Streken van
een brandal
SupUuj, SeMixm
Mijn moeder noemde me altijd de kat
jong van de familie. Mijn broers en
zusters plaagden me voor tjino (chi
nees) en mijn oma leerde me serieus
koken, wat een combinatie eigenlijk.
Pa was een lieve vader, maar... zijn wil
is wet! Soms vonden we het onredelijk,
maar als je terug denkt dan had hij
toch gelijk... die vader van me!
Zo hadden vader en moeder hun eigen
huisregels... en dat was van: school,
eten, omkleden, huiswerk maken en
daarna naar bed (middagdutje)...
om vier uur 's middags baden, zes uur
thuis, zeven uur eten (avondeten) en
dan je huiswerk afmaken en daarna
naar bed!
Jammer dan voor pa en ma: deze jon
gen ging na het middageten dus
niet naar bed, maar via
het raam naar bui
ten, vliegeren, of
Toen we thuis gezellig bij elkaar zaten,
vroeg mijn vader of ik al kon zwem
men en met stalen gezicht antwoordde
ik: 'Nee, nog niet pa, alleen maar poot
je baden.' Hij glimlachte en liet me die
beruchte foto zien... wah verlegen zeg
ikke... dus weer straf voor liegen,
's middags niet slapen en natuurlijk
voor in de kali zwemmen! Niet één
week, maar twee weken huis-arrest!
Maar wel zielig voor die collega van
mijn vader. Daarna had hij vaak een
platte band, soms alle twee de banden
van zijn fiets plat zonder ventiel... dus
lcasian die man hij moest helemaal
naar huis lopen in die brandende zon
daar in Oost-Java!
Achter ons huis woonde een zekere
meneer Hompes (een totok), op zich
een aardige man.
Hij had heel veel dieren
m huis onder andere
een orang oetang,
twee siamang's uit
Sumatra, slangen
en nog veel meer.
kattepullen en
nog meer van
die spelletjes!
Natuurlijk eerst
de deur van
binnen op slot.
Het vervelende
van alles was dat
onze baboe tjoetjie
en de kebon alles aan mijn
moeder vertelden wat ze zagen alleen
om in de gunst te staan van hun 'ndo-
ro'... alhoewel ik ze al een paar keer
had gedreigd dat als ze iets verklapten,
ik alles zou vertellen aan mijn moeder
over de fouten die ze maakten (ik zou
niet weten wat voor fouten).
Dus op een keer wilde ik via het raam
weer mijn kamer in... wah repot...
raamnja op de grendel... dus verplicht
naar binnen op de normale manier...
via de woonkamer, terwijl mijn moeder
me opwachtte met een zwaaiende
boeloe-boeloe... en een volle week
huisarrest!
Zwemmen had ik eigenlijk geleerd in
de kali van mijn vrienden uit de kam
pong, heerlijk in je nakie zwemmen.
Een collega van mijn pa had stilletjes
een foto van mij gemaakt toen ik aan
de kant van de kali stond in mijn
adams-kostuum tussen de katjongs.
Ook had hij een grote tuin met alle
maal vruchtbomen en salaks. Zijn
kedondongboom zat vol kedondong
vruchten... heerlijk voor roedjak of om
zomaar te eten. Dus toen ik hem een
keer tegen kwam, vroeg ik aan hem of
ik een paar kedondongs mocht
plukken.Ik dacht laat me maar eer
lijk vragen... zo hoort het toch, geleerd
van mijn ouders, maar zijn antwoord
was: 'Kedondongs plukken... Nee echt
niet! Je ziet toch dat ze nog niet rijp
zijn... je wacht maar nog een poosje en
dan zien we wel weer!' Oke... dan maar
op een andere... dacht ik weer.
Toen meneer Hompes diezelfde avond
weg moest naar de stad en heel laat
thuis kwam, gebeurde het! De volgen
de dag liep hij in zijn tuin en keek toe
vallig naar zijn kedondongs... helemaal
weg... alleen maar bladeren... en hij
maar blijven vloeken, terwijl wij
genoten van de lekkere roedjak-manis
met jonge kedondongs!
'Lui hé lui.wie wil bakmie-goreng tik
tak, ik trakteer', vroeg ik aan mij
schoolvrienden... 'Niet allemaal tege
lijk... dus vijf man, straks vanavond bij
mij thuis koempoel met de fiets!'
We zochten een leegstaand huis in de
Darmo-buurt en ja hoor gevonden, een
groot mooi huis met achterdeur in de
achtertuin naar de brandgang.en zo
naar de straat achter het huis.
We hadden een lampoe-tjoeplik van
thuis meegenomen en lieten het bran
den precies in de voorgalerij en wij
zaten op de trap te wachten op de
toekang bakmie-tiktok.
'Mie... bak... mieje, mie... bak... mie-
je...' daar is hij. Ajo roepen die vent.
'Mie... balunie! Selamat malam njo...'
'Selamat malam pak! Bakmienja lima
porsi, komplit ja pak!' en verhongerd
keken wij hoe die man zijn bakmie be
reidde. Het rook echt lekker.
'Kok kosong roemahnja, njoo'.
'Oh, ja pak lcami baroe pindah
roemah.' Enfin we aten... adoeh so
heerlijk segh! En na het eten één voor
één naar de achtergalerij, alleen ik
bleef de bakmie-man vergezellen.
'Berapa semoeanja pak? Anak-anak
tjoetjie tangan...'
De bakmie-man zei z'n prijs...
ik mompelde even en riep naar achte
ren, wie me nog extra roepiahs
wilde geven.en vervolgens
liep ik ook naar achteren...
dus wij via de achterdeur naar
de brandgang en langs de brandgang
naar de straat achter het huis.
We maakten een omweg en reden één
voor één naar de straat voor het huis
en zagen die arme bakmie-man nog
wachten op zijn geld. Kasian werkelijk
die man! Maar ik moet wel zeggen...
al mijn vakanties in Surabaya, vraagt
mijn vrouw zich altijd maar af waarom
ik altijd zoveel fooitjes geef aan
bakmie-goreng verkopers!
9
Tekst: Ed Brodie
(Advertentie)
Voor al uw parties en reünies
Sophisticated dansmuziek
en gitaarballads
UITGEBREID DANSREPERTOIRE
J.A. (Fons) Phefferkorn
Barnsteenhorst 51, 2592 EB Den Haag,
tel.: 070 - 347 39 35 of 070 - 354 99 05
42ste jaargang - nummer I I - mei I 998
