moessQn hun positie zo moeilijk? Vanwege hun gemengde afkomst hoorden de Indo's eigenlijk nergens bij: ze waren geen echte Nederlanders, maar ook geen echte Indiërs.'!3' Zie ook de uitgebreide begrippenlijst in de Indische Wegwijzer. W De positie van de Indo- Europeanen Sommige schoolboeken besteden ruime aandacht aan Indische Nederlanders. Hier volgen enkele fragmenten uit de maar liefst vier pagina's over hun ge schiedenis in een van de schoolboeken: '"Indo!" Nog niet zolang geleden was dit een scheldwoord voor Nederlanders met Nederlandse en Indonesische (voor)ouders. Nu dragen de Indische Nederlanders deze naam met trots. Indo wordt ook wel eens gebruikt als afkorting voor "In Nederland Door Omstandigheden". In deze paragraaf vragen we ons af: door welke omstan digheden zijn de Indo's in Nederland terechtgekomen en hoe is het deze groep sindsdien vergaan.' Iets verder lezen we onder de titel 'Tus sen wal en schip': 'De Indo-Europeanen hadden het niet gemakkelijk: "De meeste Indo's voelden zich Euro peanen, vooral geen Indonesiërs. Maar de Europeaan, in feite zijn eigen vader, keek op de Indo neer en door de Indo nesiër werd de Indo niet geaccepteerd. Daardoor kwam de Indo zowel buiten de Europese als buiten de Indonesische samenleving te staan."'<2I Jammer is dat in deze tekst een ano nieme uitspraak is opgenomen met een intussen verouderde interpretatie van het verleden. Net zoiets zien we in een ander boek bij een citaat van 'de Nederlandse schrijver' Rob Nieuwenhuys: 'De ge schiedenis van de Indo's, de zoge naamde "bastaarden van Europesen" zoals ze aanvankelijk officieel werden aangeduid, is de gehele negentiende eeuw door een lijdensweg geweest. Bewust neergedrukt op een laag sociaal niveau, zonder mogelijkheden tot ont wikkeling en door de andere Europeaan bejegend als onvolwaardigen op een toon die grievend was, het kan niet anders of deze groep voelde zich een pariagroep die vol wrok kwam te zitten.'!5) Probleem met deze achterhaalde gene ralisaties (uit 1941) van de wel degelijk Indische Nieuwenhuys is het feit dat leerlingen hierin antwoord moeten vin den op de vraag 'Welke invloed had de ze moeilijke positie (tussen blank en bruin) op het denken van de Indo's?' De docentenhandleiding vermeldt dat de docent aan de 'wrok' kan toevoegen 'dat er voor de Indo weinig anders overbleef dan zich extra in te spannen om toch bij de ene of de andere groep te worden geaccepteerd'!5) met verwij zing naar het in Indische kring beruch te werk van L. de Jong !b'. Bosnia heeft in zijn proefschrift aangetoond dat er voor de Indo lange tijd wel een derde weg was, of leek te zijn.!c> Bij zoiets ingewikkelds als de Indische geschiedenis, is het van belang dat schoolboekauteurs voorzichtig zijn met achterhaalde interpretaties, rekening houden met recente literatuur en ach terhaald gebleken passages vervangen, of als zodanig aan de orde stellen Geciteerde schoolboeken met pagina vermelding 1 Verleden tijd3 werkboek (1995) 84. 2 Vragen aan de geschiedenis 2mhv (1995) 114, 191; werkboek 108; handleiding 112. 3 Stappen in de tijd 3 (1995) 187, 191, 192, 199. 4 Op weg naar 2000 1994) 36. 5 Sprekend verleden 3 (1991) handlei ding 247. 6 Sporen 2 (1991) 125. Overige literatuur a Het Indisch Informatiepunt (nieuw adres: http://home.wxs.nl/~vdbroeke) b Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog deel 11a (1984). c Karei Zaalberg, journalist en strijder voor de Indo (1997). In Moesson van april 1998 is op pagi na 13 bij de foto het bijschrift uit het boek zelf abusievelijk niet opgenomen. Het bijschrift had moeten luiden: 'Foto uit 1912 van vier generaties van een Indische familie. Van de veertien fami lieleden zijn er twee niet gemengdbloe- dig: de Javaanse overgrootmoeder (in de stoel rechts) en de man onder de lamp. De Europese bevolkingsgroep in Nederlands-Indië bestond voor meer dan de helft uit gemengdbloedige Ne derlanders. Vanaf omstreeks 1900 wer den ze "Indo-Europeanen" (afgekort "Indo's") genoemd; vanaf 1945 "Indische Nederlanders".' (Advertentie) Noveen St. Clara BelangrijleVraag alleen positieve dingen. Bid 9 dagen het Wees Gegroet bij een brandende kaars, ook als u er geen zin in heeft.Vraag 2 dingen die vast onmogelijk lijken om verhoord te worden en iets wat u heel erg ter harte gaat. Laat de 9de dag de kaars geheel opbranden en publiceer dit bericht. U krijgt wat u vroeg. Theo 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 16