ORIENT TRAVEL
moessQn
w
Zo gauw je uit Europa in Azië
aankomt, ontmoet je de specifie
ke, niet te beschrijven, Oosterse
geur. Een geur, waar je door
voedsel en milieu snel aan went
en waar je tijdens je verlof in
Nederland door de familie op
gewezen wordt.
Voorzichtig wordt dan opgemerkt, dat je
zo anders ruikt. Na enkele weken verlof
komt de bekende nestgeur weer terug en
hoor je er weer bij. Ik vraag me wel eens
af hoe Aziaten ons vinden ruiken, vooral
de mensen die in de buitengewesten wo
nen en waarbij de geur nog een belangrijke
rol speelt. Tijdens de voorbereidingen op
het Tropeninstituut in Amsterdam hadden
we al begrepen, dat er over Ambon, het
hoofdeiland van 999 Molukse eilanden,
niet veel bekend was. Dat wil zeggen er be
staat een heleboel informatie over politie
ke zaken, maar of er wc-papier, tampons,
alcohol en andere Westerse cultuurproduc
ten te koop zijn, was niet bekend. Over
Java kon men alle informatie geven die je
wilde hebben, maar Ambon, ho, maar!
Op lava aangekomen bleek dat men ons
voor gek verklaarde om een aantal jaren
tussen koppensnellers en menseneters te
gaan wonen. Wij, blanken, hoorden op
lava en zelfs in Jakarta thuis.
Daarom genoten wij al bij voorbaat van
alle zaken die we tijdens onze rondrit door
lava tegenkwamen. Later bleken wij zelfs
behoefte te hebben om een aantal keren
per jaar naar Jakarta te gaan om ons daar
te vergapen aan de luxe en mogelijkheden.
Jaloers op onze (akartaanse collega's zijn
we niet, want Jakarta is een vreselijk sme
rige stad en meestal zijn we blij dat we
naar Ambon terug kunnen.
Naast een talencursus in Yogya bezochten
we vele Indonesische bezienswaardighe
den, die je in de toeristenfolders kunt vin
den. We huurder fietsen en reden wat af.
Zo maakten we kennis met sawahs, kamp
ongs en de uiterst vriendelijke bewoners
van (ava. Een groot voordeel was, dat we
ons enigszins verstaanbaar konden maken.
Tijdens deze zwerftochten hoorden we
regelmatig hoge fluittonen in de lucht, die
we niet thuis konden brengen.
Op de vogelmarkt in Yogya ontdekten we
dat postduiven één of meer fluitjes (sa-
wangang) op hun staart gemonteerd krij
gen. Deze fluitjes hebben elk een speciale
toonhoogte. De vogels worden losgelaten
en zo gauw ze in glijvlucht gaan dalen
doet de wind één of meer hoge tonen
ontstaan. Mannen zijn, evenals met hun
vechthanen, de hele dag met hun duiven
bezig. Er worden zelfs wedstrijden gehou
den. Ook begrepen we nu waarom we op
lava zo weinig vogels zagen. De meeste
vogels bevinden zich in gevangenschap.
In een opwelling kochten we een zeer ver
pieterde ijsvogel, die al dood ging voordat
we hem bij een kali loslieten. We namen
ons voor nooit meer vogels te kopen, om
dat dit het vangen in de hand werkt.
Waarschijnlijk zit de verkoper nu weer te
wachten op een gekke orang barat die zo'n
prijs voor een half dood vogeltje wil geven.
De weken in Yogya vlogen om. Na een
ochtend les moest er huiswerk gemaakt
worden. Daarna fietsten we wat rond, de
den inkopen, bezochten het postkantoor,
plakten postzegels en aten buitenshuis.
Om zes uur was het donker. Meestal wan
delden we dan nog even door de hoofd
straat, waar de honderden souvenierstal-
letjes plaats gemaakt hadden voor eet-
kraampjes. Je kon op matjes gezeten goed
eten. Over het algemeen gingen we vroeg
naar bed, want om zes uur 's morgens do
ken we voor het ontbijt al het zwembad in.
Bij eerdere reizen door Indonesië hadden
we al ontdekt, dat stapels kaarten naar
Nederland niet aankwamen. Daarom
plakten we zelf onze postzegels, waarbij
we gebruik maakten van de vieze potjes
behangerslijm, waarin iedereen zijn vinger
stopt om de ongelijmde postzegels vast te
plakken. Later gebruikten we onze eigen
lijmstift. Vervolgens lieten we de kaarten
afstempelen, zodat de postzegels waarde
loos geworden waren. Het is begrijpelijk,
dat men postzegels afweekt en weer ver
koopt, als je weet, dat het minimumloon
rond de 1,50 per dag ligt en men meest
al minder ontvangt. Toeristen plakken rus
tig ditzelfde bedrag op een dikke brief.
Om maar niet te spreken van de stapels
kaarten, waar soms een maandloon opge
plakt wordt. Een bezoek aan het natuur
historisch museum, verbonden aan de
universiteit van Yogya, was een teleurstel
ling. Het museum bevat een onvoorstelba
re collectie opgezette dieren en een deels
opgedroogde alcoholcollectie. Het geheel
is bedekt met een dikke laag stof. Tussen
de boeken en tijdschriften zitten grote
kleinesten van wespen. Overal muizekeu-
tels en vraat door kakkerlakken. Studenten
RETOUR BANGKOK v.a.
RETOUR JAKARTA v.a.
RETOUR BALI v.a.
RETOUR DELHI v.a.
RETOUR BIAK v.a.
RETOUR AUSTRALIË v.a.
980-
1240-
1550-
980-
2150-
1699-
iSISk
ANVR
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 623 74 84
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel. 070 - 361 50 78
;cr
32
