Voorwoord Bericht uit de Molukken Zorg voor Indische ouderen Indonesische impressies van Hetty Ansing moessQn 42ste jaargang nummer 12 'Sorry, uw brief kan ik even niet vinden... kan ik u misschien terug bellen?' Mijn bureau van zwart essenhout is niet meer herkenbaar door de enorme hoeveelheid paperassen waaronder het is bedekt. Nét of de FIOD met een teveel aan fanatieke assistentie huiszoeking heeft gedaan. 71/ is het een enorme troep, er zit een orde in waardoor ik alles weet te vinden...' Deze verdediging is al lange tijd achterhaald en dus voor mij niet meer bruikbaar. Nu eerst de loonbelasting, één dag te laat en je krijgt een boete of eerst de BTW? De 7\RBO moet in gevuld worden, maar wel voor morgen, anders boete! Hoe staat het met de computerprogramma's? We hebben nog maar even voor het millenniummonster toeslaat. Oh, vergeet niet de voorbereidin gen te maken voor de Euro! je hebt nog maar zes maanden. Snel die ISDN-lijn aanvragen. Op de huidi ge manier gegevens van het Inter net plukken kost te veel tijd! Papieren van het Waterschap in vullen. Hoeveel wij als uitgeverij aan vervuiling doen, uitgedrukt in eenheden per kubieke meter per jaar? Snel, anders worden we op één lijn gezet met Schiphol of de varkenshouderijen. Niet vergeten het re ntegratieplan op te stellen voor de zieke werknemer, het Q7-IK kent voor werkgevers geen genade. Dit jaar moet ik weer voor zaken naar Indonesië. Jakarta, Surabaya, druk. druk en nog eens druk. Overal lawaai en massa's mensen. En toch... is Indonesië voor mij een oase van rust waar je fysiek en mentaal bijkomt. Hier heerst nog innerlijke rust en onge compliceerdheid. Iets wat het mo derne. efficiënte Westen al lang niet meer kent. R.AM Abrahams Kees Heij reed een keer door het enige rode stoplicht van Ambon. De agent op het kruispunt sprong op, hield het hele verkeer tegen en sommeerde hem achter uit te rijden. De agent maakte er een reuze show van en zei: 'Rood-stop, rood- stop, groen-rijden.' Toen pas mocht de rest van het verkeer doorrijden. Hij had de dag van zijn leven. Van jongs af aan heeft Hetty Ansing geschilderd. Ze is gespecialiseerd in aquarel len en maakt het liefst portretten. Haar eerste kennismaking met Indonesië, twee jaar geleden, werd een wederzijdse liefdesverklaring en sindsdien houdt ze zich intensief met Indonesië bezig. Haar eigen, herkenbare stijl doet in de verte aan Willem Hofker denken. Bij de voorplaat Sudjono Abdullah (1911-1991), olie op doek, 115 x 71,5 cm. Het schilderij wordt 28 juni geveild door veilinghuis Glerum op de Pasar Malam Besar in Den Haag. Door allerlei voorzieningen probeert de stichting Nusantara, die twee verzorgingshuizen beheert, een omgeving te creëren waarin Indische ouderen zich thuis kunnen voelen. Maar het zijn uiteindelijk voor al de bewoners zelf die voor de typisch Indische sfeer zorgen. Hoofdredacteur Pag. 19 Pag. 22 Pag. 26 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 2