Gedachten als je ouder wordt
moessQn
Hij moest met een jute zak met spij
kers en zware moeren op de kast heng
sten om verantwoorde beschadigingen
aan te brengen. Vervolgens werden die
kasten letterlijk in een soort zwembad
gegooid dat gevuld was met loog en,
zie, de 'antieke' kast was daar.
Mijn schoonouders, die vroeger een
meubelzaak hadden waar ze boven
woonden, hadden Indische buren. Hele
aardige mensen, waar ze goed mee op
konden schieten. M'n schoonvader had
in die tijd groot succes met de verkoop
van teakbergmeubeltjes en daardoor
kon de zaak zelfs worden uitgebreid.
Tegen de aanbouw hadden de buren
geen bezwaar, hoewel de uitbreiding
toch een stukje van hun privacy weg
nam. Wat opviel, was dat de Indische
buren nooit wat bij hem kochten.
Zij hadden van die donkere, Indische
meubels waaraan zij gehecht waren en
die bleven altijd maar goed.
Nu koloniale meubelen dus 'in' zijn
(zelfs - 'daar heb je 'm weer' - fan des
Bouvrie houdt zich er mee bezig), zou
mijn schoonvader misschien eindelijk
eens wat aan zijn Indische buren kun
nen verkopen. Maar helaas die buren
en mijn schoonvader zijn er niet meer.
Al dood. En op een kerkhof zijn ze niet
te vinden (gecremeerd) anders hadden
we er nog eens met de fiets aan de
hand langs kunnen gaan
Met mij is er totaal niets aan de hand
Ik ben nog zo fit van lijf en verstand
Wel wat arthrose in mijn heup en mijn knie
Als ik me buk, is 't of ik sterretjes zie
Mijn pols is iets te snel, mijn bloeddruk wat te hoog
Maar ik ben nog fantastisch goed... zo op 't oog.
Met steunzolen, die ik heb gekregen
Loop ik weer langs Heeren wegen
Kom ik in de winkels en ook weer op het plein
Wat heerlijk, zo gezond te mogen zijn
Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen
En om over vroeger te kunnen dromen
Mijn geheugen is niet meer zoals 't was
En ik ben weer vergeten, wat ik gisteren nog las
Ook heb ik wat last met mijn ogen
En mijn rug raakt meer en meer gebogen
De adem is wat korter, mijn keel vaak erg droog
Maar ik ben nog fantastisch goed... zo op 't oog.
Is het leven niet mooi, het gaat zo snel voorbij
Als ik kijk naar foto's, over vroeger van mij
Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren
Wilde ik een mooie jas, dan moest ik heel lang sparen
Ik ging fietsen en wandelen overal heen
En kende geen moeheid zo het scheen
Nu ik ouder word, draag ik vaak blauw, grijs of zwart
En loop ik heel langzaam, vanwege mijn hart
Doe het maar op uw gemak, zei de cardioloog
U bent nog fantastisch goed... zo op 't oog.
De ouderdom is goud, ja begrijp me wel
Als ik niet slapen kan en tot honderd tel
Dan twijfel ik, denk ik of dat wel waar is
En of dat beeld van goud, niet een beetje raar is
Mijn tanden liggen in een glas
Mijn bril op tafel, gehoorapparaat in mijn tas
Mijn steunzolen naast het bed op de stoel
U weet dus wat ik met die twijfel bedoel
Trek niets in twijfel, zei de pedagoog
U bent nog fantastisch goed... zo op 't oog
En 's morgens als ik ben opgestaan
En eerst de afwas heb gedaan
Lees ik het laatste nieuws in de krant
Ik wil toch bij blijven, en naderhand
Doe ik van alles: eerst geef ik de planten water
De kamer stoffen doe ik later
Wel gaat alles wat traag
Heb na 't eten wat last van mijn maag
Maar ik wil niet zeuren, want 't mag
Dat is heel normaal op je ouwe dag
Aanvaard het rustig, zei de psycholoog
U bent nog fantastisch goed... zo op 't oog
28
Tekst: onbekend
