Uit het dagboek van een dokter Geniet met AURORA van de ALPHA PARADE (deel IV) Na gedane arbeid even relaxen voor hun bivak. (Foto's: A.A. Koster) bleek dat er maar weinig dorpelingen aanwezig waren. Job had, toen ze de kam pong naderden al opgemerkt dat er maar weinig huizen waren die blijk gaven, dat er een vuur brandde. Je kon dan al op een afstand zien of er rook door het dak kwam. Meer dan vijf rookdaken had hij niet geteld en hij had al gezegd: 'Moeng- kin banjak orang lari ke oetan'. Hij bleek gelijk te hebben. Hoewel de papoea's primitief heetten te zijn, kon niemand ontkennen dat ze oerslim waren. Ook zij hadden de Cat enkele malen over Kajoe- merah zien vliegen en ze wisten heel goed wat dat betekende. Een snelle koerier werd naar Kajoemerah gezonden en kwam Etnabaai en Jamoermeer Het bleek nodig onder het huisje enkele rokerige vuurtjes aan te leggen om de mus kieten te verjagen. De vloer had vele reten, waardoor de rook ongehinderd tot om de geïmproviseerde slaapplaatsen kon komen. Toch vond de dokter het nog nodig om de legerklamboe over zijn tampatje te hang en. Te warm zou hij het dan niet krijgen, want vanuit het zuidoosten kwam een heerlijk zeewindje. De vloer van het huisje was ongeveer twee meter van de begane grond en van die positie konden ze ook over de meeste vegetatie heenkijken rich ting ondergaande zon. Altijd weer een spectaculair gezicht met de tinten geel en oranje, die dan overgingen in bloedrood en grijsblauw. Hij kon genieten van zulke ogenblikken en ook van het varen zelf. Toch wel zeer betrouwbare motoren die Johnsons, als ze maar goed onderhouden werden en er niet geknoeid werd met de brandstof en smeerolie. Job was teruggekomen met twee boskip pen, die vakkundig door hem werden behandeld en in no-time, goed gezouten, gepeperd en besmeerd met klapperolie boven een smeulend vuurtje werden ge roosterd. Aangezien Job met hagel jaagde, werd hem dringend gevraagd om toch vooral eerst de hagels uit het dier te halen. Gebroken tanden konden in het bos niet gerepareerd worden. De rijst was intussen door Frederik gaar gekookt in de gietijze ren kookpot. Met de rijst waren er ook enkele stuks lombok rawit meegekookt. Dat gaf aan de rijst een lekker pittig smaakje. Als groente had Frederik wat groene bladeren uit het moeras geplukt, die wel leken op kangkoeng, maar er niet naar smaakten. Daarnaast had hij een bord vol met varentoppen en ander jong groen verzameld. Na de groente gewassen te hebben, legde hij ze op een bord en stapelde er toen hete rijst op, om ze te blancheren. De dendeng zouden ze niet gebruiken, want dat was voer voor later wanneer ze niet zo gelukkig waren met de jacht of visvangst. De volgende morgen waren ze om vijf uur alweer op weg, want nu moesten ze toch wel Semimi aandoen om daar de hele dag te werken, want morgen wilden ze de kali Omba op, op weg naar het Jamoermeer. De zee was tam en zonder enige moeite kwamen ze een uur na zonsopkomst in de kampong aan. De kepala wachtte hun op, maar was kennelijk niet op z'n gemak. Toen de mantries een en ander wilden re gelen voor het bevolkingsonderzoek, voor afgegaan door een gewone polikliniek, terug met de bevestiging dat de balken gekruist lagen. Ze konden dus activiteit verwachten in hun achterland. Voor het Nederlandse gezag waren ze niet be nauwd, maar stel, dat er Indonesische troepen waren geland. Die waren door de politie gekenschetst als 'terlaloe djahat' en dus kon je maar beter wegwezen, want in het achterland was de Papoea superieur. Daarnaast was natuurlijk elk excuus om zich te onttrekken aan een verplichting van de pemerinta om aanwezig te zijn, welkom. Sommige kampongs waren berucht voor het hoge absentiecijfer dat ze toonden zowel voor een bezoek van de HPB als van iedere andere functionaris. Zelfs de dokter, die een zekere populariteit genoot vanwege de genezende 'soentik', trof in zulke dorpen nooit meer dan iets meer dan de helft van de mensen aan. Hoewel hij wist, dat het allemaal niets zou geven, maakte hij zich toch even kwaad en gaf de kepala een schrobbering. De kepala wist ook wel, dat het maar 16 daagse groepsreis naar Hawaii 3.195,- p.p. in een 2-pers.k. - 4.010,- in een 1-pers.k. Eigen Nederlandse reisbegeleiding. Per KLM/Northwest, vertrek 10 september 1997. ANVR AURORA TRAVEL SERVICE B.V. 33 SCR TRAVEL SERVICE B.V. Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM Telefoon 020 - 619 93 77 (Zaterdag telefonisch niet bereikbaar) 41ste jaargang nummer 9 maart 1997

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 33