moessQn
Zondagse wandeling
Molukse kerken zoeken eenheid
moessQn
Opbergmappen
Voeg alle Moessons van een jaar
bij elkaar d.m.v. onze handige
opbergmappen.
Indien u 27,50 overmaakt op
giro 6685 t.n.v. Moesson te
Amersfoort, onder vermelding van
opbergmap, krijgt u een
exemplaar thuisgestuurd.
dus probeer ik hem een kopje struisvogel-
chili aan te praten. Moet hij niets van
hebben. Dan doe ik iets heel flinks: ik
neem voor een kaartje een miniatuur kop
je chili en eet het nog leeg ook. Er wordt
me verteld dat dit heel gezond vlees is om
te eten, veel gezonder dan rundvlees en
net als rundvlees is het rood. Er zit hele
maal geen vet aan en het smaakt een beet
je als kip. Allemaal goed en wel, maar ik
ben geen struisvogeleter, merk ik. Ik vind
het kassian dat het beest is ontdekt als een
bron van uiterst gezond voedsel; ze heb
ben van die lieve, grote ogen met lange
wimpers. En bovendien had ik als kind
een boek, een van m'n beste boeken,
waarvan de titel was: Oscar, de Struis
vogel. En nu heb ik notabene van Oscar
zitten proeven! Elke keer als ik een grote
pot chili zie, krijg ik ook steeds visioenen
van de bruine bonen die ons door de neus
zijn geboord, toen we opgepakt werden zo
lang geleden.
Na al onze tickets gebruikt te hebben - het
waren er heel wat - gaan we weer terug
naar de Indiaan. Toen we binnenkwamen,
hadden we echt trek en voor ons smaakte
daarom zijn chili waarschijnlijk het best,
dus laten we onze stembriefjes achter bij
Ocali Nation YMCA. Maar het helpt de
Indiaan niet veel. De eerste prijs gaat naar
de Urology Center of Ocala. Vraag me niet
wat hun recept is, ik weet het niet, want
dat is geheim. Misschien wil ik het niet
eens weten ook!
luul Lentze
arang - houtskool
rèntèng -lange sliert
Op zondagochtend heel vroeg werden
mijn broertje en ik altijd wakker gemaakt
om met onze vader op stap te gaan, nog
vóór iedere beschaafde Nederlander op
stond en zich aankleedde om naar de kerk
te gaan. 'Kom, eet je boterhammen met
muisjes', spoorde onze moeder ons aan,
terwijl ze brood met kaas en worst klaar
maakte voor ons middagmaal. 'Trek je
schoenen aan en maak de veters goed
vast.'
Het was nog donker buiten en de djang-
kriks waren nog bezig met
hun concert van Mozart.
Daar stonden we dan: Ttjfiw
schoenen aan, veters ge-
knoopt en met een zak 7*\
broodjes voor het middag- I
maal, klaar om pappie te A Jl\
volgen. Pappie die zo- Zr\ jl I
veel liefde had yf Ma Lr*
voor de natuur jjZ MmsliÊ, J
en voor ons, Jl (1
wilde op zon- V-«'
dag altijd een
wandeling maken, de enige vrije dag in
zijn drukke bestaan als hoofdonderwijzer
van een Hollands Inlandse School. De
wandeling ging door sawahs, over smalle
dijkjes, langs balongs en door kampongs,
waar we klappa moedah kregen voor een
gobang. Pappie kocht vruchten van wat
mensen, die we samen met onze
boterhammen met kaas en worst opaten.
Daarna begon de wandeling terug naar
huis. Pappie kon heel goed Soendanees
spreken en zo kon hij mensen om de weg
vragen. We kwamen daardoor altijd thuis,
een grote geruststelling voor mijn
moeder!
Deze zondagse wandelingen zijn me altijd
bijgebleven. In 1934 woonden we in Ta-
sikmalaja, ik was toen vijf jaar oud, en in
1940 in Semarang. Ter nagedachtenis aan
mijn vader en Sjaak, mijn broer, wandel ik
nog steeds. Ik leg niet zulke lange afstan
den af als mijn vader, maar ik wandel wel
zo vaak mogelijk, met de hond. De kinde
ren zijn het huis uit. Vroeger gingen mijn
vrouw en ik met hen kamperen, dat kon
toen nog in de wildernis, in de bergen van
Washington's Cascades. We maakten lange
wandelingen, waarbij we eetbare padde
stoelen zochten. We konden beren horen
brullen in de bergen en otters zien spelen
in de kali.
Nu wandel ik
dus met mijn
gwi hond. Ze kent
I"4 wm
het park waar-
naar ik haar
meeneem
heel goed:
\/^ll/Ér\\ ieder struikje
H /T*t\ en ieder
JI "J* hoekje
V 1cj kent ze.
Ze snuift
heel lang en weet dan wie daar geweest
zijn, net zoals ik het pad kon vinden waar
mijn pappie was geweest, de sawah, de ba-
long waar we langsgingen - alles zo
vertrouwd. Met een zak broodjes gingen
we 's zondags op pad met onze vader.
Nu ga ik eropuit met mijn lieve hond en
pauzeer ik voor een hamburger bij
McDonald's.
De wandelingen met mijn vader zijn in
middels 55 of meer jaren geleden, maar
vergeten zal ik ze nooit!
Sinjoh Petah
balongs - visvijvers
Zeven Molukse kerkgenootschappen heb
ben een gezamenlijke dankviering gehou
den, waarin zij terugblikten op hun 45-
jarige geschiedenis in Nederland. Ze zagen
de bijeenkomst als een aanzet tot eenwor
ding van de tot op heden zeer verdeelde
protestantse Molukse gemeenschap.
De zeven kerkgenootschappen vertegen
woordigen de overgrote meerderheid van
de ruim 30.000 Molukse protestanten. In
totaal kent de Molukse gemeenschap een
kleine twintig kerken en kerkjes. Voor de
viering waren de leden van de Molukse
kerken uitgenodigd 'in de hoop samen de
ze nieuwe weg te bewandelen, die moet
leiden naar de eenwording van de Moluk
se kerken in Nederland'.
De dienst was georganiseerd door de Kerk-
voogdijraad van Molukse Kerken, waarin
de zeven betrokken genootschappen
samenwerken. De raad opent eind dit jaar
in Houten het eerste gezamenlijke Moluks
Kerkelijk Centrum.
18
Bron: Enkhuizer Courant (MS)