51 Tekst: Louis Pauselius Na een artikel in het Engels te hebben gelezen over the dreadful durian, voelde ik mij als durian addict, verplicht een an der, meer verheven deuntje te zingen over deze unieke, exotische en aromati sche (velen beweren dat een durian dood gewoon stinkt) vrucht. Het kan niet an ders dan dat de inhoud van de durian van zodanige kwaliteit moet zijn, dat de Schepper een schil met doornige stekels er omheen heeft ontworpen om de inhoud te beschermen. Als projectiel heeft de durian in het Mid den-Oosten heel wat veldslagen beslist ten nadele van de Kruisridders. Het aro ma die een gepantserde Kruisridder met zich mee moest dragen als zijn harnas door een uit elkaar gespetterde durian getroffen was, moest zijn gemalin bij thuiskomst de volgende opmerking ont lokt hebben: 'Met wie heb jij daar zitten donderjagen?' In Sumatra's Westkust was de durian- boom een reusachtige boom en was het levensgevaarlijk eronder te lopen. Men beweert dat als je een leugen had verteld een durian op je hoofd zou vallen. Dit was dan ook de reden, dat ik deze boom meestal uit de weg ging. Durian leer je waarderen als je bij de eer ste kennismaking een goede geserveerd krijgt. Om er zeker van te zijn, moet je de vrucht, voordat je hem koopt, als een aap van alle kant beruiken om uit te vin den of de inhoud goed rijp is. Daarna snij je met een mes een driehoekje uit de schil en met de tip van het mes pulk je een beetje vruchtvlees eruit, beruik je hem weer, je beoordeelt de kleur die romig-geel moet zijn en je proeft hem daarna met gesloten ogen. Pas als aan de gestelde eisen is voldaan die een goede durian kenmerken, gaat men over tot de koop. ten waar het vruchtvlees omheen heeft gezeten en de besmeurde vingers voor het laatst zorgvuldig afgelikt en mag een onbeschaafd boertje worden gelaten om na te genieten van het hemelse aroma van de durian. Nageuren van adem en vingers wordt te gengegaan door water in de holle secties van de binnenkant van de schil te gieten en hiervan te drinken, waarna het over blijvende water gebruikt wordt om vin gers en besmeurd gezicht schoon te wassen. Mocht iemand later toch een rotopmerking maken van 'je stinkt naar durian', dan zullen vijf tabletten Norit misschien uitkomst brengen. Mijn zwager, een Hollandse jongen, be weerde in Indonesië dat de smaak van durian gelijk staat met een mengsel van uien en slagroom. Ik maakte direct hier uit op dat hij een waardeloze durian op de kop had getikt. In Kediri ging ik er speciaal voor op uit om een perfecte te vinden en hem hiermee te bekeren, wat mij volledig is gelukt. Wel tot mijn spijt, want zelfs nu, als ik in Holland durian op de markt had gekocht (speciaal voor mijzelf), komt hij er met zijn fikken aan. Jaren geleden hoorde ik in Californië over de radio een praatje tussen foe, the green grocer en een Engelse dame uit Malakka over de durian. Ze zei, dat ze daar lid was van een durian club en als motto hadden 'It smells like hell, but it tastes like heaven'. De durian wordt opengebroken en daarna wordt tot smullen overgegaan. Na afloop van het smulfestijn worden de grote pit- Volgens mij is daarmee alles gezegd om deze goddelijke vrucht de beschrijving te geven die hij verdient 42ste jaargang - nummer 9 - maart I 998

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 51