P0T
moess©n
^OELTES
Giro 6685
Vereering voor het gouden echtpaar, dat
een voorbeeld is voor zooveel anderen.
Vriendschap voor het tweetal, dat een
groot deel van zijn en haar leven gaf voor
anderen.
En erkentelijkheid voor de wijze waarop
door 11 beiden de taak der opvoeding
Uwer kinderen is geleid.
En hier wend ik mij tot LI, gij allen, die
het voorrecht hebt, te behooren tot den
stam lohan.
'Bon chien chasse de race', zegt een be
kend Frans spreekwoord.
Dit gelde U, dit gelde llw kinderen, dit
gelde in verre jaren Uw nageslacht. Die dit
van U verwachten, het zijn de mannen,
die op het portret staan afgebeeld; de
mannen, die de eer hebben te genieten
van de vriendschap Uwer ouders en groot
ouders en die met de aanbieding van dit
geschenk een eerbiedigen wensch in zich
voelen opkomen, de wensch dat Gods ze
gen in rijke en onverminderde mate strale
over 11 en Uw Huis.
Johan en Mevrouw Johan!
Hiep Hiep Hoerah
Uit dit alles blijkt wel dat Hendrik johan
en Theodora heel bijzondere en geziene
mensen waren. Op de bruiloftsfoto van
het echtpaar, die tijdens het feest werd
gemaakt, zien we ze zitten temidden van
een zee van bloemen. Het is een kopie
van de foto die is opgenomen in het be
kende boek Tempo Doeloe van E. Breton de
Nijs.
Verder werd nog een feestlied gezongen
door de kinderen van het gouden
echtpaar. Ook dit feestlied hebben wij te-
Het gouden bruidspaar te
Modjokerto (Oost-Java) in 1910.
ruggevonden in de papieren van Lodewijk
lohan.
Wat deed Hendrik Johan in het leven? Wij
weten er iets van dank zij de gesprekken
met diverse Johans: Dé en Greet Johan,
Han en Thea Johan, Peter Johan, Lodewijk
Johan en Beus Slooss-Johan.
Hij schijnt een tijdje het vak van klokke-
maker te hebben beoefend en hij bezat
enige tijd ook een ijs- en
limonadefabriekje. Op latere leeftijd was
hij manager van hotel Ngemplak in Mod
jokerto. Over die klokkemakers- en hotel-
tijd zijn enige anecdotes boven tafel geko
men. Lees en lach:
Het hotel zou volgehangen hebben met
klokken. Als dat zo was zou hij misschien
inderdaad wel klokkemaker zijn geweest.
Maar goed, het verhaal gaat dat een van
zijn zoons (Jan Johan) daarmee een grap
je uithaalde. Hij ving grote spinnen die hij
allen op de wijzerplaten van die klokken
deponeerde. Toen Hendrik Johan de ron
de deed zag hij overal spinnen zitten. Hij
maakte zich danig ongerust en dacht dat
hij bezig was gek te worden.
Er is nog een verhaal bewaard gebleven
over dat hotel. Hendrik had op een gege
ven moment een bekakte Engelsman te
gast. De man gedroeg zich zodanig dat
Ons reservefonds voor moeilijke da
gen!
Moesson wil geen subsidie. Het wil
voortbestaan alleen als u dat wilt.
Met uw steun poekoelen wij teroes!
Hieronder laten wij onder hartelijke
dankzegging aan alle schenkers, de
verantwoording volgen van de giften
die zijn binnengekomen voor het
reservefonds voor Moesson.
Mei 1997
W. Boverhof (3 maanden) 150,-;
J.E. Hogerzeil 50,-; NN 2,50;
mej. A.H. Overdijkink 50,-;
mw. J.F. Pauwel-Werlich 10,-;
Johanna v. Raalte 10,-; Louise Stanfiel
135,-; Wim Verzijden 100,-.
Totaal in mei 1997 507,50.
