Stichting IFA verhuisd
moessQn
zetel van Nederlands-Indië. De grote
hoefijzervormige havendam omsloot de
Buitenhaven en daarachter de eerste,
tweede en derde Binnenhaven, strak
naast elkaar aangelegd.
Het etablissement van de Rotterdam-
sche Lloyd lag aan de tweede Binnen
haven, voortreffelijk geoutilleerd.
Vandaar voerde een moderne spoorver
binding langs het vliegveld Antjol naar
het station in het stadscentrum. Het
was dan niet ver meer naar markante
plekken in de stad, zoals het Waterloo-
plein, Molenvliet, Noordwijk en Rijs
wijk.
De Europese Passagiers debarkeerden
vol verwachting: zij betraden nu de
Nederlandse hoofdstad van de Oost.
Voor degenen uit Europa die hier weer
keerden, was het de intense vreugde
van de herkenning en het zich o zo
snel weer thuisvoelen in dit tegelijk zo
vreemde en wonderbaarlijke land.
Daar waren de geur, de klank, de kleur,
het licht, boom en blad, de warmte en
het geluid, in duizend schone varianten.
Wie is geboren in Insulinde, opgegroeid
in de Gordel van Smaragd, groot ge
worden in de Indonesische archipel,
zal die godengeschonken rijkdom nooit
vergeten. Minder verheven is het feit,
dat de passagier voor de overtocht van
Rotterdam naar Batavia in de eerste
klasse 1250 gulden betaalde, in de
Een luchtfoto uit 1930 van de Baloeran op proeftocht.
tweede klasse 875 en in de derde 550
(ter vergelijking: het gemiddelde jaar
loon van een arbeider in die dagen be
droeg ongeveer 1600 gulden).
De opvarenden die uit Nederlands-
Indië vertrokken, deden dat met
gemengde gevoelens. Bij de afvaart
stond de kade vol met achterblijvers,
velen in wit tropenlcostuum met dito
hoed. Zij zwaaiden en trachtten met
lange slingers het onderlinge contact
van kade naar railing nog zo lang mo
gelijk te laten voortduren. Totdat de
Baloeran met haar machtige scheeps
hoorn het diepdoordringende vertrek
sein gaf. Bij menigeen bracht het een
huivering van emotie teweeg.
Toen restte nog alleen het zwaaien en
roepen. Daarna stond deze of gene nog
in gedachten en gevoelens verzonken
de kleiner wordende boot na te staren.
De meeste afduwers waren toen al lang
weer vertrokken, want ook in Batavia
moest het normale leven gewoon
voortgang vinden.
De stichting Indisch Familie Archief heeft een nieuwe lokatie gevonden.
Per 1 juli is zij gevestigd op:
Stadhouderslaan 2, 2517 HW, Den Haag, telefoon: 070 - 365 09 09.
De directie van Tjalie Robinson BV en alle medewerkers van uitgeverij
Moesson willen de stichting IFA hartelijk feliciteren met hun nieuwe
onderkomen. Wij wensen het IFA een zonnige toekomst. Poekoel teroes!
34
Het IFA in Amersfoort.
Het nieuwe onderkomen:
Stadhouderslaan 2. Den Haag.
