moessQn
Ik verlang niet naar mijn jeugd.
Niet erg in elk geval.
Nostalgie is een vervelend iets
Hoe wist ze dat? Binnengekomen heb ik direct Fried opge
beid. Ze nam op en zei alleen maar: 'Dat dacht ik al.'
Als ik wat had geschreven, dan zei Fried: 'Geef mij maar.'
Ze heeft elke letter van me gelezen, zeg ik altijd. Haar op
merkingen waren vaak beter dan die van anderen: 'Ik zou
dit hier doen... en dit
later.' Ze deed veel
voor me. Niet altijd
omdat zij het zo leuk
vond, geloof ik.
'De stem van mijn
ouders' en 'De schim
van Nenek Tidjah'
- daar heb ik compli
menten op gehad.
Dat moest ik maar
gauw uitwerken.
Maar ik heb er geen
zin in.
Lezen doe ik ook
niet zo veel meer.
Ook daar heb ik geen
zin in. Bovendien
vind ik het meeste
wat verschijnt
- zeker de Indische
boeken - niet de
moeite waard. Dat
gelul over identiteit,
daar geef ik niets om.
Het is allemaal zo ge
forceerd.
Gerard Reve stuurde
me vorig jaar een exemplaar van Het Boek van Violet en
Dood. Er stond een leuke opdracht in. Zal ik 'm even voor
lezen?
'Ik denk vaak aan je. Is het waar dat je door een ontstoken
kniegewricht niet de deur uit kunt? Is iedereen te beroerd
om je te dragen?' Dat vind ik nou leuk, hè.
Ja, vrouwen zijn niet uit mijn gedachten. Verlangen is er
wel, maar er gebeurt niets. Drama's eigenlijk. Het is zoals
Monty Beekman zei: erotiek zit tussen je oren, in je kop,
en sex zit ergens anders, maar het gaat om de erotiek. Dat
spel, dat opbouwen van verhoudingen is het voornaamste.
Ik heb toch wel behoefte aan iemand naast me,
liefst een vrouw, maar desnoods een hond of een
kat die ik strelen en aaien kan. Een kat is
bovendien goed tegen de muizen. Laatst kwa
men er, toen ik m'n koelkast open deed, twee
muizen uit lopen! Maar je weet toch niet hoe
het loopt. Ik ga achteruit al. Stel je voor dat ik
dit jaar nóg doodga, wat dan? Dan zit die arme
kat in de penarie, dan is hij alleen. Ik wil zeker
weten dat ie dan ergens een huis kan hebben
Geert van Oorschot, toen hij deze foto
'Wat heb jij een lieve vrouw!' Ze heeft
Russische bibliotheek van hem gekrege
zag:
de hele
n.
Het afgebeelde schilderij is van Teun Hoeks,
zonder titel, uit 1996 (Foto/olieverf, 95 x 107
cm). Het werk van Teun Hoeks wordt verte
genwoordigd door Galerie Torch,
Lauriergracht 94, 1016 RN Amsterdam,
tel. 020 - 626 02 84.
Dat nieuwe boek van mijn vriend Monty Beekman, Paradijzen
van weleer, dat vind ik goed. Ik had ook graag zo'n boek
geschreven, maar ik moest helemaal van de grond af aan
beginnen. Toen ik de Oost-Indische Spiegel schreef, wist
niemand nog wat. Nu is het denk ik wel overbodig geworden.
Dat vind ik niet. Die twee boeken staan toch volledig los
van elkaarI
Ja? Dat hoofdstuk over Du Perron bijvoorbeeld, waarin hij
Indië vergelijkt met het Amerikaanse Zuiden, dat is toch
prachtig? Ik vond alleen dat hij de schrijfster Carson
McCullers ook had kunnen noemen. Dat heeft hij later in
de Nederlandse vertaling gedaan. Dat ene verhaal van
Carson McCullers bijvoorbeeld: 'My heart is a lonely hun
ter' - alleen die titel al.
22
