Verandering
moessQn
Lezersservice
We wonen nu weer drie jaar in Nederland
en het is totaal veranderd in de vijfentwin
tig jaar dat we in Frankrijk woonden. We
hebben het geluk in Rijswijk te wonen,
want hier vind je nog veel oud-Indisch-
mensen, waar we via nieuwe clubs et cete
ra, mee kennis maakten. Ie herkent elkaar
altijd, ook al ben je niet getint. Je straalt je
geboorteland en je verleden gewoon uit
en hoort, ondanks eventuele andere ac
centen, toch altijd aan een bepaalde klem
toon dat je wieg onder de klapperboom
stond. Dit geeft een fijne band, alhoewel
ook bij de vernederlandste oud-Indisch-
mensen de gastvrijheid en de vriendelijk
heid aanzienlijk geslonken zijn, in verge
lijking met de jaren pal na de oorlog, toen
wij met z'n allen tegelijk moesten inbur
geren en de kampervaringen van ons
moesten leren afschudden.
Deze lange inleiding moest even, om u
een beeld te geven van de gevoelens die
mijn man en mij bekropen, toen we na
vijf jaar weer eens een Moesson in de vin
gers hadden. Beiden, en onafhankelijk van
elkaar, lazen wij het blad en kwamen tot
dezelfde conclusie.
Bij de redactie is de tijd ongeveer stil blij
ven staan, ook al is er een andere bezet
ting. En ook al zijn er twee artikelen die
up to date zijn, de tendens van het eeuwige
gezeur dat wij een onder de mat geveegde,
vergeten groep zouden zijn, is gebleven.
De oude koeien die nog steeds uit de
sloot worden gehaald en de kokki's die
een hoge toon aanslaan, omdat zij zoge
naamd zeker weten dat alleen hun recept
het enige juiste is.
Dit alles troffen we van de ruim vijfentwin
tig jaar die we abonnee waren van Moesson
in bijna elk nummer aan.
Toegegeven: ietsje minder en ietsje minder
fel, maar de teneur blijft toch altijd die van
het verdrukte kind dat nu nog verlangt
naar die goeie ouwe tijd, waar hij in zijn
tjelana rnonjet op de kaki lima rosenstroop
mocht drinken uit een papieren rietje.
Ons gezellige verleden doet pijn, maar er
zijn zoveel andere mensen die ook pijn
hebben. Mensen die hun leed niet kunnen
vertellen, omdat er schaamte is of verraad
uit zou kunnen voortvloeien, of omdat ze
niet geloofd zouden worden (net zoals
wij... zolang!).
Maar kunnen we nu niet eens eindelijk
positief worden in onze benadering van
het verleden? Mag eindelijk die veronge
lijkte toon eens weg? Mogen eindelijk
eens de goede dingen benadrukt worden?
Die zijn er legio, maar het lijkt dat dat
door de langzaamaan verblinde lezers,
onder aanvoering van een steeds wisselen
de redactie, niet gewenst is! Waarom?
Is het omdat de redactie, die trots zegt
geen subsidie te willen hebben, denkt dat
zij op die manier een binding behoudt
met zijn lezers? Is het omdat de redactie
slechts denkt aan al die hele ouwe men
sen, die eigenlijk al niet anders meer kun
nen of willen denken?
Moet de prijs zo hoog zijn, omdat er
steeds een kleine groep abonnees is?
(Voor die prijs koop je een wetenschappe
lijk blad met veel informatie van hoog
gekwalificeerde lieden).
Waarom doe ik moeite om zon lange
brief te schrijven? Waarom zeggen wij niet
simpelweg 'nee!' als uw acceptgiro komt
voor een abonnement en sturen we dat
ding terug? Gewoon, omdat u en wij van
dezelfde familie zijn en familie probeert
elkaar te helpen, toch?
Voila, een paar suggesties:
Waarom kunnen er geen losse nummers
gekocht worden voor een prijs die plusmi
nus twee gulden lager ligt? Hier, vlakbij de
Boogaard, stikt het van de Indische men
sen, die best geïnteresseerd zijn in uw
blad, maar die zich ergeren aan dezelfde
dingen die ik zojuist opsomde.
