triangle <Tours eind verder uit in de kali. Met de sterke stroom meegesleurd, verdwenen de goera- mi's in de kali en keken zowel de toean besar als de koelies op hun neus'. Kun je zowat de beteuterde gezichten van de goerami-vangers voor je zien, en hoor je ma grinniken. Kun je daarom lachen, meejuichen en klappen als ze vertelt over de triomfale intocht van Oregon, de trots van haar vader. 'Oregon was het enige renpaard van mijn vader dat ooit een over winning heeft behaald', zegt ze mild spot tend. 'Toen hij dus een keer had gewon nen, werd hij als een echte kampioen binnengehaald. Compleet, met de zege krans om de nek en onder muzikale bege- een paitje in de ene hand en een dikke sigaar in de andere'. Op dat punt verliest ze zich even in een soort droombeeld en zegt: 'Omdat de paardenraces vanwege de hitte altijd laat in de middaguren werden gehouden, zal Oregon's zegetocht wel bij avond hebben plaatsgevonden. Dus zullen aan weerszijden van de oprijlaan wel koe lies hebben gestaan om dat schouwspel met flambouwen bij te lichten'. Een flits van een Indische Gone with the wind, ver waaid door de wind des tijds, maar in een paar regels teruggehaald. En daar voegt ma dan meesmuilend aan toe: 'Mauve en Blackfish, pa's twee andere renpaarden, stonden toen op stal, die konden er heie leiding van een behoorlijk vals spelende Buitenzorgse ronzebons stapte dat mooie dier over de lange oprijlaan naar het huis. Mijn vader liep ernaast, zo trots als een pauw natuurlijk. En bij het huis, tussen de zuilen van de brede voorgalerij, stond het ontvangstcomité. De dames in lange witte jurken en met mooie grote hoeden op, de heren in smetteloze jas-toetoep en met maal niets van'. Was het voor haar een paradijselijke tijd, ondanks, of misschien juist door haar jeugdige leeftijd blijken ook de minder prettige gebeurtenissen erg op haar te hebben ingewerkt. Zo vertelt ze dat in de droge tijd weieens brand ont stond, vooral op de suikerrietvelden. 'Soms was het boze opzet, maar het is ook gebeurd dat een jongetje een vuurtje aan Individuele reizen Sumatra, Java het stoken was en het vuur door de wind oversloeg op het suikerriet. Dat ging per ongeluk, maar mijn vader was razend op dat jong en gaf hem er goed van langs', herinnert ze zich. Wat dat 'goed van langs' precies inhield, laat ze in het ongewisse. Wat duidelijker is ze als ze het heeft over de beveiliging van het landgoed: 'Het was toch wel een moeilijke tijd en vaak ging het er erg wild aan toe. Vooral als de goe- dangs vol waren, want dan had mijn vader veel last van roversbenden. Dat grote ge bied was natuurlijk heel moeilijk te bewa ken, daarom had mijn vader het op een accoordje gegooid met een roverhoofd man. Die werd door hem betaald en hield de andere bendes van het terrein'. Zijn haar vertellingen verre van compleet en moet je die aanvullen en combineren met wat ze in de loop van vele jaren weieens heeft verteld, even summier als aangrijpend is haar relaas over het abrupte einde van die paradijselijke tijd op Gedoeng Badak, dat ingeluid werd door een regelrecht fa milie-drama: 'Na het overlijden van mijn vader ging het mis. We moesten tenminste van het landgoed af en Maatje, mijn moe der, bleef met lege handen achter. Ze kreeg wel het vruchtgebruik van twee woningen, maar had verder geen inkom sten. Daarom nam ze kostgangers in huis. Dat was een hele overgang. Maatje had veel last van asthma en was niet sterk, maar ze sloeg zich er goed doorheen en zorgde altijd goed voor ons. De mensen mochten haar ook erg graag'. Zie je onwillekeurig je oma weer voor je. Als kind heb je haar maar heel even mee gemaakt. Wat je na pakweg vijfenzestig jaar nog tevoorschijn kunt halen is het beeld van een oudere vrouw met een mooi maar vermagerd gezicht. Ze ligt half opgericht in een groot bed, geleund tegen een paar opgestapelde kussens. In haar op de lakens liggende, bijna doorschijnende hand heeft ze een appel. Of is het een peer? 'Die is voor jou, moet je maar lekker opeten', zegt ze zwaar ademend. De paar andere dingen die je je voor de geest kunt halen zijn te wazig om te kunnen ver woorden, maar toch ben je er van door drongen dat het om een lieve, zachtaardige 42ste jaargang nummer 4 oktober 1997 41 Overwinteren Bali, Lombok. Stopover Singapore mogelijk. (lid SGR) telefoon/fax 073 - 532 15 60 of telefoon 0412 - 62 79 22

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 41