Twee voor twaalf
triangle tours
moessOn
Steeds vaker wordt de redactie gecon
fronteerd met telefoontjes en brieven
van Moesson lezers, die zich afvragen of
het Indische erfgoed over tien jaar nog
zal bestaan. Veel oude Indische mensen
die met een zekere teleurstelling in
hun stem of brief aan Moesson vragen:
'Ik heb hier nog oude foto's uit Indië
en op zolder staan nog wat spullen die
wij in Indië gebruikten.
Heeft u daar belangstelling voor, me
neer? Als u het niet wilt, geeft niet
hoor. Maar het is zo jammer, weet u,
als dit na mijn overlijden allemaal bij
het vuilnis terecht komt. Mijn kinde
ren, zij hebben het veel te druk met
hun gezin en... eigenlijk, interesseert
het ze niet zo. Maar ik weet, dat het een
goed onderkomen heeft bij Moesson.
En als de kinderen, later misschien
toch nog interesse krijgen, dan kunnen
ze toch naar Moesson gaan?'
Moesson heeft in de jaren het een en
ander aan nalatenschap van onze
abonnees opgeslagen en kijkt uit naar
het moment dat dit aan de volgende
generaties getoond kan worden.
Een andere vorm van nalatenschap is
die van het testament. Moesson krijgt
dan een brief van een abonnee of van
de notaris met de vraag of wij deelge
noot willen zijn in de nalatenschap
(Advertentie)
Individuele reizen
Sumatra, Java, Nw Zeeland
INDONESISCH
SPECIALITEITEN RESTAURANT
DEWATA
Beeklaan 269 - Den Haag k
Tel. 070 - 346 76 97
xr4jam pa/ujtjaiiij
Bumb u ketjap
van betrokken persoon.
Steeds weer komt de
zelfde reden terug:
'Ik zou willen
dat Moesson
ook wat gaat
betekenen
voor mijn
kinderen en/of
kleinkinderen.
Wat wij niet
verteld hebben,
heeft Moesson wél
opgeschreven.
Daarom, poekoel teroes!'
Bij het inzenden van kopij aan de re
dactie zit vaak een kattebelletje of
wordt even later geïnformeerd door de
inzender. 'Hebt u het ontvangen?
Ah goed.
Ik zou het zo fijn vinden, als dit gauw
geplaatst wordt in Moesson, kan dat?
Ik wil het graag aan mijn (klein)kinde-
ren laten lezen zodat zij ook weten
waar oma vandaan komt.
Ja ziet u, je weet maar nooit... wij zijn
mensen van de dag, twee voor twaalf
begrijpt u? Als het nu niet kan, dan
sudah... maar ziet u zelf maar.'
Het zijn vaak lange, emotionele brie
ven en telefoongesprekken, die wij op
onze beurt met respect, positief beant
woorden. Echter, hier zit een aanzien
lijke consequentie aan. Onze abonnees
doen dit niet zomaar. Zij stellen hun
vertrouwen in Moesson en verwachten
of hopen dat hun bijdrage zal leiden
tot een bekendmaking of voortzetting
van een stuk geschiedenis die de iden
titeit van hun (klein(kinderen verklaart
en de ogen van Holland opent.
Dat betekent, dat op Moesson de plicht
rust, alles te doen, dat in haar vermo
gen ligt, om dit te realiseren.
Geen gemakkelijke opgave en zeker
niet als je er als Indische gemeenschap
'alleen' voor staat.
De Hollandse mens van onder de 45
jaar weet meer af van de Maroccaanse,
Turkse en Surinaamse cultuur, dan van
de Indische. Immers wordt via het on
derwijs nauwelijks of niets verteld over
de voormalige kolonie, laat staan over
het gewone dagelijks leven van de Indi
sche mensen in die tijd.
Mijn kinderen, daarentegen, kregen
vanaf de basisschool reeds thema's en
projecten betreffende genoemde bevol
kingsgroepen. En zo krijg je de situatie
dat een uitzendbureau in Amersfoort
eerst een vrouw uit Nigeria naar
ons stuurt, daarna een vrouw
uit Suriname en tot slot een
Antilliaanse vrouw.
Op onze herhaalde reactie,
dat wij op zoek zijn naar
een vrouwelijke adminis
tratieve kracht met een
Indische achtergrond
wordt geërgerd gereageerd
'Wat bedoelt u nu eigenlijk,
een Indiaanse vrouw mis
schien?'
Het meisje van het uitzendbureau
kon dat niet weten, zij zal een jaar of
22 zijn, gebruikt waarschijnlijk wel de
woorden, sattéétje met pindasaus, maar
weet bij benadering niet waar het van
daan komt.
Bent u wel eens in het Nederlands
Openluchtmuseum geweest of het Bij
bels Openluchtmuseum of het Afrika-
museum? Als je daar een dag door
brengt, krijg je een beter inzicht in het
betreffende land of tijdperk, dan na
honderd pagina's lezen over dat onder
werp.
Lopend door het Nederlands Openlucht
museum, vervang ik in gedachten de
Drentse plaggenhutten voor gedekhuis-
jes en de Zaanse huizen door Indische.
Op de plaats van de molens zie ik een
sawah met paalhuisjes en karbouw,
een bekend Indisch station op de
plaats van de melkfabriek enz. enz.
Een doorlopende tentoonstelling met
wisselende thema's, een doe-museum
waar actief en inter-actief aan beeld en
geluid meegedaan kan worden, een
toko/boekhandel en een doorlopend
buffet die nu eens niet op de Hollandse
smaakpapillen zijn afgestemd. Het ge
heel geeft een indruk van vroeger en
van nu, van Indië en van Indonesië.
Een zeer ambitieus plan waarvan de
belangrijkste ingrediënten bestaan uit
een of meer vergunningen en een zak
geld ter grootte van de jackpot in de
staatsloterij show.
'Ach, dat kan toch niet? Waar haal je
dat geld vandaan?' is de eerste reactie
in mijn naaste omgeving. 'Weet ik niet,
maar het lijkt mij makkelijker om tien
miljoen gulden in te zamelen, dan één
vergunning te krijgen voor een derge
lijk project. Vergeet niet, we hebben
het hier over een groot gedeelte van
de Indische gemeenschap die zich door
16
Tekst: Raymond Abrahams
Spec, groepsreis v.a. 2200,-
18 dgn Java-Bali (min. 8 pax)
vertrek elke zondag met SQ
tussen 25/4 en 22/6
(lid SGR)
telefoon/fax 073 - 532 1 5 60
I i i i i