Als dit blad iets 'agressiever' aan de man
gebracht zou worden, zouden de verkoop
cijfers omhoog schieten.
Maak een attractievere buitenkant met een
actuele kreet! Bijvoorbeeld een roddel
over één van de Suharto kinderen, of over
een sensationeel recept, een sensationeel
gebeuren in Indonesië... ja, het is echt
geen Indië meer! En laat zo'n beeldige
ananas op de omslag weg, maar zet daar
een paar pakkende foto's op van dingen of
mensen van nu.
Vertel wat er in Indonesië gebeurt, laat de
waarheid zien! De goede en de slechte
dingen. Geef recepten die we hier en nu
kunnen maken, vertel actualiteiten die ons
allemaal aangaan en reisverslagen met in
zicht, zoals die van Raymond Abrahams.
Daar leren we allemaal van.
Maak een lay out van de cover in de trant
van Story of Privé. II wilt toch geen subsi
die? Wij willen graag een binding met
goede Indische informatie, maar niet meer
die ouwe sakit hati verhalen en die verve
lende ondertoon van kassian saja.
De redactie kan toch ook wel een beetje
een 'opvoedkundige' taak hebben, door
alle negativismen öf weg te laten, öf het
hele artikel niet op te nemen?
Ja, wat ons is overkomen, was vreselijk en
de wonden zullen nooit genezen, maar we
moeten die wonden niet steeds weer
openrijten door gezeur!
Mijn man en ik zijn beiden van een ver
schillende generatie. Bij ons beiden zijn
de wonden toegebracht op verschillende
leeftijd en in een andere levensfase, maar
we weten beiden ook dat het filiaal van
het paradijs niet in Indië lag! Mijn man
en ik hebben beiden wel eens een gevoel
van heimwee naar Zuid-Frankrijk, maar
tegelijk weten we dat ook daar dat filiaal
van het paradijs niet was.
Dat we met z'n allen een club van uitster
vend ras zijn, beseffen we maar al te goed.
Daarom vraag ik de redactie om mijn
brief in overweging te nemen en
misschien een andere zwaai te geven aan
de hele inhoud van het blad. We leven
nu! We willen zo intens graag bij elkaar
horen, maar niet op een negatieve manier.
Mevrouw L. de Cock Buning-de Vrijer
Abonnementen-administratie
Kantooruren
Abonnementsprijzen 1998
Agentuur Amerika
Agentuur Australië en
Nieuw-Zeeland
15
Publ. en Handel Mij. Tjalie Robinson B.V.
Bergstraat 27, 3811 NE Amersfoort
Telefoon: 033 - 4611 611
Telefax: 033 - 4 655 208
e-mail info@moesson.com
Juul Mensinga, van 09.00 - 13.00 uur
maandag t/m vrijdag 09.00 - 16.00 uur
Nederland en Europa:
per jaar 95,- per half jaar 50,—
Alle landen buiten Europa:
Luchtpost
per jaar 113,- per half jaar 59,—
Correspondentie- en betalingsadres:
Joyce Cohen, P.O. Box 1461,
Hilo Hawaii 96721.
Luchtpost
per jaar US$ 65,- per half jaar US$ 35,—
Correspondentie- en betalingsadres:
Mr. T.G. Huygens Tholen, 35 Tarrant Dr.,
Mudgeeraba, Q 4213, Australië.
Fax: 00 61 755305618
E-mail: crkbones@pronet.net.au
Luchtpost
per jaar AUS$ 75,—
Please!
Uw cheque op naam stellen van uw agent en
NIET op Moesson of Tjalie Robinson B.V.
Het abonnementsgeld dient bij vooruitbetaling
te worden voldaan.
De directie behoudt zich het recht voor om
abonnementen om bepaalde redenen te beëin
digen of aanvragen te weigeren.
Colofon
Zie pagina 50
42ste jaargang nummer 8 februari 1998
