De eerste indrukken van Indië
Sidoardjo 1941
]w 1 1
*fP
Mijn huwelijk vond plaats eind januari
1935. Een maand later vertrokken mijn
echtgenoot en ik met het m.s. Marnix van
St. Aldegonde naar Indië. Onze stand
plaats zou Pladjoe worden, bij Palembang
op Sumatra.
Wij verlieten het schip in Singapore. Na
daar enkele dagen in een hotel verbleven
te hebben, vervolgden wij onze reis met
de KPM-er de s.s. Thedens. In Palembang
aangekomen, moesten wij in een heel oud
hotel onze intrek nemen, totdat een func
tionaris van de BPM ons op kwam halen.
Het hotel in Palembang heette 'Hollandia'
en was zó oud, dat wij tot de laatste gas
ten behoorden; vlak na ons bezoek werd
het afgebroken en verrees er een nieuw
hotel.
Op een klein BPM-bootje kwamen wij na
een kwartier varen in Pladjoe aan. Onze
verblijfplaats daar was een pasanggrahan,
ook zeer oud, beheerd door een Duitse
familie. Mijn echtgenoot werd direct mee
genomen naar kantoor. Ik bleef in de
pasanggrahan en maakte daar voor het
eerst kennis met de tjitjak. Onze slaapka
mer zat namelijk vol met tjitjaks. Ze kro
pen langs de muren om muskieten te
vangen. Spoedig begreep ik dus de waarde
van deze beestjes. Niettemin lieten ze me
wel schrikken, telkens als er weer een op
de grond kletste! Ik moest daar echt aan
wennen.
Spoedig kregen wij een huis toegewezen
in Bagoes Koening, twintig minuten van
Pladjoe vandaan. Het was een mooi aan
gelegde plaats met leuke villa's en veel
mooie, groene velden eromheen.
Het ons toegewezen huis stond op palen,
zoals alle huizen in dat gedeelte van
Bagoes Koening, aan de rand van de
plaats, vlakbij de Moesie. Mijn echtgenoot
vroeg onmiddellijk een ander huis aan.
Al zijn kennissen in Medan hadden
namelijk beeldige huizen met prachtig
aangelegde tuinen...
Op de foto ziet u een optreden van Bert
van Kampen en )ohan van Leer (rechts)
op 29 juni 1941, de verjaardag van Prins
Bernhard, in de kleine sociëteit van
Passagiers wachten op de
Van Lansbergen in Pladjoe.
Het ging niet zo vlug om wat nieuws te
krijgen, maar wij wachtten rustig af.
Na een tijdje kregen wij dan een andere
woning, vlakbij de tennisbaan. Voordien
gebeurde echter het volgende: mijn man
was nèt op zijn fiets naar kantoor vertrok
ken en ik had hem zoals altijd uitgeleide
gedaan, toen vanaf de overkant een zwar
te, heel dunne slang op ons huis afkwam.
Ik stond als versteend naar de slang te
kijken, die met zijn kop trots omhoog
zich in mijn richting bewoog.
Ik riep de djongos, die de slang gelukkig
meteen doodsloeg. Ik kwam haast niet bij
van de schrik. De slang bleef nog minu
tenlang bewegen, ook al was hij in stuk
ken geslagen. Langzaam maar zeker
begonnen mieren hem weg te dragen.
Toen mijn echtgenoot thuis kwam, was ik
er nog steeds door ontdaan en ik vertelde
hem wat ik had meegemaakt.
Toen wij het verhaal aan kennissen ver
telden, was hun reactie: 'jullie hebben
immers om een ander huis gevraagd, de
slang betekent dat jullie gauw zullen
verhuizen.' Deze voorspelling is inderdaad
uitgekomen!
Then Lemmens-Finger
Sidoardjo, Oost-lava. De cabaretvoorstel
ling was georganiseerd door mevrouw Van
Dort - de moeder van Wieteke - en haar
zuster mevrouw Frans.
De opbrengst van die avond kwam ten
goede aan het Spitfire Fonds.
41ste jaargang nummer 7 januari 1997
41