PLANTEN UIT DE TROPEN Mango moessQn door Netty Selder De vruchten zijn eerst groen, bij rijpheid geelgroen, geel met roserood of geeloranje tot purperrood. De mangga is een steen vrucht die bij rijpheid vlezig en sappig is. Ze bestaat uit drie delen: eerst de buiten- vruchtwand, de schil; dan de midden- vruchtwand, het vruchtvlees en ten slotte de binnenvruchtwand, dat is de harde steenkern waarbinnen het zaad zit. Mangga's zijn rijp als ze sterk geuren en als men de vrucht in kan drukken. Soms krijgt de schil bruine of zwarte vlekjes, dat wijst ook op rijpheid. Bij rijpe vruchten kan de schil losgetrokken worden. De schil is taai, leerachtig en oneetbaar. Het vruchtvlees geel of oranje gekleurd, zacht en heerlijk zoet. De grote platte pit laat moeilijk los van het vruchtvlees. Vruchtvlees van onrijpe vruchten is hard en wit van kleur, deze vruchten zijn lekker in de roedjak (gemengde stukjes fruit in pittige saus). Sommige mensen krijgen van jonge mang ga's hoofdpijn, pijn in de buik en moei lijkheden met plassen. Anderen krijgen van rijpe mangga's uitslag of koorts. Mensen die last van hun blaas of nieren hebben mogen geen mangga's eten. Drink na het eten van mangga's geen melk of alcohol, ook daarvan kan men maagklach ten krijgen. Er zijn mensen die allergisch zijn voor de schil en de bloemen. Jonge gestoofde mangga's zijn lekker en gezond. Mangga's worden verwerkt in sorbets, gebak en er wordt jam en limonade van gemaakt. Onrijpe vruchten voor chutneys, tafelzuur en kerries. Gedroogd vruchtvlees is ook te koop. In sommige oosterse ge rechten worden gedroogde pitten verwerkt. In Indonesië kan men in stalletjes langs de weg es campur kopen. Dat is een mix van verschillende vruchten waaronder stukjes mangga. Met suiker en stroop en daarop ijsschaafsel wordt het op een bord geserveerd. Oppassen dat je daar geen buikpijn van krijgt! Hier in Nederland zijn mango's, zoals wij die hier noemen, het hele jaar te koop. Ze komen uit verschillende landen zoals Mango - Mangga of Bacang - Mangi- feria indiea Familie: Anacardiaceae - Pruikeboom- familie Deze schaduwrijke, altijd groene boom met een dichte bladerkroon, brengt een van de heerlijkste vruchten uit de tropen voort. De mangoboom bereikt een hoogte van tien tot vijftig meter, behalve als ze op laagstam zijn geënt. Enten wil zeggen dat een loot van een veredelde boom zodanig op de onderstam van een wilde boom wordt bevestigd, dat beiden met elkaar vergroeien. Mangobomen kunnen hon derd jaar oud worden. De bomen zijn inheems in India, een land dat nog steeds geldt als een belangrijk exportgebied van mango's. De mango's worden daar al vierduizend jaar gekweekt. Vijfhonderd jaar voor onze jaartelling werden mango's in Maleisië ingevoerd en verder verspreid over de eilanden van Zuidoost-Azië. In het begin van de jaar telling werden de zaden door Arabische handelaren meegenomen naar Oost-Afrika en weer later vervoerden Portugezen de vruchten naar Zuid-Afrika en Brazilië. Pas in de achttiende eeuw kwamen ze in West-Indië terecht. Nu komen ze in alle tropische en subtropische gebieden voor, als de temperatuur maar tenminste negen tien graden Celcius bedraagt. In Indonesië groeien mangga's in de war me laagvlakte en lage heuvelstreken, waar ze overvloedig vrucht dragen. Iedere streek in Indonesië heeft andere soorten: op lava zijn de streken Pasoeroean-Probolinggo en Cheribon-Indramajoe beroemd om hun mangga's. Alleen al in Cheribon kent men tientallen soorten waarvan de Mangga Gedong en de Mangga Budijaja het meest bekend zijn. De beste soort is de Mangga Manis die naar Nederland geëxporteerd wordt en tot de lekkerste behoort. Op Bali waar de mangga ook wel Poh of Pakel genoemd wordt groeit de Mangga Golek, een grote langwerpige, geelgou den vrucht van dertig centime ter lang. Deze is sappig en aromatisch. Mangga's zijn er in veel variëteiten, in smaak, hardheid en grootte. De kleinste is ongeveer zo groot als een kippenei en de grootste is zo groot als een meloen van ongeveer twee kilo. De klein ste soorten zijn niet te eten. Ze zijn veze lig, wrang en smaken naar terpentine. Jonge bomen dragen vijftig tot honderd vruchten en oudere bomen kunnen wel duizend vruchten voortbrengen. De vruch ten hebben lange stelen. In november begint in Indonesië de manggatijd. 30

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 30