Getuigschrift gevraagd
Marshall-hulp en Indië
Open brief aan de Stichting
Japanse Ereschulden
Elisabeth Sleurink-Dumas
Hello my Bogor manis!
Gustaaf Frederik Ruitenbach
5
Een verhaal in het kort: 'Mijn naam is Jack
Kantong. Ik ben 55 jaar oud. Ik heb nooit
in Nederland gewoond, maar wel een puur
Nederlandse opvoeding gehad. Als kind
ben ik met mijn broer in huis gekomen
bij mevrouw J. Lens in Bandoeng.
Mevrouw Lens stuurde mij, toen ik de
leeftijd daarvoor had bereikt, naar de
Nederlandsche Handelsschool, Djalan
Ambon 10, Bandoeng en vervolgens naar
de Nederlandsche Handelsschool, Djalan
Kwitang 10, Djakarta.
Nu komt het: de school ging vanwege de
politieke ontwikkelingen van de ene op de
andere dag dicht; wij scholieren werden
aan ons lot overgelaten; de administratie
werd vernietigd.
Mijn grote wens is alsnog in het bezit te
komen van een getuigschrift of diploma
van die Nederlandsche Handelsschool, dat
vooral bij oudere Indonesiërs zeer hoog
staat aangeschreven. Ik was een van de
betere leerlingen, maar heb niet één be
wijsstuk dat ik écht op die school heb ge
zeten. Misschien dat het ministerie van
Onderwijs in Nederland nog iets voor mij
kan doen. Zelfs een briefje van een oud
leraar is welkom. De enige namen die ik
mij van school kan herinneren zijn Jan en
Julius Apekrom.'
L.J. Peters, Hillegom
Jack Kantong is bereikbaar op het volgen
de adres: Komplek BBD A 111/39,
Mekarsari, Chimanggis 16952, Indonesië,
tel./fax: 62-21-8717285.
Marshall-hulp en Indië, van Th.A. Corsmit
We paid the bill Moesson 15 augustus
1997, pag. 4-5) heeft me geschokt want ik
heb daar nooit iets van geweten. Toch had
ik verschillende artikelen uitgeknipt over
de Marshall-hulp in Europa, maar nergens
iets gelezen over deze stok achter de deur.
En dan te bedenken dat ik op 5 juni een
aantal zilveren Marshall-tientjes kocht.
Omdat het in juni vijftig jaar geleden was
dat 525 kinderen uit Nederlands-Indië de
zomer op het eiland Bornholm in Deense
gastgezinnen doorbrachten, en het 5 juni
Grundlovsdag (Dag van de Grondwet) is
in Scandinavië, stuurde ik op die dag zes
oude Denen een batikkaart (jawel!) met
zo'n Marshall-tientje - voor de grap, zei ik
- want het sloeg er net zoveel op als een
tang... Nu blijkt dat Marshall wel iets te
maken had met de 'Hollandsk Ostindiske
bom'; die daar als 'vluchtelingen' be
schouwd werden. Al is de betekenis een
geheel andere.
Liz Polling-Goldman, Hilversum
Uw inzet met betrekking tot de genoeg
doening van de Japanners heb ik jaren lang
bijzonder gewaardeerd. Het was 'liefde
werk' en u deed het met uw gehele inzet.
Wij hebben deze zomer minder prettige
berichten over (ES in de kranten gelezen
die een 'onjuist beleid' probeerden te ont
hullen, maar daar wil ik niet op in gaan.
Waar gewerkt wordt, worden fouten ge
maakt. Vooral als het om vrijwilligerswerk
gaat.
Ik vraag mij af, na de zoveelste 'bevrij
dingsdag', of het geen tijd wordt om een
ultimatum te stellen aan de Japanners:
wel of geen genoegdoening.
De oorlog ligt zo lang achter ons, Nil
moet er een knoop doorgehakt worden.
Temeer daar wij allen een vergevorderde
leeftijd hebben. Naar mijn idee heeft lan
ger wachten geen zin.
A.J. Knibbe-Roeloffs, Vijfhuizen
Tot ons intens verdriet geven wij u kennis
dat in alle rust en vrede is overleden mijn
lieve vrouw, onze liefste moeder, allerliefste
oma en zus
Batavia, t Amsterdam,
6 maart 1931 29 augustus 1997
dag allerliefste oma
dag allerliefste mama
dag allerliefste moeder
ik kom zodra het mijn tijd is, papa
PJ. Sleurink
Joyce en Piet
Nicky en Sharon
Raymond en Ina
Magda en I lenk
Lyon en Charissa
Sheila
Alex en Lila
Uithoorn,
J. van Oldenbarneveldtlaan 11
Correspondentie-adres:
J. van Galenlaan 17
1421 VX Uithoorn
Tel. 0297 - 56 02 70
De teraardebestelling heeft op
3 september 1997 plaatsgevonden.
Blijkbaar heb ik Moesson van april '97 te
oppervlakkig doorgebladerd, maar geluk
kig werd in Moesson van juli '97 bij het
artikel van Bert Simon de foto van 111 B
('41-'42, de Not. de Graaf-Stichting) die in
april was ingezonden door mw. Connie
Ketting-van Rossen, weer afgedrukt. Ik be
keek Moesson nu beter en zag tot mijn ver
rassing op deze foto mijn moeder zitten.
Zij was de lerares Engels en heette me
vrouw ).S. de Waard en niet, zoals
mevrouw Ketting schreef, mevrouw Van
Dijk. Ikzelf zat pas net in de eerste klas
van de Not. de Graaf Stichting, toen de
lapanners kwamen. Er zijn dus weinig na
men die mij wat zeggen. Alleen de naam
Ong Bing Jong is voor mij onvergetelijk,
door het afschuwelijke ongeluk, dat hem
in kamp Kareës in Bandoeng overkwam.
Hij viel in de gaarkeuken in een hete, gro
te wadjan. Door onmiddellijk in een pan
koud water te springen, die er toevallig
naast stond, redde hij zijn leven. Aange
zien ik het ongeluk zag gebeuren heb ik
later daar nog wel eens een nachtmerrie
van gehad. Ik hoop dat het in zijn verdere
leven goed is gegaan.
A.A. Polak-Vogelzang, Oosterbeek
werd geboren op 5 februari 1917 in
Tasikmalaja, Indonesië.
In dat land ontmoette hij zijn vrouw
Sophia van der Sande met wie hij 55 jaar
zijn leven deelde. Uit hun huwelijk werden
vier kinderen geboren, waarvan er twee al
heel vroeg overleden.
Met hun dochters Loes en Grace vertrokken
zij na de oorlog naar Nieuw-Guinea, waar
Guus een aantal jaren zijn oorspronkelijke
beroep kon uitoefenen. Daarna zochten ze
hun geluk in Brazilië, waar hij zich kon
uitleven in het kweken van orchideeën en
het planten van tropische vruchtbomen.
Na 28 jaar keerden ze terug naar Neder
land. Hier heeft hij met zijn familie zijn
laatste vier levensjaren doorgebracht.
Op 25 augustus 1997 is hij op 80-jarige
leeftijd overleden.
Rust zacht lieve man, vader, opa, oom en
goede vriend. |e zult altijd in onze gedach
ten blijven.
Sophia Ruitenbach-van der Sande
Loes en Henk
Grace, Christel en Kim
Correspondentie-adres:
Fregatwerf 355
2725 CW Zoetermeer
De crematieplechtigheid heeft plaatsgevon
den op vrijdag 29 augustus jl. in het crema
torium 'Eikelenburg' te Rijswijk.
42ste jaargang nummer 3 september 1997
