Het grote jachtverhaal moessQn tèimÊm. SETIAKAWAN geldleningen voor 65 plussers Als je zo ongeveer tien of elf jaar oud bent, heb je natuurlijk heel wat jachtverhalen gehoord. Al je sobats hadden verhalen over hun vader, oom, broer of iemand anders in de familie die op jacht was geweest. Sommige jochies waren zelfs meegeweest op zo'n jacht, dat beweerden ze tenminste. 38 Voor een 65-plusrekening t/m 25.000,- aflossing 36/60 maanden. Kwijtschelding bij overlijden. Bel Setiakawan 013-5350105 dagelijks 00.00 - 23.00 uur Wilt u meer weten over wat De Waerde voor u kan betekenen Bel of schrijf' voor een afspraak of brochure. Postbus 642, 2700 AP Zoetermeer, Nederland. Tel: (079) 3313409. schoot, geboeng, maar hij miste, de ban- teng dan was razend en geklop geklop kwam naar mijn vader rennen, maar hij had een dubbelloops dus hij schiet wéér geboeng en in de hals van de banteng, die ging kerplok op z'n knieën, zowat tien centimeter voor mijn vader!' Spannend verhaal. Hoe kun je zulke verhalen overtroeven als je een vader had die niet jaagde en ook geen ooms of tantes. Ik mocht zelfs niet een een buks hebben! Dan ga je maar een verhaal verzinnen, om toch erkend te worden bij je sobats. Dus kwamen we op het volgende verhaal. Toen mijn vader in Palembang woonde werd hij door een paar vrienden, die op plantages woonden, uitgenodigd om met hen op jacht te gaan. Mijn vader had in de Veel van mijn sobats bezaten een buks waarmee je badjings kon jagen. Een klap peronderneming in onze omgeving gaf je een gobang voor iedere (dode) badjing die je inleverde. Zo heb ik met wat vriendjes ook een paar gobangs verdiend met een geleende buks, dan moest ik naar nog meer van hun jachtverhalen luisteren: 'Mijn vader zag die grote banteng en hij Zt M-JIVJ^MV VAM UJJ ,£»AAM VM JJC.Cj AJ Bent li niet meer in staat om zelf het graf van uw dierbare te onderhouden? Omdat u te ver weg woont... Of het werk lichamelijk niet aankunt... Of misschien omdat u teveel door andere zaken in beslag wordt genomen? Met respect verzorgt graveniersbedrijf De Waerde zorgzaam onderhoud. Aan gedenktekens en grafmonumenten waarvoor u zich als nabestaande verantwoordelijk voelt. Eerste Wereldoorlog in Nederland in het leger gediend, dus hij kon met een geweer omgaan. De mannen van de onderneming gingen op tjelengs jagen, want die vraten alle planten op. Tot hier berust alles op waarheid. Mijn verhaal ging natuurlijk om het 'sluipen en kruipen door het oerwoud, en dan op de buik liggen en luisteren naar geluiden'. Heel span nend allemaal. In werkelijk heid liep de groep vermoede lijk heel gewoon door de plantage en als ze iets hoorden, bleven ze even stil staan om te luisteren of het niet het knorren van een tjeleng was. Maar niet in mijn verhaal. Sluipen was immers altijd een belangrijk element in het jachtverhaal. Dus: sluipen de naar een kali zag mijn vader een tjeleng, die aan het drinken was. Hij legde zijn geweer aan en richtte op het beest, maar toen... een matjan besprong de tjeleng! Mijn vader, hij schoot op hetzelf de moment en raakte de matjan: dood! De tjeleng rende weg, maar mijn vader was de held van de dag! Wat een geweldig schot, we kregen het tijgervel cadeau van de planters. Dit is allemaal verzonnen. Het verhaal heeft mij heel wat prestige gegeven. Al had ik zelf geen buks, ik kon er altijd één lenen. Sinjoh Petah Tijgerjacht Benhoelen, 1923

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 38