Kerstmis, 1946 Kerst in Bandoeng Het liep tegen Kerstmis, in decem ber 1946. We ontscheepten in Tandjoeng Priok en werden onder gebracht in een oud internerings kamp, in een barak. Samen met Chris Lautenslager moest ik wachtlopen. Op een goed moment hoorden we ergens kerstliederen zingen en we gingen op on derzoek uit. We werden enthousiast in een politiepost ontvangen. De agenten daar spraken geen Nederlands, maar Chris ken de een Leger des Heils liedje, met andere woorden: 'dronken tor is er nog redding voor u'. De melodie kenden ze wel en ze zongen enthousiast mee. 't Werd een leuk feestje en we moesten blijven eten. Maar te laat dachten we bij de eerste happen van de soep aan de les sen 'nooit zomaar iets eten', want onze tong brandde zowat uit onze mond. De redding kwam met de aflossing van de wacht. Alles was nogal ongeorganiseerd zodat we geen straf opliepen voor het verlaten van onze post. Eerste Kerstdag werden we in vrachtwa gens geladen en gingen we show rijden naar Bogor. De weg daar naar toe was juist vrij gegeven. De volgende dag inschepen op de Ijsvogel, onderweg op volle zee overstappen op een ander landingsvaartuig, de Pelikaan. Over de Moesi naar Palembang en geland bij de Benteng. Daar werden we verdeeld over diverse pun ten die we bezet hielden; de meesten door het KNIL, de Gadja Merah. Wij voeren met een Higgens boot naar een loods van de Borsumij en onderweg werden we van af de overkant beschoten. Dat hadden we nog niet eerder meegemaakt, maar met een Orlikon was het snel beslecht. Ook de loods lag regelmatig onder vuur. Ik zal het verder kort houden, net zoals de legerleiding dat deed op Nieuwjaarsdag. Er werd toen een actie ingezet om de TNI buiten een straal van vijftig kilometer te krijgen. Daardoor hebben we uiteindelijk weinig last meer gehad in Palembang. We verhuisden naar de concessie, de zoge naamde Europese wijk, waar een werk plaats was, die wij van de Gadja Merah overnamen. Zij hadden inmiddels meer dan genoeg gedaan. C. de Lange December, 1922. Een tjemara als kerst boom in het huis aan de Nieuwstraat 4 in Bandoeng. Daar woonde toen de familie Voskuil. Van links naar rechts zien we: Jan (zestien jaar oud), Connie (vier jaar) en Paul Voskuil (zeven jaar). De kinderen hadden nog nooit Kerst in Holland gevierd. Inzender van deze foto is de jongste uit het gezelschap, Paul Voskuil. Hij is de oom van Robert Voskuil, schrij ver van de fotoboeken over onder andere Batavia en Bandoeng. Voor reacties kunt u met Paul Voskuil contact opnemen. Hij woont tegenwoordig aan Park Sparrendaal 116, 3971 ST Driebergen, tel. 0343 - 52 18 68. 42ste jaargang nummer 6 december 1997 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 7