Destroyer Anzac op bezoek in Nieuw-Guinea moessOn Begin 1944 bracht de Australische de stroyer Anzac ons een officieel bezoek. Het schip arriveerde in de loop van de middag aan de steiger van Hollandia- haven. Daar werd het opgewacht door vertegenwoordigers van het Gouverne ment Nieuw-Guinea. De marinecom mandant en diens adjudant gingen aan boord en nodigden de commandant en zijn staf uit voor een bezoek aan de Gouverneur, de heer Van Waardenburg. Namens de landmacht Nieuw-Guinea werden de leden van de bemanning, die de volgende dag geen dienst hadden, uitgenodigd voor een dagje op Ifar, waar tevens een voetbalwedstrijd zou worden gespeeld tussen de bemanning en de club van het garnizoen. Ik werd als adjudant van dienst ontbo den door onze garnizoenscommandant, die mij opdracht gaf om de ontvangst van de Australiërs voor te bereiden en te verzorgen. Hij wist dat ik enkele malen in Australië was geweest en dat ik vlot Engels sprak. De volgende ochtend was mijn pro gramma gereed en ging ik per jeep, ver gezeld van twee bussen, naar de haven. De leden van de bemanning, waaron der ook enkele officieren, waren vlug klaar en bij het instappen stelde ik mij voor als degene die hen verder die dag zou begeleiden en helpen. Het werd een vrolijke rit langs het mooie Sentanimeer en dan de heuvels in naar onze garnizoensplaats Ifar. Bij het bioscoopgebouw, niets meer dan een heel grote quonsethut, stapten ze uit en werden ze onthaald met een hapje en een drankje. Daarna werd er omgekleed en hielden we een vriend schappelijke voetbalwedstrijd op het naastgelegen terrein. De kinderdrum band van Ifar vrolijkte de pauzes op. De wedstrijd was met extra veel doel punten en daardoor spannend en de bezoekers wonnen met maar liefst vijf tegen twee. De gastheren betaalden met een rondje bier. Nadat er een rondritje was gemaakt door Ifar, waar bij de bezoekers een indruk kregen van alle faciliteiten van deze bergplaats, ging het weer terug naar de bioscoop zaal. Daar kregen de bezoekers enkele drankbonnen en voerden wij een caba retprogramma voor hen op. Ik moest daarbij wel voornamelijk het woord voeren. Gelukkig kon ik leuke dingen vertellen, zoals mijn tocht te voet over de mooie Sidney-brug. Tot ik werd af gelost door het groepje musici van de marine dat vrolijke muziek speelde. Laat in de middag bracht ik onze gasten weer met de bussen naar Hollandia- haven, waar ze dankbaar afscheid na men, juist nog op tijd voor het avond eten. Het was een zeer geslaagd bezoek. De garnizoenscommandant ontbood mij de volgende ochtend en had iets voor mij in petto. Hij drukte zijn te vredenheid uit over mijn optreden voor de Australiërs en gaf me extra verlof en een jeep om die dag te gebruiken. Ik bracht het dagje gezellig door, samen met mijn gezin, op het strand van Base G 48 Sentanimeer Tekst: D.A. Visker

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 48