Christiaan Beyen
Lin Scholte
van Queensland. Er bestaat ook een groe
ne variatie van deze Dacca-soort.
Ik heb vijf jaar in het noorden gewoond,
in Tuily bij Cairns, waar ik op tien acres
zo'n tweehonderd verschillende soorten
tropische vruchten had geplant. Door rug
klachten heb ik deze mooie hobby op
moeten geven. Red Dacca was een van de
vele soorten pisang die ik daar verbouwde.
De smaak is vrij goed en lijkt op pisang
soesoe, alleen ietsje zuurder. Kort geleden
zag ik ze zelfs te koop in een grote super
markt. Alle bekende en onbekende Indi
sche vruchten zoals ramboetan, manggis-
tan, nangka, doerian, salak, doekoe,
zuurzak, kesemek, gedongdong, django-
mas, broodvrucht, lengkeng, melindjo,
pala et cetera - te veel om op te noemen -
worden hier in Australië of beter gezegd
in Queensland gekweekt. Er bestaat hier
namelijk een organisatie die tropische en
exotische vruchten en groenten propa
geert. Ik ben zelf jarenlang lid geweest van
deze 'Rare Fruit Council of Australia' en
enige tijd redacteur van het nieuwsblad
van een van de afdelingen. Mangga wordt
heel veel verbouwd, de bekendste is de
'Bowen manggo'. De laatste jaren komen
andere variëteiten op zoals de Keitt en de
R2E2. In de buurt van Cairns is er iemand
die er zijn hobby van gemaakt heeft om
alle variëteiten van mangga uit de hele
wereld te verzamelen. In zijn boomgaard
heeft hij nu al over de honderd verschil
lende soorten staan.
Andreas Flach, Glasshouse Mountains
(Australië)
Pisang Tujuh
De brieven over de pisangs op de voor
plaat van het mei-nummer hebben mij,
wat betreft de naam, op het juiste spoor
gezet. De naam van deze vrucht is: Radja
Anggoer, de kleur: meratoea boeboe, het
geslacht: Moro sapientium. Omdat de
naam van deze pisang in de omgangstaal
niet 'vlot' klinkt, spreekt men ook wel
over Pisang Tujuh.
R.J. Haak Wegmann, Rotterdam
Njonja blanda makati Siri
Er is een tentoonstelling in het Boerhaave
Museum in Leiden die u moet gaan zien.
Toen ik ervan thuis kwam lag toevallig
Moesson op de mat. En wat stond op de
voorplaat? Njonja blanda makan Siri.
Ik wist meteen waarom die plant zo heette.
Ik had me al eerder afgevraagd waarom
een inlandse plant een naam had die zo
duidelijk met Holland te maken had. Nu
weet ik het. Ze zijn in Indië waarschijnlijk
pas op grote schaal plantennamen gaan
verzinnen toen de Hollanders zo'n enor
me belangstelling aan de dag legden voor
alles wat groeide. En reken maar dat de
meeste vrouwen ook inlandse gebruiken
overnamen in het begin, die zaten zich
natuurlijk dood te vervelen op die planta
ges. Later werd alles formeler en begon
met een ander slag mensen dat er kwam,
ook de minachting voor veel inlandse din
gen waarschijnlijk.
Ik vraag me af waarom de plant in het
Hollands Luizenplant of Kansplant heet.
Ik heb geen encyclopedie. Werkte de plant
tegen luizen? De naam heb ik van mijn
moeder geleerd. Ze is opgegroeid op Pasar
Baroe, mijn opa had daar een bengkel (ga
rage). Ik heb hem zelf in de jaren vijftig
op Sumatra leren kennen in Rumbai aan
de Siak, net ten noorden van Pakan Baroe.
Sandra Damen, Amsterdam
Zure aantijgingen
Na vier jaar in Suriname, blijf ik geïnteres
seerd in het land, vandaar mijn abonne
ment op de 'Weekkrant Suriname' waar ik
in de week van 11 juni t/m 17 juni in het
artikel 'De wereld is ongenuanceerd zwart
let ons groot verdriet is onverwacht
overleden onze lieve vader, schoonvader,
grootvader en overgrootvader
30-06-1914 t 15-06-1997
Tegal (Ned.-Indië) Rotterdam
Victor en Carola
Mies en Friedrich
Frouke
André en Marianne
Raymond, Renate,
Boris, Nina en Alicia
Correspondentie-adres:
M. Grolmes-Beyen
Dijkwachtsingel 27
3077 GG Rotterdam
De crematie heeft plaatsgehad op
19 juni 1997.
wit' van H. Hooplot de bijgaande passage
aantrof. De 'Weekkrant Suriname' komt
elke donderdag, mijn Moesson elke 15de
van de maand. Geef mij de laatste maar,
waar ik ongecompliceerd van kan genie
ten en dit soort zure aantijgingen niet
tegenkom! Daarom vind ik dat deze pas
sage onder jullie aandacht gebracht moet
worden.
Ellen de Witte, Huizen
'Ik word ook heel opstandig wanneer Ne
derland voor de zoveelste keer stamelend
en met overslaande stem van Japan eist
dat dat land zijn verontschuldigingen aan
biedt wegens misbruik van Nederlandse
vrouwen als troostmeisjes in Indië.
Immers, wat die Japanners met de vrou
wen gedaan hebben is nog een zoete
smart vergeleken bij wat de Nederlanders
in de slaventijd hebben uitgehaald in
Suriname. Heeft Nederland zich hiervoor
ooit verontschuldigd? Neen! Trouwens als
je achteraf nog geld wil voor zoiets beves
tig je alleen maar dat ene ding van "twij
felachtige allooi'".
(Uit: Weekkrant voor Suriname, 11-17 juni
1997)
Naschrift redactie:
De auteur heeft met de titel 'De wereld is
ongenuanceerd zwart-wit' vooral zijn eigen
denkwereld willen weergeven. (ML)
Tot ons verdriet is van ons heengegaan
mijn mammie, mijn schoonmoeder,
onze oma en overgrootmoeder
13-6-1921
Batudjadjar
t 10-6-1997
Amstelveen
Ron en Asta Brook-
Siebenhaar
Kleinkinderen en
achterkleinkinderen
en verdere familie
Correspondentie-adres
R.H. Brook
Bieslook 94
1422 RS Uithoorn
42ste jaargang nummer 1 juli 1997
5
