moessQn sandelhout en paarden te kopen. Terwijl het schip afmeerde, stond een groep vrou wen en meisjes op de kade ter verwelko ming te dansen en te zingen. Iets dat ze, naar ik aanneem, elke dinsdagmorgen moeten doen! Op het Komododek bij het zwembad kon mtm van half zeven af al koffie of thee drinken, terwijl stewards een uitgebreid ontbijtbuffet klaar zetten. Om acht uur moest ik me in de Ikat Loun ge voegen bij de passagiers die voor de ochtendexcursie op het eiland hebben ge boekt. Er stonden bussen klaar die ons naar Pamolong brachten, dat een typisch Sumbawase desa heet te zijn en waar de vriendelijke inwoners ons met zang begroet - ook een wekelijks terugkerende taak die desalniettemin enthousiast werd volbracht. Na een rondleiding door het dorp werd in een loods een bruiloftscere monie opgevoerd. Het volgende program ma-onderdeel was een karbouwenrace door een ondiepe vijver of eigenlijk een onbeplante sawah. De excursie werd afge sloten met een bezoek aan het oude sul- tanspaleis, thans een museum. Er waren nog andere excursies te maken, onder andere naar een dorp waar traditio nele takken van sport werden beoefend. Voor degenen die een certificaat konden tonen waaruit blijkt dat zij geoefende dui kers zijn was er een diving adventure in een prachtige baai. De lunch aan boord bij het zwembad was een uitgebreid rijsttafelbuffet met uitste kend bereidde gerechten - alleen wat pedis betreft... waren de gerechten aangepast aan de westerse tong. Komodo Rond half zes werd het anker weer gelicht en werd koers gezet naar de volgende bestemming: Komodo, het eiland van de reuzenvaranen. De reuzenvaranen zijn vleesetende dinosaurussen die 130 mil joen jaren geleden in het tropische deel van Azië voorkwamen. Het bestaan van deze reusachtige hagedissen werd pas be gin deze eeuw ontdekt door parelvissers die tijdens een hevige storm op het eiland terecht kwamen. Met zodiacs (grote rubberboten) werden wij aan land gebracht. De excursie naar het Komodo National Pare vergde een wan deling van twee kilometer door het bos. Vergezeld van rangers die met gevorkte stokken gewapend waren, begaven wij ons op pad. En inderdaad al halverwege zagen we een van deze prehistorische monsters met zijn kop boven het struweel steken, onbeweeglijk zittend. Naar men zegt kunnen deze kolossale hagedissen wel honderdvijftig kilo zwaar worden en een lengte bereiken van zo'n drie meter of meer. Het dier kan zich ook snel bewegen, zelfs op zijn achterpoten lopen, en is net zo'n veelvraat als een krokodil. Met zijn beweeglijke, gespleten tong kan hij zijn prooi al van ver ruiken. Zijn bek herbergt kolonies giftige bacteriën, waartegen geen kruid is gewassen, en één beet betekent dan ook onherroepelijk de dood! Wij zien later nog drie exemplaren, maar wel van een veilige afstand. Op de terug weg liep er één ons vrolijk tegemoet. Hoog op zijn vier gebogen poten bewoog het zich snel in onze richting. De ranger die ons vergezelde, gebaarde ons achter hem te blijven staan en toen het beest ons dichtbij naderde, pookte hij het met zijn gevorkte stok, zodat ik, helaas, geen goede foto kan maken: alleen het voorste deel van zijn lijf is te zien. Enfin, we hebben er tenslotte toch een van dichtbij kunnen meemaken. Na deze excursie, die in de prijs is inbegre pen, kon men aan boord relaxen of weer per zodiac vervoerd worden naar Pink Beach, zo genoemd vanwege het rose ver pulverde zand op het strand, waar men in zee kan zwemmen of snorkelen, maar niet te ver van het strand, want de baai is be rucht om de sterke stromingen! Voor de lunch werden we teruggebracht naar het schip. Al om één uur in de mid dag werd het anker gelicht en ving de tocht aan naar Lombok, dat anderhalve dag varen verwijderd was. Onderweg pas seerden we enkele eilanden met schitte rende wolkenpartijen erboven. Die middag vond ik in mijn hut een uit nodiging om het diner te gebruiken aan de captains table, een hele eer, met het bijkomstige voordeel dat je die avond je wijn niet zelf hoefde te betalen! Na het diner was er in de Ikat Lounge een show door leden van de bemanning; het is een spektakel in de kecak-stijl, maar in de kring van mannen wordt nu eens niet het verhaal van de ontvoering van prinses Shita opgevoerd, maar een sketch over een travestiet en zijn aanbidder. Lombok De volgende morgen arriveerden we in de haven Lembar op Lombok, een eiland dat vijftien jaar geleden nog onberoerd was door het toerisme, maar dat nu snel aan populariteit wint. Een bezoek aan dit ei land had vroeger veel weg van een verken ning van Bali in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog. Het eiland is iets kleiner en droger dan Bali. De bevolking van circa twee miljoen zielen, bestaat voor tachtig procent uit islamistische Sasaks en voor tien procent uit Baliërs. In het geïsoleerde, uiterste zuidoosten van het eiland woont nog een kleine groep oorspronkelijke be woners, de Bodha's. Men kan een excursie over het eiland maken die bijna een hele dag duurt, met onder andere een bezoek aan een typisch Sasakdorp - maar ik had het allemaal al gezien tijdens een vorige vakantie, dus gaf ik er de voorkeur aan lekker rustig aan boord te blijven, 's Avonds was het afscheidsdiner, niet in de Orchid Dining Room, maar op het Komododek. Er was een nog uitgebreidere rijsttafel. De passagiers werden verzocht zich voor de gelegenheid in batik of ikat te kleden. Dress code tonight: Batik, ikat or let your imagination play! Het werd een ui terst gezellige avond met uitstekend eten, muziek van het scheepstrio en gezang van drie troubadours uit Samosir, het eiland in het Tobameer. En, hoe kan het ook anders, het feest eindigde met het in het zwembad duwen van enkele passagiers. De volgende morgen, vrijdag, na een vroeg ontbijt volgde de debarkatie in Tandjung Benoa op Bali en kwam er een einde aan een leuke cruise door de wateren van Nusa Tenggara. M.C. van Hooydonk 24

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 24