Mijn Zwitserse zwaluw ORIENT TRAVEL E.O. Kollmann, Indisch Familie Archief ring met zang en dans die we voor de ou ders opvoerden en de prachtige kostuums waarin we optraden? Hoogtepunten in het bestaan waren de dagelijkse uitdeling van post, de verstrekking van de extra voeding, waaronder de door iedereen begeerde 'Sweeted condensed milk', het weke lijkse zakgeld, en het bezoek van of aan de ouders. Het Nederlandse verblijf op de Fairbridge Farm School heeft ongeveer tien maanden geduurd en werd beëindigd door de definitieve terugkeer van alle Nederlandse gezin nen naar Nederland. Iedereen die het voorrecht heeft gehad om hier te acclimatiseren na de hectische kamptijd en de Bersiap, zullen er met zeer veel genoegen aan terugdenken. De volgende lijst met namen van deelne mers kan ik me nog herinneren: Eduard Lumkeman, George Petit, Henk en Jimmy van der Vloot, Dolf Bodaan en twee Zusjes Bodaan, Hans en Jan Jansen, Wim Plink, Rob en Paul van Es, Jan Rombach, Hans van den Bosch, de zusjes Burger, Els Duyster, Emma Jansen, broer en zus(?) Geerlings, Hein en Kootje Versteeg, Guus en Ernst Kollmann, Daantje Uljee, Rodri- go (vóórnaam weet ik niet meer), Hans Greeuw, Tacoma. Waar zijn de kleintjes? Waar is het nest? Het nestje met vrouwtje en twee kleine vogeltjes, in Zwitserland gesneden uit hout en meegenomen door mijn ouders op hun tweede honeymoon door Europa in 1929 en 1930. De Deli Maatschappij gaf zijn employees zes maanden verlof na zes jaren werken. De eerste verlofperiode was in 1923 en 1924 en daar ontmoetten Pap en Mam elkaar op de boot op weg terug naar Sumatra en Java. Pap vanuit Holland en Mam vanuit Frankrijk. Ze stu deerde pianoforte in Parijs, onder andere bij Alfred Cortot. Mijn broers, Eddy en José waren toen respectievelijk vijf en an derhalf jaar oud, en werden door de ba boe in de gaten gehouden bij de oma's in Den Haag of Amsterdam. Ik was nog maar een twinkle in daddy's eye en mocht hele maal niet geboren worden, te gevaarlijk nog een baby zo laat in het leven. De laat ste was al zo moeilijk. Mam nam Pap mee door Europa en met haar uitstekende talenkennis ging dat lek ker makkelijk: Duitsland, Zwitserland, Frankrijk: de Rivièra, Nice, Monaco. En via Parijs weer terug naar Amsterdam. Pap begreep heel snel dat een gebrek aan talenkennis funest was. De twee jongens zouden dat beter moeten doen. Uit Zwitserland werden de uit hout gesne den vruchtenschaal en de zwaluwen mee genomen. Het nestje met het vrouwtje en de twee kleine kejipoets (hun twee jon gens Ed en José?) keken uit naar vader zwaluw, die wegvloog om een worm te halen voor zijn gezin. De Zwitserse zwaluwen waren er altijd! Op de Toentoenganplantage waar ik als baby (eh apah ini deze? mag niet toch? weer een jongetje erbij, hoe deze? voorbe hoedsmiddel bledos?) voor het eerst de kleine zwaluw zag rusten en vliegen op één van de houten pilaren op de pedopo (1934) en op de voordeuren van de Ser- dangweg, de Laboratoriumweg in Medan (1935-1940), Welirangstraat en Verlengde Sophiastraat in Malang (1940-1943), Lampersariweg in 't vrouwen- en kinde- renkamp (1944-1945). Toen verdween het nestje met vrouwtje en anaks en mijn zwaluw heeft sindsdien ver geefs gevlogen en gezocht naar zijn kleine familie. Hij werd buiten op het balkon ge hangen in de Ruysdaelstraat in Amsterdam (1946-1951) en hij maar wachten. Kassian die kleine man. Hij is zo trouw. Hij kwam met mij mee naar Nieuw-Zee- land en op iedere voordeur daar vliegt hij nu nog, al sinds 1952 en hij zoekt tever geefs (Auckland, Tauranga, Tokoroa, Christchurch en nu in Howick) naar zijn gezinnetje. Soedah ik zeg alsmaar tegen hem 'djangan nganis, niet bang zijn, we vinden jouw gezinnetje one of these days.' Ik kocht een modern gesneden nestje met vrouwtje en twee kleine vogeltjes die heb berig uitkijken naar hun dagelijkse worm die maar nooit komt. Hij heeft ze de rug toegedraaid. Gewoon toegedraaid. 'Zeg geen flauwekul ja', zegt hij tegen mij, 'deze zijn niet mijn stijl man, deze zijn maar karikaturen van mijn kleine familie. Mijn familie is mooi blauw met rood. Er waren er zoveel toen zestig, zeventig jaar geleden in Zwitserland en nu probeer jij mij met zo'n nepnestje happy te maken.' 'Ja, ik kan het toch ook niet helpen, toen ik in 1993 in Genève was, heb ik gekeken, echt loh, apah isterniet. Niet gezien, jouw relaties niet en zeker niet jouw familie. Ook in Bali en Java heb ik uitgekeken naar jouw kleintjes, tidah adah. Als ik een maal de grote zwaluw in de hemel ont moet, kom jij dan maar mee hoor. Gewoon op mijn kistje. We blijven bij el kaar man. Wij vliegen gewoon verder in de heerlijke hemelse ruimte en we blijven zoeken, oké? Kayah Jonathan Seagull.' Hij vliegt even weg met een verwijt in zijn ogen. Maar iedere ochtend is hij weer te rug. Wij zijn nu eenmaal grote kenallans van tempo doeloe. Let's face it; he was there before I was born and maybe he feels reponsible for me? Who knows? Guns de Koster RETOUR BANGKOK v.a. 980,- RETOUR JAKARTA v.a. 1240,- RETOUR BALI v.a. 1550,- RETOUR BIAK v.a. 2150,- RETOUR AUSTRALIË v.a. 1699,- Overwinteren BALI, 4 weken v.a. 2590,- Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM Tel. 020 - 623 74 84 43 AKIVK Laan van Meerdervoort 291 Tel. 070 - 361 50 78 DEN HAAG 42ste jaargang nummer 3 september 1997 33

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 33