D.A. Visker
IFA
o
PASAR
GAMBIR
ju
KI
v
IJSSELHALLEN - ZWOLLE
Tekst: Ellen de Witte-Hendriks en Joyce Richman-Hendriks
Zo'n twee jaar geleden kwamen mijn zusje Joyce en ik met de
heer Visker in contact door een artikel in Moesson, geschreven
door Patrick Wouters. Patrick Wouters schreef over een Japans
concentratiekamp waarbij hij ons op het pad bracht richting de
heer Visker. Het was bingo, hij was de kampcommandant van
mijn vaders interneringskamp. Na vijftig jaar hoorden wij ein
delijk wat er was gebeurd en waar dat was gebeurd.
Beiden hebben we zoveel informatie en attenties ontvangen van
hem en bovendien konden we - als geweldige afsluiting - de al
lerlaatste reünie in Bronbeek meemaken van de Harima-vetera-
nen. Nog wel als vlaggendraagsters naar het monument toe.
Doodeng vonden we het, maar wel een hele eer. Een laatste ode
aan een vader die we nooit bewust gekend hebben.
Voordien kwam ik de naam en de verhalen van Dick Visker te
gen in Moesson, maar nu hoort daar een mens bij die ik ken.
Deze meneer mag absoluut niet stoppen ons de verhaaltjes van
'toen vroeger' te vertellen, want het is een erfenis die hij achter
laat en waar wij behoefte aan hebben. Uitgerekend nu wij ons
pas echt gaan realiseren wie wij zijn en waar wij vandaan komen.
Wat jammer om na zoveel jaren
het schrijven van verhaal, gedicht
te stoppen die dingen te vergaren
wat tempo doeloe ons belicht.
De man die denk ik, heel misschien
mijn papa (wel als een van velen)
de laatste was die hem heeft gezien
zoveel nog met ons twee kan delen.
Wij zijn een tweede generatie,
't Soort wat rap moest integreren,
waarbij het ging om de prestatie,
alles heel snel aan te leren.
Vergeten heb ik al die zaken
nooit, ook al was dat wel de wens
van de omgeving't mócht ons niet raken,
maar waar ligt dan wel die grens
Waar ik vandaan kom, wil ik weten
en niet alleen de geboorteplek.
Zodat ik nooit zal kunnen vergeten
wie ik ben, waar was mijn stek.
Mijn afkomst moet ik goed vasthouden,
wat ook een ander er van denkt.
't Land waar mijn ouders een leven bouwden,
is wat het verleden nog immer schenkt.
'k Ben een kind uit twee werelddelen.
Geen vlees geen vis, of dat ooit kan
maar wel een van ontzettend velen.
Zeg mij dan eens, wie ben ik dan 1
Het doorgeven van een erfenis
herinnering of informatie
hiaten en vaak groot gemis,
daar wacht ik op, mijn generatie.
Als dan het voer ons wordt ontnomen
inderdaad gaat Indië dood.
Wij zijn niet zomaar hier gekomen,
met zoveel slag en nog meer stoot.
Als jullie niet meer kunnen schrijven
wat voor ons is van belang,
dan kan ik zonder overdrijven
zeggen: ja, dit is een zwanenzang.
11/12/13 APRIL 1998
dé gezellige, traditionele PAAS
pasar met een keur aan aziatische
en exotische artikelen en met veel
bekende artiesten, o.a.:
BLUE DIAMONDS, ANDY TIELMAN MET LIVE-BAND,
DONNA LYNTON, HANS VERSNEL
KINDERLACHSHOW, POLYNESISCHE DANS
EN MUZIEKGROEP MAI'ANA, KERONCONG
RAYUAN SAMUD'RA, MIDNIGHT SPECIAL,
PENTJAK SILAT DEMONSTRATIES,
INDONESISCHE DANSEN en nog veel meer.....
Geopend za/zo 12 - 23, ma 12 - 21 uur
Entree: f 8,50, 65+ f 6,-, tot 12 jaar f 4,-
Inlichtingen: Org. Buro Yunus BV, tel.: 023-5281385
42ste jaargang - nummer 9 - maart I 998
25
