Daarom kan een nieuwe vorst, die nieuwe gezagswijzen brengt, niet zo maar de gevestigde cultuur elimineren. Deze cultuur wordt gevolgd door gezag voerders en het hele volk. Om zijn macht te verstevigen, moet de vorst noodgedwongen de volkscultuur in leven houden. De nieuwe ideologie wordt geleidelijk in de volks cultuur geïnfiltreerd. Het volk merkt niet dat het buddhis- tisch is geworden, hoewel het voordien de hindoe-religie volg de. Ook merkte het niet dat het islamitisch was geworden na de hindoeïstische periode. Ook na de omverwerping van een vorst liet men de oude cul tuur ongemoeid. Deze omwen teling verstootte namelijk alleen de heerser. De personen die het land beheerden, de ad ministrateurs en de economi sche autoriteiten, bleven dezelfde personen en zodoende bleef het administratie-systeem van het land onveranderd en stabiel, aldus de antro poloog Koentjaraningrat in zijn boek Javaanse Cultuur. Als deze bewering juist is, kan men de voorlopige conclusie trekken dat de Javaanse cultuur bestaat. Hij leeft en bloeit omdat hij wordt gebruikt als po litiek instrument. Als hij niet gebruikt werd als middel tot gezagshandhaving, dan zou hij zeker niet eeuwen kunnen blijven bestaan. Zijn er andere mogelijkheden? Een cul tuur hoeft niet per sé te ontstaan uit een groep machthebbers. We weten dat Java praktisch nooit vrij was van kolo nisatie - wat de oorzaak was van de af wezigheid van een sterke basis om vreemde invloeden af te weren. Alle invloeden werden uiteindelijk ontvan gen en de toepassing aangemeten aan de eigen capaciteit - zo zegt Abdullah Salim. Dit kan best waar zijn - er zijn name lijk feiten die tonen dat de Javaanse cultuur niet meer is dan vreemde cul turen (Indiase, Europese, Chinese) die vereenvoudigd of aangepast zijn aan de eigentijdse gewoonten. Een slof is bijvoorbeeld een Europese schoen, waarvan het achterste gedeelte is weg gesneden. Een blangkon lijkt op een Westerse hoed, die gemaakt is van ba tik. Houtsnijwerk is een vereenvoudig de vorm van Chinese kalligrafie. Daarnaast bestaat de opinie dat als er staat, die helemaal op zichzelf staat, zonder buitenlandse invloeden. Daar om is het belangrijk om deze cultuur te handhaven, te onderhouden en te voorkomen dat hij verdwijnt, zegt de filosoof Mudji Sutrisno SJ. Dit kan ge daan worden als de intelligentia probe ren de Javaanse cultuur aan te passen aan de internationale stromingen. We leven niet meer in een vorstendom met besloten kring. Daarom moet de Javaanse cultuur meebuigen met de globale stromingen, zonder zelf meegesleept te worden. Het is dan niet verbazingwekkend als op een gegeven ogenblik een interna tionale cultuur met Javaanse nuances opduikt. Zal dit mogelijk zijn? Vermoedelijk wel, want Javaans idioom in de werken van Ahmad Tohari, Pramoedya Ananta Toer, Rendra en Yudhistira Adinugraha, is momenteel vertaald in verscheidene andere talen. Via deze literaire werken kan de Javaanse cultuur in de denkwijze, het gevoelsleven en de logica van de globa le maatschappij binnensluipen Dit verhaal is gebaseerd op een artikel in het Semarangse dagblad Suara Mer- deka van 13 november 1997. geen Indiase cultuur was, dat de Javaan geen wayang-verhalen zou be zitten, gewoonlijk aangenomen als overgeleverde eigen cultuur. Ook de term lampu zou een vermaking zijn van het Hollandse woord lamp en pinggir zou een samenbaksel zijn van stopping here. Volgens Tome Pires in zijn geschrift Summa Oriental, zijn er verschillende ideeën die dwangmatig Java zijn binnen gekomen. Hij zegt dat de isla- misatie van Java onder druk gebeurde. De vreemde handelaars namen in het begin het gezag over en onderwierpen de aristocraten, waar van enkele gedood werden. Als Pires ge lijk heeft, dan is de mening dat er nooit culturele oppressie op Java bestond, niet waar. Pires toonde aan dat een cultuur geschapen kan worden door een minderwaar digheidsgevoel na een culturele nederlaag; blijkbaar een onpopu laire visie. Misschien andersdenkend of uit schaamte, gebruiken de culturele experts nooit de stelling, dat een culturele neder laag de basis was voor het ontstaan van de Javaanse cultuur. Tegenwoordig is het geen strijdvraag meer of de Javaanse cultuur het product is van in heemse creativiteit of niet. De mening is dat er geen cultuur be- 47 42ste jaargang - nummer I 2 - juni I 998

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 47