moessQn rijstlepels, kleding en beeldjes tegen een be lachelijk lage prijs. Nu nog tawarren zou asociaal zijn. Omdat ik geen zin heb mijn schoenen uit te trekken stop ik enkele duizenden rupiah's in de hand van een jongetje die smeekt of hij ze mag poetsen voor vijfhon derd (omgerekend, acht centen!). Hij blijft zeker een minuut ongelovig staan staren naar de verkreukelde biljetten om te beseffen dat hij nu beschikt over twee of meer daglonen. De voorspelling van het IMF, dat er twintig miljoen werklozen zullen komen en zo'n vijftig miljoen mensen tot vol ledige armoede gedoemd zijn, maakt het toekomstbeeld er niet rooskleuriger op. Of er in de toekomst nog meer rellen komen nu er steeds meer werklozen bijkomen, is niet bekend. De minister kon hiervoor geen garantie geven. Ook al worden volgend jaar de verkiezingen gehouden waarbij de politieke partijen separaat de straat op mogen, blijft het hopen op het uitblijven van rellen. 'Daarom is het zo belangrijk dat de toeristen weer naar Indonesië komen om in iedergeval de werkloosheid in deze sector op te heffen', besluit Marzuki Usman. kant van de weg en een zout visje, vormt dit momenteel een veel bereide maaltijd. Dit leverde het aandoenlijke beeld op van een becakrijder met wie ik de avond tevoor op straat had ge schaakt, toen hij het nauwe straatje inrende en mij van verre toeriep. 'Kijk, rijst... met vis!' In de ene hand droeg hij een stuk pisangblad met een handje vol rijst waar een visje op lag en in de wanneer de tientallen pak jes Gudang Garam die wij onderweg uitdelen in grote dankbaarheid worden aan genomen. Twaalfhonderd rupiah, ongeveer 18 cent, voor een pakje is nu een luxe artikel geworden voor hen die geen vast inkomen meer hebben. Op Bali zag ik slechts één spandoek met pro reformasi maar dat is niet verwonder lijk, als je bedenkt dat de levensstandaard hier vele malen hoger ligt en van honger geen sprake is. Wel wilde een Balische barman aan mij kwijt dat ook Bali voor reformasi is, maar dan in het kader van vrijheid van meningsuiting en vooral tegen de corruptie, terwijl een krantenjongen zijn geluk niet op kon en triomfantelijk vertelde dat, van af nu de duizenden rupiah's die weke lijks aan de politie betaald moest wor den om een zogenaamde vergunning te De economische gevolgen Op een enkele na, zijn alle money changers gesloten. Niet verwonderlijk, wie zou er moeten wisselen? Het blijkt echter dat sommige geldwisselaars een nevenpraktijk hebben die gezien de economische situatie in hun voordeel lijkt uit te pakken. Goud, het opkopen van goud van de bevolking die het eens als sieraad droeg of koesterde als een dierbare herinnering en het nu voor een habbekrats verkoopt om aan eten te komen of de huur en aflossing te kunnen betalen. Rijst wordt, vreenrdgenoeg, geïmpor teerd. Het is door de omstandigheden schaars en duur. Dit hoofdvoedsel, heeft over grote delen van Indonesië plaats gemaakt voor cassave. Samen met wat lalab van kangkung, dat bij wijze van spreken te vinden is aan de andere een plastic zakje met wat drinkwater. Blij spreidde hij zijn tafel tje dekje op de stoeprand en nodigde mij uit wat te proeven, geheel verge tend dat ik hier in Indonesië een bui tenlandse miljonair ben die elke dag teveel eet in een van de luxueuze ho tels. Indonesiërs zijn doorgaans stugge rokers die net zoveel kretek nemen als wij drop. Het is dan ook tekenend behouden, tot het verleden behoorde. Op Bali zijn het vooral de grote luxu euze hotels die de dupe worden van het verminderde toerisme. 'Het is een ramp!' zegt de Hollandse vijfsterrenho telmanager in Ubud. 'Dit hotel met z'n honderdtachtig kamers is maar voor een kwart gevuld. Wij moeten de nor male rupiahprijzen hanteren en dat-be tekent, omgerekend, dertig gulden voor 28 Op Bali is niets gebeurd, hier zijn toeristen al is het geminderd

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 28