Onderwijzeres in Makassar (IV) moessQn 'Na de Eerste Wereldoorlog was het moeilijk om een baan te krij gen in Holland. We waren dus blij toen de hele Postschool in Leiden naar Indië werd uitge zonden. Mijn man Chris was van de laatste lichting, dus kregen we de buitenbezittingen en zwierven we per KPM-boot van de ene plaats naar de andere. Zo kwamen we in Makassar terecht, waar we acht heerlijke jaren doorbrachten. Ik gaf daar les op een Hollands Inlandse School, waar ik veel geleerd heb. De collega's waren aardig. Ik zet u geen koloniale uitzuigers of schurken voor, maar het alle daagse geploeter van een onder wijzeres, met al haar wel en wee.' Aldus wijlen mevrouw Dien de Raadt-Prange. Haar herinneringen aan deze tijd vindt u terug in een korte serie, waarvan dit de vierde aflevering is. Het zit ons mee; een brief van het Depar tement vertelt dat er nog een leerkracht komt en zo doet Francientje haar intrede. Ze is heel jong, mollig, vrolijk en vol enthousiasme. Beun heeft voor haar de zesde en de tweede klas bestemd maar ze kijkt verschrikt naar die grote jongens en zo draait het er op uit dat ze twee en drie krijgt. Nu glunderen de kleintjes; er worden weer spelletjes gedaan, ze zingen liedjes en tekenen leuk op het bord. Soms doet Beun een inval in onze klassen om te zien of we genoeg uit het hoofd rekenen en hij geeft dan zijn methode aan. Het is Franciens eerste inlandse school en ze weet van geen sissende 's' en bommende 'b'. De eenvoudige liedjes die ze kennen vindt Francien saai. Er komt een Rie Cramer boekje en het eerste liedje is een uitdaging aan de 'h': Kindje, ik zal je voeren lekkere zoete pap. Doe je mondje open, liappe, happe, hap. Het gaat met moeite, maar de tekening op het bord is beeldig. Lonneke komt en ik ril elke keer als ik de seri... ngen, in de son hoor klinken: Op t' weggetje bij de seri... ngen, Loopt Lonneke soetjes te si... ngen, Te singen in dehe son. Het refrein van Dodeine deine don... klinkt als een serie kanonschoten. Als ik haar wat beter leer kennen heb ik het er over. Onze woordenschat moet heel eenvoudig zijn en daarom lijkt het boekje Kun je zingen zing dan mee, voor de kleintjes beter en warempel, ze gaat er op in en 'Zeven kleine hummeltjes op klompjes' gaat heel aardig; het wordt zelfs nummer één op de ouderdag, waar we toen nog niet van droomden. Voor Francientje heeft Beun een zwak plekje en als ze klaagt over dat er geen handenarbeidmateriaal is, val ik haar bij door te zeggen dat ik met de voorklas er ook meer aan wil doen. Er komt met de boot van Java een groot pakket met ge kleurde vouw- en kartonvellen. Het is wel niet wat Francien in Batavia had maar we zijn er dolgelukkig mee. Onze leerlingen hebben weinig speelgoed, dus alles wat we wrochten wordt als een schat mee naar huis genomen. Ik kan nu, wat ik al lang wil, plant- en dierkunde les geven met geknipte voorbeelden. Zo knip pen de groteren uit de vierde klas kern- bang sepatoe vruchten en ook dieren bij het begeleidend lesje in hun natuurkunde- schrift. Soms overleggen we wat we zullen behandelen en dat geeft moeilijkheden want de groenten en vruchten in Makassar zijn beperkt en we hebben nog zoveel rood en rose papier. Francien heeft connectie met mensen van de scheepvaart en zo zien de kinderen een rode appel en peer in natura en zelfs rijpe tomaten uit Malino. Het is voor onszelf ook leuk en als ik vele jaren later op een Rudolf Steiner-school werk merk ik dat we toen op ons eigen houtje iets van zijn programma volgden. Juffrouw Marie ziet haar voorraad blaadjes tot ongekende hoogte stijgen maar wat ze ook maakt, elk snippertje wordt bewaard. Ella en Francien kunnen goed zingen en zijn muzikaal. Ella heeft Tjipto met een fluit ontdekt en nu komt er een boekje: Hoe maak ik een blokfluit. Als ik met haar in de pendoppo zit - het is november en heel warm; de animo voor buiten spelen is nihil - dan snijden de jongens met de juffrouwen bamboe fluiten en op het laatst hebben we er wel twintig. Beun straalt: ze spelen wijsjes uit de zangles, soms zelfs tweestemmig. Er zijn uitgesne den kunststukjes bij en iedereen heeft er plezier in. Ze bieden aan om de zangles van de hogere klassen over te nemen en begeleid door een fluit klinkt hojo, hojo van 't scheepje in de haven, voor het eerst niet vals. Grote schaap of kleine schaap Elk jaar vraagt de kindervakantiekolonie om geld en geef ik een uitvoering met de Europese kinderen in de soos. Ik studeer liedjes en dansjes in en een groot leger van vaders en moeders staat me bij. De vrijwilligers maken driehonderd pa pieren rozen, een vader bouwt een kar tonnen huisje waar licht doorheen schijnt, de vrouw van de havenmeester heeft het IIHTTI

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 36