spatelde
er wat gesneden uitjes en bawang poetih
door en braadde het vlees. Na enkele
ogenblikken snoof haar man hongerig de
etensgeuren op en riep: 'Ruikt goed, ik
krijg al honger.' Even later zat het echtpaar
met een bord op schoot samen naar het
tv-programma te kijken. 'Ha, eindelijk!
De heren hebben een beslissing genomen.
De schaatswedstrijd langs al die steden zal
binnenkort tóch doorgaan, hoera.'
Goedkeurend keek de Indischman naar
^INGET MATI" "AD PATRES;'
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
het scherm, terwijl hij zijn gebakken rijst
afwezig naar binnen lepelde.
Dagenlang bleef de Siberische kou aan
houden. De wintervakantie van Ventje en
zijn vrouw was inmiddels aangebroken.
Met opzet spaarden zij wat verlofdagen
zodat zij de zekerheid hadden zich tijdens
de winter dagen binnenshuis terug te
kunnen trekken. De kou behoefden zij
dan niet steeds te trotseren, want de bood
schappen hadden zij dan al voor lange
tijd in huis gehaald, waarbij zij het meeste
hadden ingevroren. Zo'n vakantie gaf hun
weer nieuwe energie voor de rest van de
winter. Even een poosje lekker niksen,
niet vroeg uit de veren voor het werk.
Op één ding had Toetie echter niet gere
kend: dat de elfstedentocht via de buis
een soort kilte in huis bracht. Van een
normaal gesprek, echte aandacht van
Ventje was langzamerhand geen sprake
meer. 'Ajoh, kerel. Toch niet wéér die
schaatsberichten ja. Dóór maar schaatsbe-
richten. Al bossen ja. Kunnen wij niet
eens voor de afwisseling naar die serie
kijken over Bali? Met zon, zee, klapperbo
men en gamelanmuziek? Zo mooi toch?
En dan al die danseressen. Zó bééldig.
Echt iets voor jou,' probeerde zij nog.
Ventje echter was niet te vermurwen. 'Nou
zeg, niet zo zeuren. Je snapt toch wel dat
ik wil weten wat er gaat gebeuren?!' Toetie
snapte het natuurlijk wel. Maar toch...
Op de dag van de elfstedentocht kreeg zij
een schitterend idee. Zij deelde haar man
mee dat zij even wegging. 'Nu? In dit
weer? Dan mag je wel een racket meene
men! Het hagelt tennisballen. Kan het
morgen niet, we kunnen vanavond toch
brood eten? Er zitten nog bergen broden
in de vriezer.' Zijn wederhelft glimlachte
om zijn plotselinge bezorgdheid. Zij was
echter niet van haar idee af te brengen. Zij
moest en zou de deur uit gaan.
De dame achter de toonbank van de toko
keek belangstellend naar het verkleumde
Indische vrouwtje in haar ivoorkleurige
winterjas, dat op haar gemak alle planken
afliep, op zoek naar een roman. 'Wat een
weertje ja mevrouw, gelukkig dat de hagel
is opgehouden. Als ik u helpen kan, hoor
ik het wel.' De vriendelijke verkoopster
ging na deze opmerking verder met het
sorteren van ansichtkaarten waarop het
heerlijkste fruit uit Java stond afgebeeld:
rijpe papaja's, kedondong, vrolijk rode
ramboetan.
Nadat Toetie uitgebreid het hele scala van
boeken had doorgenomen, rekende zij bij
de toonbank één exemplaar af: een tro-
penroman, rijk geïllustreerd. Ook kocht
zij een paar onderzetters die de vorm
hadden van doorgesneden sappige dje
roeks. 'Ziezo, ik ben geslaagd. Als ik hier
rondloop, vergeet ik even hoe het buiten
is. Ik heb er eerlijk gezegd zóóó genoeg
van! Van dóór maar kedingin. In uw zaak
valt mijn heimwee naar Indië meteen weg.
Het is de sfeer. Die vind je nergens zoals
hier. Ik voel me tussen al uw spulletjes zo
senang weet u. Het is fijn dat je ook altijd
zo rustig kunt rondsnuffelen. Er zijn van
die toko's waar ze al bij de deurknop vra
gen wat je wilt hebben en 'of we meteen
kunnen afrekenen'. Daar krijg ik altijd
zo'n opgejaagd gevoel van. Het is hier
trouwens altijd net alsof ik even thuiskom.
Thuis in de tropen bedoel ik.' De dame
achter de kassa glimlachte fijntjes. Dat
had zij wel meer gehoord.
Toen Ventje zijn vrouw in de gang hoorde,
riep hij haar enthousiast toe: 'Zeg, het is
bijna zeker, maarre die Van Benthem gaat
vast winnen. Zoals die man aan kop ligt.
On-ge-loof-lijk! Ik krijg echt zin om zelf
de ijzers onder te binden. Ajoh, pak straks
alvast mijn schaatspullen? Graag!' Toetie
lachte in zichzelf, terwijl zij doorliep naar
de keuken. 'Schaatsen en Ventje', mom
pelde zij binnensmonds, 'ik moet die
kerel dat nog zien doen. Die koukleum,
haha. Elk jaar heeft hij wel een smoes om
toch maar binnen te blijven.' Zij zette haar
boodschappentas op het aanrecht en haal
de er onder andere een fles stroop soe-
soeh uit. Na enig hoorbaar gerommel
kwam zij eindelijk de huiskamer binnen.
Voorzichtig schuifelend - om niet te mor
sen - naderde zij haar man en bood hem
een groot glas met een lepel aan.
'Traktaaatie!' riep zij vrolijk.
Verrast keek haar wederhelft naar de lek
kernij op het dienblad en vervolgens naar
haar. 'Lekker warm Toetie?' Hij wees op
zijn wollen schaatstenue met dikke sok
ken eronder, waarin zijn vrouw zich had
omgekleed. Zij giechelde: 'Kerel, je wordt
op je wenken bediend. Hierbij je schaats
pak èn ijs.' Zij tikte op het glas. 'Tropisch
schaafijs. Zelfgemaakt. Met klapperslier
ten, stroop susuh en lekkere glibbertjes.'
Ventje grinnikte en wees beurtelings naar
de tv en het dienblaadje. 'Schaatsijs daar,
schaafijs hier! Hoe verzin je het.'
Nieuwsgierig vroeg hij wat voor plannen
zij had met het Indische boekwerk dat
onder haar arm geklemd zat. 'Ik? Ik trek
me dadelijk terug. In een stille hoek.
Lekker wegdromen!' Toetie zette met een
koket gebaar zijn ijsmuts op en liep
heupwiegend naar de bank die het verst
van de televisie af stond...
Tina Daniels
28
Begrafenis-
en Crematie- Onderneming
Opgericht 1924
ROUWKAMERS
EN ONTVANGKAMERS
AIRCONDITIONED
Kantoren:
Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag
Tel. 070 - 355 64 27 (drie lijnen)