De afgelopen vakantie hebben
we vaak en veel gefietst, mijn
vrouw en ik. In Drenthe,
Friesland, Flevoland en Noord-Holland.
Als we tijdens de ritten stopten en af
stapten, was dat meestal wegens zadel
pijn en dan liepen we met de fiets aan
de hand verder.
Passerende voorbijgangers keken mee
warig en loerden naar onze fiets: dach
ten zeker dat we pech of een lekke
band hadden. We vonden dat vervelend
worden en keken dus voortaan eerst
uit naar iets bezienswaardigs voordat
we afstapten.
hadden we ons nu
niet meer kunnen
voortbewegen,
want we zijn héél
vaak afgestapt. Het
was tenslotte va
kantie, nietwaar,
en geen 'Tour de
France'.
Zo wandelden we
met de fiets aan de
hand onder andere
langs kerken, met
bijvoorbeeld in
Hindelopen buiten
de kerk een mooi
aangelegd kerkhof,
waar de grafstenen lagen te blikkeren
in de zon. We zeiden nog tegen elkaar:
'Göh, wat lig je daar lekker zo pal in
't zonnetje.'
In Noord-Holland gingen we dwars
door de weilanden - ja écht! - via fiets
route-borden werden we de weilanden
ingevoerd waar geen fietspad meer
was, waar je over het gras tussen de
koeien(vlaaien) door via kleine, witte
loopbruggetjes over sloten naar het
volgende dorp werd geleid. Wel lekker
om weer even te kunnen lopen, maar
het was nog een heel gemanoeuvreer
om de fiets in het ijzeren gootje te krij
gen en daarmee aan de hand over een
plank met opstakels te stappen om aan
de andere kant te komen. We zijn ten
slotte geen achttien meer. We keken
dus uit naar andere objecten om bij te
komen van de 'kruisgang'.
Misschien konden we beter etalages
gaan kijken. In een etalage van een
meubelwinkel trokken 'Koloniale meu
belen' onze aandacht. We lazen: 'De
duizelingwekkende cultuur van de
Indonesische archipel met zijn vele
volkeren is doordrenkt van traditie en
verlokt ons met prachtige creaties.
De interieurmode van dit moment
weet die sfeervolle stijl te waarderen.'
Omdat we er op gingen letten zagen
we ze overal. Koloniale meubelen zijn
nu de trend, zo lijkt het.
Anderen die gestopt waren, zagen we
meestal wat eten of drinken, maar als
wij iedere keer wat zouden drinken,
eten of snoepen tijdens onze stops dan
In de tijd dat wij trouwden, was 'teak'
in. We hadden dus salontafel, eethoek
en bankstel van teakhout. De volgende
trend: eiken. We hadden salontafel,
eethoek en bankstel van eikenhout.
Toen kwamen die witte, zwarte en ook
grijze MDF meubelen - dat was ons
'te'. Daarna grenen: blank, gelakt of ge
loogd.
Onze oudste zoon heeft een poosje tij
dens een vakantiebaantje in een meu
belfabriek gewerkt waar grenen meube
len werden vervaardigd, ook antieke
43ste jaargang - nummer 4 - oktober I 998 27
