II moessQn Juridische bijstand of advies nodig? komedie was en speelde het spelletje mee door zeer deemoedig om 'ma'af te vragen. Dokter en kepala gaven elkaar toen een hand en gingen over tot de orde van de dag, namelijk polikliniek houden voor de aanwezigen. Daar de mantri's om beurten de obat gaven kon de andere vragen stel len over de kali Omba. Of er bandjir was en waar ze het beste konden overnachten en meer van dat soort informatie. De kepala had hen ook aangeraden om stroomopwaarts dezelfde rivierarm, waar ze nu uitgekomen waren, te volgen. Dan zouden ze een heel eind parallel met de Omba varen alvorens deze arm zich aansloot bij de hoofdrivier. Na een rustige nacht vertrokken ze met het eerste daglicht. Van de kepala hadden ze een boenkoesan vol met droge sago- rolletjes meegekregen in ruil voor wat aspirine tegen zijn sakit kepala. Dat had goed gewerkt, vertelde hij. De prachtige heuvelrug, die bij Semimi als het ware de oceaan indook, leek indrukwekkender nu de zon de oostelijke zijde als het ware in brand zette met fel geel-oranje licht, terwijl de westelijke hellingen nog nauwe- Indische advocaten staan u graag bij. SCHENKHUIZEN Advocaten deze dingen had hij geleerd van zijn man tri's en van de commandant van de LCPR, voor wie deze zuidkust ook totaal vreemd was, omdat ze nog niet helemaal in kaart was gebracht. Daarom moest hij het ook doen met visuele herkenningspunten, die hij dan op de zeekaarten aanbracht, inclu sief coördinatiepunten. Haast ongemerkt kwamen ze op de gro tere rivier, maar toen ze er eenmaal op waren, merkte hij hoe veel krachtiger de Op tournee is dit hun slaapgelegenheid in het binnenland van Nieuw-Guinea. lijks door de nieuwe zon werden gekleurd. 'Zoiets moois is nauwelijks te vertellen', dacht hij, na een laatste blik op Semimi. Toen ze gisteren de andere kant op voeren had hij achterom gekeken om wat herin- neringspunten te zoeken voor vandaag. Ja, daar waren ze: een dicht bosje aan de landzijde en een meer gestrekt bosje aan de zeezijde, daar tussenin moest de rivier lopen. Toen ze dichterbij kwamen was er nog een ander oriënteringspunt zichtbaar: de golfjes, die het uitstromende kaliwater in de zee maakte, een ander soort golven dan de brede die de zee zelf produceerde. Ook wat minder schuim vanwege de vermenging van zout en zoet water. Al stroom was. De tien pk moest bijna maxi maal te hulp geroepen worden om een beetje vaart te maken. Gelukkig wist hij van zijn jeugd, door het zwemmen in de kali's, dat in de bochten de stroom het snelst en krachtigst was. Als het kon moest je dus proberen de 'korte kant' te nemen, maar dat was niet altijd mogelijk. Vaak was die kant veel ondieper en waren er takken en stammen in blijven hangen, die daar een schijnbaar eeuwige rondedans uitvoerden in een draaikolk. Een van de mantri's had dan ook de wacht op de voorplecht om aan te geven of de prauw door de hoofdstroom moest zien te ko men of dat het veilig was om de andere kant te nemen. Ongeveer tegen het middaguur kwamen ze op een kleine vlakte, waar de rivier zich verbreedde en zich in twee stromen had verdeeld rondom een zandplaat. Ze besloten te beachen en even de benen te strekken. Tijd genoeg, want tot het meer zelf konden ze geen kampongs verwach ten, wel een aantal tuinen, waar misschien wel wat gezinnen zouden verblijven. Job waarschuwde dat ze voor de avond een bivak moesten zien te maken, het liefst aan de oever, want volgens de kepala van Semimi was het niet veilig om de prauw alleen te laten voor de nacht. De voor naamste reden was de plotseling opko mende bandjirs door regen in het berg land rond het meer. Job en Frederik waren wel vertrouwd met dit fenomeen en wisten wel hoe de prauw veilig te stellen. Bij het inspecteren van een van z'n foura- getrommels had hij nog een rol marie- koekjes gevonden en met thee uit de veld flessen was dat genoeg voor een lichte lunch voor hen drieën. Na nog even de motor te hebben geïnspecteerd vertrokken ze weer. Pas na twee uren kwamen ze de vlakte uit en werd de kali weer een echte smallere rimboerivier met sneller stro mend water en veel bochten. Hoe verder ze de rivier op kwamen, hoe moeilijker het vaarwater werd en wel voornamelijk door de vele meegesleepte bomen, die het varen hinderden. Job werd voorop gezet met een klein en licht vier- armig anker aan een lange tros. Wanneer hij het bevel zou krijgen moest hij het anker zo ver mogelijk de oever op slinge- MEDAN GUESTHOUSE IN SUMATRA II II 34 Algemene praktijk (o.a. echtscheidingsrecht, huurrecht, strafrecht, erfrecht, arbeids-/sociaal verzekeringsrecht en vreemdelingenrecht) en gespecialiseerd in WUBO-,WUV- en WlV-zaken. Bel of schrijf naar: Laan Copes van Cattenburch 137 2585 GA 's Gravenhage tel. 070 - 346 91 36 Tel /Fax 00-62-61-550926 Zeer goed en schoon, grote achtertuin, terras, u voelt u echt thuis. Prijs 35,- per kamer, incl. ontbijt (2 pers.) Prijs 45,- De Luxe, incl. ontbijt. Tevens minibus voor TOUR SUMATFtA. Info: S. Ali - Elly Bouhuys. Restaurant Sumatra Stein Tel. 046 - 433 31 90 I Fax 046 - 433 67 73

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 34