Brieven
?at il Li?taf f I
Pieter van de Wall
moessQn
De inhoud van de
ingezonden brieven
valt buiten de
verantwoordelijkheid
van de redactie
Indisch museum
Het artikel 'Twee voor twaalf' in Moes
son van april (pagina 16) is mijn vrouw
en mij uit het hart gegrepen. Wij ho
pen dat zeer veel lezers zullen reageren
op uw betoog voor de oprichting van
een fonds, waarin donaties gedaan
kunnen worden om tot de oprichting
van een museum te komen, waarmee
de Hollandse bevolking en vooral de
jeugd naast de volgende Indische gene
raties een nalatenschap zullen bezitten
van het rijke culturele goed dat in de
loop van enige eeuwen Nederlands-In
dische geschiedenis is ontstaan en dat
zeker niet in vergetelheid mag raken.
H.C. van Otterloo, Berg en Dal
Wandelmarsen in Batavia
De wandelmarsen in Batavia (zie het
artikel van Pieter Roeloffs in Moesson
april 1998), maar ook de wandelmar
sen in verschillende andere plaatsen,
werden georganiseerd door de Neder-
landsch-Indische Athletiek Unie.
De feitelijke organisatie berustte bij
plaatselijke comités, waaronder veel
mensen uit de wereld van het onder
wijs. Daarin werd heel wat vrijwilli
gerswerk verzet. Denk maar aan
voorbereiding, publiciteit, ontvangst
deelnemers, start, controleposten, aan
komst, uitreiking van de medailles.
Veel hulp was er ook van de militairen
(Advertentie)
INDONESISCH
SPECIALITEITEN RESTAURANT
DEWATA
t\ f
Beeklaan 269 - Den Haag
Tel. 070 - 346 76 97
van het KNIL. Voorzover ik mij herin
ner, was de laatste wandelmars - waar
schijnlijk in 1941 - een terreinmars,
een soort prestatiemars van ongeveer
tien kilometer in de omgeving van Ba
tavia, langs sawahs, over een paar ga
lengans, door niet al te brede riviertjes
(met kabels beveiligd door het KNIL)
en met heel veel enthousiaste deelne
mers.
Hoofdbestuur van de Nederlandsch-
Indische Athletiek Unie zetelde eerst
in Soerabaja, voorzitter de heer
Dobbenga, leraar lichamelijke opvoe
ding. In 1940 verhuisde het bestuur
naar Batavia, voorzitter de heer Mas
tenbroek, ondergetekende secretaris
penningmeester, leden onder andere dr.
A.B.Ch. Dezentjé, de heren Wessels,
Jan Boon (toen onderwijzer, later Tjalie
Robinson). We hielden ons bezig met
atletiek, het organiseren van de Neder
lands-Indische kampioenschappen -
laatstelijk op het VlOS-terrein dicht bij
de Javaweg - en studie naar de moge
lijkheid tot deelneming aan
Olympische Spelen waarbij de
hoogspringers van Nias onderwerp wa
ren. Verder natuurlijk de wandelmar
sen. Zo waren de aankopen van
medailles centraal geregeld via de se
cretaris-penningmeester. Ik meen dat
we ze kochten bij de firma Cordesius.
Eind 1941 hield alles op. Archieven
zijn er niet meer. Wel goede herinne
ringen aan leuke activiteiten.
J. Vos, Den Haag
Jan Pieterszoon Coen
De heer W. Buijze Moesson april,
bladzijde 5) heeft het inderdaad bij het
rechte eind. Zo zie je dat illusie geen
werkelijkheid is, als de werkelijkheid
bekend is. De Javaanse geschiedenis is
een veelal geschreven bekendheid in
het Westen, de Javaanse mythologie
daarentegen is niet altijd geroemd,
vanwege haar animistische geloof met
onder andere kebatinan (Javaanse filo
sofie gebaseerd op innerlijke mystiek)
en kejiwaan (spirituele psychologie).
Ik ben in het geheel voorbij geschoten
aan het feit dat Jan Pieterszoon Coen
op 30 mei 1619 de Compagnie tot
'meesteres van het Koninkrijk Jacatra'
verklaarde.
Het is bekend dat zijn droom (het ko
ninkrijk dat zich naar zijn idee tot aan
de Zuidzee/Indische Oceaan moest uit
strekken, waaronder de monding van
de rivier de Tjimandiri met Palaboehan
Ratoe als haven!) geen werkelijkheid
heeft mogen beleven gedurende zijn le
ven. Verschillende bronnen verhalen
deze uitvoerig (onder andere H.J. de
Graaf in Geschiedenis van Indonesië
en M.C. Ricklefs in A History of Mo
dern Indonesia since c. 1300).
Roy James Döhne, Den Haag
'Mijn zonneland'
In Moesson van april, pagina 4, vroeg
ik of iemand het liedje nog kende dat
begon met: 'Waar het wuivend loof der
palmen van de kust de zeeman groet...'
De reacties op mijn verzoek waren
hartverwarmend. Dank, lieve bellers
en schrijvers. Alle brieven beantwoor
den is mij niet mogelijk. Twee schrij
vers hadden vragen. Mijnheer H. Smit,
de tekst 'Licht koers' is mij onbekend.
En mevrouw Schotel van Radio Tokeh,
uw tante Zus Schotel was een nicht
van mijn man. Ook Moesson wil ik
danken voor de hulp én feliciteren met
zijn abonnees.
Mevrouw R. van Rhee, Bussum
Niemand die jou kende had dit
ooit geloofd,
maar uiteindelijk is ook jouw
kaarsje gedoofd.
Na een kortstondige ziekte is
vredig van ons heengegaan,
mijn lieve man, onze zorgzame
vader en lieve opa
Jember, Indonesië Beverwijk
7 januari 1931 25 april 1998
H.M.J. van de Wall-van Veldhuizen
Henk en Maria van de Wall
en Regina
Correspondentieadres:
Schipbroekenweg 23
2071 BX Santpoort
De crematie heeft vrijdag 1 mei
1998 plaatsgevonden in het crema
torium Westerveld te Driehuis.
4
