moessQn Zondagse wandeling Molukse kerken zoeken eenheid moessQn Opbergmappen Voeg alle Moessons van een jaar bij elkaar d.m.v. onze handige opbergmappen. Indien u 27,50 overmaakt op giro 6685 t.n.v. Moesson te Amersfoort, onder vermelding van opbergmap, krijgt u een exemplaar thuisgestuurd. dus probeer ik hem een kopje struisvogel- chili aan te praten. Moet hij niets van hebben. Dan doe ik iets heel flinks: ik neem voor een kaartje een miniatuur kop je chili en eet het nog leeg ook. Er wordt me verteld dat dit heel gezond vlees is om te eten, veel gezonder dan rundvlees en net als rundvlees is het rood. Er zit hele maal geen vet aan en het smaakt een beet je als kip. Allemaal goed en wel, maar ik ben geen struisvogeleter, merk ik. Ik vind het kassian dat het beest is ontdekt als een bron van uiterst gezond voedsel; ze heb ben van die lieve, grote ogen met lange wimpers. En bovendien had ik als kind een boek, een van m'n beste boeken, waarvan de titel was: Oscar, de Struis vogel. En nu heb ik notabene van Oscar zitten proeven! Elke keer als ik een grote pot chili zie, krijg ik ook steeds visioenen van de bruine bonen die ons door de neus zijn geboord, toen we opgepakt werden zo lang geleden. Na al onze tickets gebruikt te hebben - het waren er heel wat - gaan we weer terug naar de Indiaan. Toen we binnenkwamen, hadden we echt trek en voor ons smaakte daarom zijn chili waarschijnlijk het best, dus laten we onze stembriefjes achter bij Ocali Nation YMCA. Maar het helpt de Indiaan niet veel. De eerste prijs gaat naar de Urology Center of Ocala. Vraag me niet wat hun recept is, ik weet het niet, want dat is geheim. Misschien wil ik het niet eens weten ook! luul Lentze arang - houtskool rèntèng -lange sliert Op zondagochtend heel vroeg werden mijn broertje en ik altijd wakker gemaakt om met onze vader op stap te gaan, nog vóór iedere beschaafde Nederlander op stond en zich aankleedde om naar de kerk te gaan. 'Kom, eet je boterhammen met muisjes', spoorde onze moeder ons aan, terwijl ze brood met kaas en worst klaar maakte voor ons middagmaal. 'Trek je schoenen aan en maak de veters goed vast.' Het was nog donker buiten en de djang- kriks waren nog bezig met hun concert van Mozart. Daar stonden we dan: Ttjfiw schoenen aan, veters ge- knoopt en met een zak 7*\ broodjes voor het middag- I maal, klaar om pappie te A Jl\ volgen. Pappie die zo- Zr\ jl I veel liefde had yf Ma Lr* voor de natuur jjZ MmsliÊ, J en voor ons, Jl (1 wilde op zon- V-«' dag altijd een wandeling maken, de enige vrije dag in zijn drukke bestaan als hoofdonderwijzer van een Hollands Inlandse School. De wandeling ging door sawahs, over smalle dijkjes, langs balongs en door kampongs, waar we klappa moedah kregen voor een gobang. Pappie kocht vruchten van wat mensen, die we samen met onze boterhammen met kaas en worst opaten. Daarna begon de wandeling terug naar huis. Pappie kon heel goed Soendanees spreken en zo kon hij mensen om de weg vragen. We kwamen daardoor altijd thuis, een grote geruststelling voor mijn moeder! Deze zondagse wandelingen zijn me altijd bijgebleven. In 1934 woonden we in Ta- sikmalaja, ik was toen vijf jaar oud, en in 1940 in Semarang. Ter nagedachtenis aan mijn vader en Sjaak, mijn broer, wandel ik nog steeds. Ik leg niet zulke lange afstan den af als mijn vader, maar ik wandel wel zo vaak mogelijk, met de hond. De kinde ren zijn het huis uit. Vroeger gingen mijn vrouw en ik met hen kamperen, dat kon toen nog in de wildernis, in de bergen van Washington's Cascades. We maakten lange wandelingen, waarbij we eetbare padde stoelen zochten. We konden beren horen brullen in de bergen en otters zien spelen in de kali. Nu wandel ik dus met mijn gwi hond. Ze kent I"4 wm het park waar- naar ik haar meeneem heel goed: \/^ll/Ér\\ ieder struikje H /T*t\ en ieder JI "J* hoekje V 1cj kent ze. Ze snuift heel lang en weet dan wie daar geweest zijn, net zoals ik het pad kon vinden waar mijn pappie was geweest, de sawah, de ba- long waar we langsgingen - alles zo vertrouwd. Met een zak broodjes gingen we 's zondags op pad met onze vader. Nu ga ik eropuit met mijn lieve hond en pauzeer ik voor een hamburger bij McDonald's. De wandelingen met mijn vader zijn in middels 55 of meer jaren geleden, maar vergeten zal ik ze nooit! Sinjoh Petah balongs - visvijvers Zeven Molukse kerkgenootschappen heb ben een gezamenlijke dankviering gehou den, waarin zij terugblikten op hun 45- jarige geschiedenis in Nederland. Ze zagen de bijeenkomst als een aanzet tot eenwor ding van de tot op heden zeer verdeelde protestantse Molukse gemeenschap. De zeven kerkgenootschappen vertegen woordigen de overgrote meerderheid van de ruim 30.000 Molukse protestanten. In totaal kent de Molukse gemeenschap een kleine twintig kerken en kerkjes. Voor de viering waren de leden van de Molukse kerken uitgenodigd 'in de hoop samen de ze nieuwe weg te bewandelen, die moet leiden naar de eenwording van de Moluk se kerken in Nederland'. De dienst was georganiseerd door de Kerk- voogdijraad van Molukse Kerken, waarin de zeven betrokken genootschappen samenwerken. De raad opent eind dit jaar in Houten het eerste gezamenlijke Moluks Kerkelijk Centrum. 18 Bron: Enkhuizer Courant (MS)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 18