De eerste indrukken van Indië Sidoardjo 1941 ]w 1 1 *fP Mijn huwelijk vond plaats eind januari 1935. Een maand later vertrokken mijn echtgenoot en ik met het m.s. Marnix van St. Aldegonde naar Indië. Onze stand plaats zou Pladjoe worden, bij Palembang op Sumatra. Wij verlieten het schip in Singapore. Na daar enkele dagen in een hotel verbleven te hebben, vervolgden wij onze reis met de KPM-er de s.s. Thedens. In Palembang aangekomen, moesten wij in een heel oud hotel onze intrek nemen, totdat een func tionaris van de BPM ons op kwam halen. Het hotel in Palembang heette 'Hollandia' en was zó oud, dat wij tot de laatste gas ten behoorden; vlak na ons bezoek werd het afgebroken en verrees er een nieuw hotel. Op een klein BPM-bootje kwamen wij na een kwartier varen in Pladjoe aan. Onze verblijfplaats daar was een pasanggrahan, ook zeer oud, beheerd door een Duitse familie. Mijn echtgenoot werd direct mee genomen naar kantoor. Ik bleef in de pasanggrahan en maakte daar voor het eerst kennis met de tjitjak. Onze slaapka mer zat namelijk vol met tjitjaks. Ze kro pen langs de muren om muskieten te vangen. Spoedig begreep ik dus de waarde van deze beestjes. Niettemin lieten ze me wel schrikken, telkens als er weer een op de grond kletste! Ik moest daar echt aan wennen. Spoedig kregen wij een huis toegewezen in Bagoes Koening, twintig minuten van Pladjoe vandaan. Het was een mooi aan gelegde plaats met leuke villa's en veel mooie, groene velden eromheen. Het ons toegewezen huis stond op palen, zoals alle huizen in dat gedeelte van Bagoes Koening, aan de rand van de plaats, vlakbij de Moesie. Mijn echtgenoot vroeg onmiddellijk een ander huis aan. Al zijn kennissen in Medan hadden namelijk beeldige huizen met prachtig aangelegde tuinen... Op de foto ziet u een optreden van Bert van Kampen en )ohan van Leer (rechts) op 29 juni 1941, de verjaardag van Prins Bernhard, in de kleine sociëteit van Passagiers wachten op de Van Lansbergen in Pladjoe. Het ging niet zo vlug om wat nieuws te krijgen, maar wij wachtten rustig af. Na een tijdje kregen wij dan een andere woning, vlakbij de tennisbaan. Voordien gebeurde echter het volgende: mijn man was nèt op zijn fiets naar kantoor vertrok ken en ik had hem zoals altijd uitgeleide gedaan, toen vanaf de overkant een zwar te, heel dunne slang op ons huis afkwam. Ik stond als versteend naar de slang te kijken, die met zijn kop trots omhoog zich in mijn richting bewoog. Ik riep de djongos, die de slang gelukkig meteen doodsloeg. Ik kwam haast niet bij van de schrik. De slang bleef nog minu tenlang bewegen, ook al was hij in stuk ken geslagen. Langzaam maar zeker begonnen mieren hem weg te dragen. Toen mijn echtgenoot thuis kwam, was ik er nog steeds door ontdaan en ik vertelde hem wat ik had meegemaakt. Toen wij het verhaal aan kennissen ver telden, was hun reactie: 'jullie hebben immers om een ander huis gevraagd, de slang betekent dat jullie gauw zullen verhuizen.' Deze voorspelling is inderdaad uitgekomen! Then Lemmens-Finger Sidoardjo, Oost-lava. De cabaretvoorstel ling was georganiseerd door mevrouw Van Dort - de moeder van Wieteke - en haar zuster mevrouw Frans. De opbrengst van die avond kwam ten goede aan het Spitfire Fonds. 41ste jaargang nummer 7 januari 1997 41

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 41