1 april op Nieuw-Guinea Geniet met AURORA van de ALPHA PARADE moess©n en dus blijf ik met al die andere sportfa- naten van de huiskamer op de stoel voor de buis. Matig eten, weinig vet en nauwe lijks suiker en niet roken en sport! lawel! Het blijft voor mij de vraag, wat dat laatste advies betreft, hoe en op welke wijze? Als atleet, of op het veld, of de judo- mat, in het zwembad, of in de boksring of als kauwende buisatleet in de huiskamer? Geld, heel veel geld is om vele redenen een zeer aangenaam bezit. Een Rolls om je in te laten rijden, een eigen vliegtuig om in te vliegen, een eigen voetbalelftal kan je ervoor kopen en weet ik wat voor onzin nog meer. Wonderlijk genoeg kan je er ook je beterschap en gezondheid voor kopen. Times-Man-of-the-Year 1997' is Dr. David Ho, vierenveertig jaar oud en een eerste generatie emigrant uit Taiwan, waar hij op z'n veertiende jaar met zijn ouders en een jongere broer naar toe is geëmigreerd. Zijn studie aan het 'Institute of Technologie and Science' in Californië betaalde hij met z'n verdiensten in de goktenten van Las Vegas en Reno. Ho kon getallen en kaarten, die de meeste kans hadden weer te verschijnen, zo goed berekenen en onthouden, dat hij er een klein fortuin aan over hield. Het nadeel is, dat Ho een paar keer uit het casino werd gezet en soms wordt hem de toegang geweigerd. Aan geluk zal het Ho zeker niet ontbroken hebben. In het instituut, waar hij werkte aan een project om een geneesmiddel tegen het LlIV-virus te ontwikkelen, werd hij ontdekt door de schatrijke Irene Diamond. Zij investeerde een hele boel geld in het lab waar Ho werkte. Noemde dat het Aaron Diamond Institute, benoemde hem tot directeur en gaf hem vele volmachten. Dat was zo'n zeven a acht jaar geleden. Een recente uitspraak van Ho, die zeer geloofwaardig klinkt, luidt dat het HIV-virus, veroorzaker van een ongeneeslijke ziekte, z'n langste tijd heeft gehad! Nog drie a vier jaar en de ziekte is te genezen. Verstand, geld en geluk, de drie-eenheid van een materialis tische wereld. Mensen als Ho helpen de wereld in elk geval een eind vooruit en helpen die te maken tot een betere plaats om in te leven. Nou ja, beter? Laten we zeggen gezonder. Wellicht kunnen al degenen, die nu nog aan een ongeneeslijke ziekte lijden en die zich nog steeds bevinden op een witte vlek van de geneeskundige kaart, door die nieuw verworven kennis en door geluk, nog een kans krijgen op een beter leven. Voor ons allen een gezonder leven. Ik meen dat het in 1953 was, eind maart. Ik zat op Ifar en maakte de nieuwsbulle tins voor de militairen. De bulletins wer den trouwens ook aan de burgerinstanties en aan de omroep gezonden, want er was geen ander nieuwsorgaan op Nieuw- Guinea. Ik zat elke avond achter mijn radio-ontvanger om verschillende stations af te luisteren en de berichten op de ma chine over te nemen. Elke ochtend werd het resultaat op een stencil uitgewerkt en razend snel afgedraaid, want het nieuws was nummer één! Zo ving ik dan het bericht op dat generaal MacArthur, de opperbevelhebber tijdens de Pacificoorlog, een tournee langs het gebied ging maken in een legervliegtuig, dat voor die gelegenheid 'Pacific' was gedoopt. De generaal zou de Filippijnen, Japan en nog vele andere plaatsen gaan bezoeken. Dat bericht kwam dus in ons bulletin, maar over een bezoek aan Nieuw-Guinea stond er niets in. Toch zette dat mij aan het denken en ik besloot zelf maar een aanwijzing te bedenken, dat de generaal natuurlijk ook Nieuw-Guinea zou aandoen. Na dit bericht begon men al hier en daar naar zijn komst uit te zien. De klap op de vuurpijl was mijn bericht dat MacArthur komende woensdag op het vliegveld van Sentani zou landen en dat Napoleon: vrouwenjager, landveroveraar en groot genie in vele opzichten, vroeg aan degenen die hij in zijn leger wilde promoveren tot Maarschalk van Frankrijk: 'Je hebt vele kwaliteiten, die je ver kunnen brengen, maar heb je ook geluk?' Kwalitei ten, goede of minder goede of slechte. Aan wie daarover te oordelen en die te veroordelen? Ze kunnen je naar uitersten brengen. Maar geluk. Dat kleine beetje geluk. Altijd goed. hij denkelijk ook Ifar zou bezoeken. (Dat was de plek waar het laatste oorlogs jaar zijn hoofdkwartier was gevestigd.) Nu begrijpt u al, woensdag zou het 1 april zijn en wij zongen vroeger altijd: 'Op 1 april verloor Alva zijn bril' en 'Op 1 april stuur je een gek waar je wil'. Op dinsdag kwam er geen bericht over de generaal, maar ik hoorde al fluisteren dat de autoriteiten in Hollandia en zelfs de gouverneur, er aan dachten om de gene raal op Sentani te komen begroeten. Maar... hoe laat zou de 'Pacific' wel landen? De secretaris van de gouverneur belde het vliegveld op, maar de heer Arends, chef van het Aeradio-station wist van niets en verklaarde ook geen verbin ding met het vliegtuig te hebben. Daarop belde men mijn commandant, de kapitein Van den Brink, het hoofd van de voorlich ting op Ifar. Maar die kon alleen zeggen, dat hij geen tijd van aankomst wist, doch dat hij zou informeren... Hij riep mij op het matje en vroeg op zeer strenge toon: 'Zeg, wat is dat met dat vliegtuig van MacArthur?' Ja, daar stond ik nou, iedereen had respect voor onze kapi tein en zeker ik wilde hem niet vernede ren, dus zei ik: 'Kapitein, u wist natuurlijk allang dat het morgen 1 april is?' Maar Van den Brink wist daar niets van, doch vatte mijn bedoeling: 'Ja natuurlijk wist ik dat wel, maar we hebben die slimmeriken in Hollandia mooi te pakken genomen.' Daarop belde hij de secretaris en herhaalde hetzelfde kunstje: 'Ja resident, u wist natuurlijk ook al, dat het morgen 1 april is.' 'Ja, dat hadden wij meteen al door' en hing verstoord op. Later zei Van den Brink nog tegen mij, dat heb je leuk bedacht en zij kunnen daar absoluut niets tegen doen, zonder zichzelf voor domoor te zetten... We hebben er ook nooit meer iets van gehoord. D.A. Visker 16 daagse groepsreis naar Hawaii 3.195,- p.p. in een 2-pers.k. - 4.010,- in een 1-pers.k. Eigen Nederlandse reisbegeleiding. Per KLM/Northwest, vertrek 10 september 1997. AURORA TRAVEL SERVICE 40 Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM TRAVEL SERVICE B V. Telefoon 020 - 619 93 77 (Zaterdag telefonisch niet bereikbaar)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 40