tuf Samen met enkele anderen richtte hij als lid van de gemeenteraad het verzoek tot de regering om Malang zelfbestuur te ge ven, hetgeen met Staatsblad 1914 no. 297 afkwam. Bij de openingsrede van de raadsvoorzitter op 6 april 1914 werden enkele wapenfeiten van zijn hand ge noemd, waaronder de aanleg van de drinkwatervoorziening (de commissie voor de drinkwaterleiding werd ingesteld op 19 juli 1915), de riolering en de bouw van de nieuwe pasar van Malang. Genoemd kunnen tevens worden zijn werkzaamheden voor het dagelijkse beheer van de algemene begraafplaatsen, zijn werkzaamheden voor de Julianastich- ting, hij was lid van de pasarcommissie en de schoonheidscommissie. Op 21 februari 1918 nam hij afscheid van de gemeente raad omdat hij toen reeds de 70-jarige leeftijd had bereikt. Tijdens die vergade ring werd aan G.Chr. Renardel de Lavalet- te gevraagd om zijn mening over het voorstel om in een van de nieuwe wijken een straat naar hem te vernoemen. Hij zou toen gezegd hebbben: 'Ik acht het beter de straatnamen van de nieuwe wij ken ongewijzigd te laten'. Gouverneur-Generaal Mr. D. Fock bracht op 12 september 1922 een bezoek aan Malang, waarbij hij diverse instellingen bezocht, onder andere ook de Lavalette- kliniek waar hij werd ontvangen door de directrice en andere bestuursleden van Malang, de heren Fransen van de Putte (secretaris der Vereniging Malangsche Ziekenverpleging), Gogelein, Van Baak en Punt. In het Tropenmuseum te Amster dam berust een album dat de G.G. bij die Zijn betekenis voor Malang G.Chr. Renardel de Lavalette heeft eerst circa dertig jaar verbleven op de cultuur onderneming Bandoe-Ardjo in het Kepandjense (opgericht 1889; hij was daar onder andere commissaris, zijn broer lean was er directeur), waarna hij zich in 1912 in Malang vestigde. Hij was de oprichter van het Kinderpen- Het graf, nummer 177, van G.C. Renardel de Lavalette en zijn echtgenote op de Europese begraafplaats Soekoen in Malang in het begin van de jaren negentig. Het graf is danig toegetakeld en de tekst is vernietigd; onbekend is daarom hoe het grafschrift luidde. Tot de derde generatie wordt onder andere gerekend de latere ambassadeur van Nederland in Indonesië, Paul Renardel de Lavalette (1918-1980), een kleinzoon van weer een andere broer van Gerrit Christiaan. Er bestaat zelfs nog de mogelijk heid dat er ook in de VOC-tijd personen van deze familie naar de Oost zijn getrokken (een ze kere lean Renardel de Lavalette (1765) zou naar Indië zijn ver trokken), maar onderzoek in die richting heeft nooit enige duide lijkheid hieromtrent gegeven. Onbekend is wanneer Gerrit naar Indië is gereisd en waar hij toen verbleef. Zijn halfbroer lean (1828-1918) was er al in 1849 aanwezig, onder andere in Semarang en deze Jean heeft later tot aan zijn dood in 1918 in Lawang gewoond. Deze Jean heeft slechts één dochter gehad, die in 1868 in Probolinggo huwde met W.C van de Ven, waaruit enkele Indische nazaten met de naam 'Van de Ven Renardel de Lavalette' (bij besluit G.G. 1912 kregen deze nakomelingen de naam van hun vader én hun moeder). Hieruit komt schrijver dezes voort. Vermoed wordt dat Gerrit Christiaan rond 1880 naar Indië is gegaan (in 1872 ver bleef hij nog in Lienden), waar zijn broer Jean toen inmiddels al dertig jaar verbleef. Gerrit had zelf geen kinderen, maar heeft wel een drietal inlandse kinderen (doch ters) geadopteerd, waarvan er tenminste één de naam 'De Lavalette' heeft gekregen. Zijn familie zou het niet hebben goedge keurd dat de volledige familienaam werd aangenomen. Hij was gehuwd met de Indische vrouw Aaltje Antoinette Mollet. Gerrit heeft volgens de verhalen fortuin gemaakt in de cultures in het Kepandjen se. Later is hij vooral in het bestuurlijke vlak in Malang erg actief geweest. Hij overleed in Malang op 23 juni 1926 op 76-jarige leeftijd. In krantenartikelen uit die tijd wordt zijn betekenis voor Malang uitputtend beschreven. sion van Geëmployeerden, van de Lavalet- te-kliniek en van de Malangse Fröbel school, één van de oprichters van de Vrijmetselaarsloge in Malang en van de Malangse Plantersvereniging (werd later president), van het Proefstation, commis saris van de Javasche bank, lid van de Gewestelijken Raad van Pasoeroean, lid van de Malangse gemeenteraad, en erelid van sociëteit Concordia. Oud, binnen de familie bewaard portret van Gerrit Christiaan Renardel de Lavalette. 41ste jaargang nummer 12 juni 1997 27 £*.'•1 Ifi

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 27