je-töh-je- kripoeü ORIENT TRAVEL Het met respect slachten volgens Pak Wongsosentono moessQn Op het achterbalcon Nu er zoveel geschreven wordt over de kwalijke bijverschijn selen van consumptief vlees, is een 'oude' les van Pak Wongsosentono, doorgegeven door leraren uit het Gunung Kidulgebergte ten Zuid-Oosten van Prambanan, nog steeds actueel. Elk wezen, elk dier, elke plant hier op aar de heeft recht op leven en heeft een func tie. De evolutie van deze planeet heeft al het leven zo mooi voortgebracht. Zoek een straatweg uit met hectometer- en HUMOR, UIT I HET OUDE 1NDIË Ik kwam op een avond per lijn 13 (Amsterdam) van het Kadijksplein rich ting Centraal Station. Op een goed mo ment stapte een gezelschap aansprekers (in Amsterdam 'kraaien' genoemd) de tramwagen binnen. De chef-aanspreker vertelde toen dat hij een bezoek had gebracht aan een vrouw, wier echtge noot hij enkele dagen tevoren had be graven. Bij het afscheid nemen zou die vrouw hem hebben toegevoegd: 'Zeg kraai, je komt zo overal, als je iets voor me weet, ik kan toch me hele leven geen weduwe blijven!' Zelfde tramlijn; we passeerden dicht bij het Kadijksplein een grote drijvende kraan. Een der passagiers vroeg aan de conducteur: 'Weet je waarom die kraan hier ligt? Wat is hier te doen?' 'Ja', ant woordde die Amsterdamse conducteur, 'er is een oliekannetje in het water ge vallen en nu hebben ze die kraan no dig om het er weer uit te vissen.' A.J. van der Boon kilometerpaaltjes. Laat die weg even die nen als tijdschaal. Op die weg zet je één centimeter uit, overeenkomend met de leeftijd van de mens, zijnde ongeveer hon derd jaar. Je begint die weg terug te lopen. Een halve meter terug belandt je in het stenen tijdperk, waarin bijvoorbeeld Sto- nehenge werd opgericht. Van die lange weg kennen we slechts enkele decimeters via overlevering. Twee kilometer terug werd de eerste mens geboren. Vele planten- en diersoorten ont stonden veel verder terug. Geneeskrachtige halfedelstenen hebben een leeftijd van vijf kilometer of meer. Op die meetlat ben ik pas zes millimeter waard. En toch heb ik de euvele moed om kilometers van deze goddelijke weg hier op aarde naar mijn hand te zetten, ja zelfs op te breken. Meer eerbied is geboden, en bittere noodzaak voor een gelukkig voort bestaan van mij, en mijn nageslacht. Is de tijd daar dat je kippevlees wilt eten, ga dan naar de kippenren en zoek een vol wassen exemplaar uit dat gezond is en kuikens heeft grootgebracht, kortom de helft van haar leven gepasseerd is. Je neemt een bad en wast je haar. Tevoren heb je een stukje grond schoongeveegd, een slijpsteen en een schoon scherp mes klaargelegd. Op een houtskoolvuurtje brandt wierook. Je pakt de kip. Je blote rechtervoet zet je op haar poten, met de linkerhand houdt je haar kop vast. Je spreekt de kip toe, kalmeert haar en vraagt of ze zich voor jou wil offeren. Tegelijker tijd slijp je het mes, bevochtigd met je speeksel. Dan snijdt je langzaam in de huid van haar hals. Heel langzaam ga je dieper. Indien het beest tegenspartelt, moet je haar de vrijheid geven. Pas na en kele weken mag je het met haar weer pro beren. Je kunt natuurlijk kijken of een an der beest zich wél tot offer leent. Deze wijze van slachten vereist dat je een band met het dier hebt weten op te bou wen. Mensen die zich veel kippen kunnen veroorloven, kunnen toch niet met zoveel dieren tegelijkertijd een band aangaan. Jij hebt jaren voor het dier gezorgd, het te eten gegeven, en nu vraag je terug. Deze wijze van vragen om het offer is nodig bij alle slachtdieren. Dood je het dier zonder het te vragen, zonder dat het rustig blijft, dan zullen er schadelijke stoffen in het bloed komen, die je via het vlees tot je zult nemen. Je hoeft er niet direct lichamelijk ziek van te worden, maar het kan je geestelijk verzwakken, je weerstand doen afnemen. Dood je het dier plotseling, dan is het ge woon moord. Eet je vlees waarvan je niet weet hoe het geslacht is, dan ben je een soort heler, je geeft geld aan de moordenaar, en daarmee kun je debet komen te staan op je reke ning. Het Javaans kent een apart woord voor vlees van een niet zelf geslacht dier: widèn. In vroeger tijden werd er alleen vlees gege ten op feestelijke hoogtijdagen, waarbij de leden van de gemeenschap het vlees van hun eigen dier inbrachten. Tegenwoordig doen velen zich dagelijks tegoed aan de 'offerschaal', niet beseffend dat het geld wat ze ervoor neerleggen geen genoegdoe ning is voor het immense leed dat wordt aangedaan. En dan hebben we het nog niet eens over het afschuwelijke leven dat we onze erfgenoten aanbieden om zo té veel mogelijk uit dit klein stukje Godde lijk Zijn te persen. Indrasurya, Javaans genezer te Amsterdam RETOUR BANGKOK v.a. RETOUR JAKARTA v.a. RETOUR BALI v.a. RETOUR DELHI v.a. RETOUR BIAK v.a. RETOUR AUSTRALIË v.a. 850,- 1375,- 1750,- 930,- 2150,- 1699,- 43 Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM Tel. 020 - 623 74 84 Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG Tel. 070 - 361 50 78 22 G R

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 22