Brieven V
\v\
Aanvulling
moessOn
De inhoud van de
ingezonden brieven
valt buiten de
verantwoordelijkheid
van de redactie
Wat is een Labrah?
In mijn jeugd in Indië heb ik van de
baboe een rijmpje geleerd dat als volgt
gaat:
Ik hebben zin in pisang
Ik klimmen in de boom
Daar komen man met klewang
Ik rénnen naar mijn oom
Mijn oom, hij heeft een labrah
Die ven, hij slaat op hol
Ik lekker pisang eten
En hebben grootste lol.
Nu mijn vraag: Wat is een labrah of la-
bra (ik weet de juiste schrijfwijze niet)?
Informatie bij vrienden en bekenden
leverde tot op heden niets op.
Misschien dat een van de lezers van
Moesson mij kan helpen?
Reacties graag aan: Hans de Weerdt,
Sluisvaart 129, 1191 HC Ouderkerk
a/d Amstel, tel. 020 - 496 42 81.
Eigendomsrecht in Indonesië
Vreemdelingen kunnen roerend goed,
bijvoorbeeld een boek, een schilderij,
een tas, et cetera vrij kopen, maar ten
aanzien van onroerend goed, bijvoor
beeld een lap grond of een huis, moet
men voorzichtig zijn. In principe kan
alleen een Indonesiër het recht van ei
gendom (Hak Milik) hebben, met an
dere woorden: niet-Indonesiërs kunnen
dit recht niet hebben. Recentelijk is, op
basis van economische overwegingen,
hiervan afgeweken. Ook aan niet-Indo
nesiërs is een mogelijkheid geboden
om een huis te kopen. Let wel: alleen
het huis en niet de grond waarop het
gebouwd is. Hoe dit is geregeld vindt u
in de PR nr. 41 (1996) en de memorie
van toelichting (Juklak/Petunjulc
Pelaksanaan). Dit is zeer verheugend.
Hoera! Maar helaas, in een seminar
van 24 augustus 1997, dat over dit on
derwerp ging, heeft de heer Pranowo,
Directeur Generaal Immigratie Zaken,
verklaard dat alleen vreemdelingen
met een tijdelijke verblijfsvergunning
(Kartu Izin Tinggal Terbatas/KITAS), of
met een vestigingsvergunning (Kartu
Izin Tinggal Tetap/KITAP) gebruik
kunnen maken van deze mogelij kheid.
Zij die alleen een visum (Izin Singgah
Dan Kunjungan) hebben, kunnen geen
gebruik maken van deze mogelijkheid.
Anders gezegd: een vreemdeling met
alleen een visum kan geen huis of wo
ning kopen.
Ron. A.P. van Ling, Zevenaar
Les Gardines
In Moesson van januari 1998 las ik het
stukje Les Gardines van de heer Cees
de Vlieger. Tiiiêêêng, gaat het door
mijn PC boven de ogen, waarvan ban-
yak onderdil2 jang sudah lètjèt-lontjèr,
en zie dat alles weer voor me, want
ook ik heb op Bandjarmasin gewoond
en op het vliegveld Ulin gewerkt als
lurah bij de toen nog hetende Garuda
In het verhaal 'Korèk, krètèk, kroket en Kora' van Tina Daniels in Moesson
van maart (pagina 24) is onbedoeld de voorlaatste alinea weggevallen, waar
door het einde onduidelijk wordt. De volgende tekst had op de zin 'Hij kwam
weer tijd tekort' moeten volgen: 'Het enige dat hem zorgen baarde, was dat
zijn vrouw tijdens diverse uitstapjes steeds vaker om een kroket vroeg als hij
zich te goed deed aan een broodje gezond. Hij hoopte diep van binnen dat
ook zij niet verslaafd zou raken aan deze zo calorierijke snacks. Maar hij was
de laatste die er iets van zou zeggen.'
Rectificatie
In het artikel over het Samudra Beach Hotel van Roy James Döhne (pag. 26)
is de naam van Kanjeng Ratu Kidul abusievelijk verkeerd gespeld.
Indonesian Airways, nu namanja Ga
ruda Indonesia. Wat een detachering
van twee weken zou moeten zijn, werd
een mooi en leerzaam verblijf van bij
na een jaar, mei 1952-april 1953 en
toen naar het tineiland Banglca.
Het onogelijke houten keetje dat een
stationsgebouw moest voorstellen, is
een mooi en groot bouwwerk geworden
in Bandjarees/Dajalc stijl. Burung gagak
mendjadi burung merak is: kraai wordt
pauw. Deze foto heb ik in 1996 tijdens
mijn sentimental journey genomen.
Verder nog een kleine toelichting
betreffende het vliegtuigtype:
Canadair=DC 3 met kursi; Dakota=C
47 met banglcu.
B. Simon, Amstelveen
Oproep
'Waar het wuivend loof der palmen aan
de kust de zeeman groet' is een regel
uit een liedje dat we vroeger zongen
(op de wijs van: 'Waar de blanke top
der duinen...').
Ik weet niet meer hoe het verder gaat.
Wie kent de rest nog? Reacties aan:
mevrouw R. van Rhee, Melkweg 20,
1406 PN Bussum, tel. 035 - 691 45 32.
Voorbij
Je ontmoet ze nog, de eerste generatie
Indo's. Nu nog wel, belum habis...!
Maar voor hoe lang nog? Mijn vader is
al 75. Stel de gemiddelde leeftijd op 95
jaar, dan is die eerste generatie al ver
dwenen over 20 jaar... zo niet eerder...!
Kunt u zich dat voorstellen? Ik niet.
Immers het lijkt zo ver, maar het is
nauwelijks een generatie verder en dan
is de band met het vroegere Indië voor
altijd weg, want zij - de eerste genera-
4
