GAAT U MEE NAAR DE ALPHA PARADE?
pal?
moessQn
iiiii;,. H'ii!!i!i,!'1'
om naar Pasar Minggu te gaan, onge
veer een uur rijden, om mijn vrouw en
mij op de trein te zetten. De trein is
veilig en het hotel ligt dicht bij het
station Cikini.
De opritten van de tolweg bleken ge
sloten met pionnen die makkelijk opzij
gezet hadden kunnen worden.
Wij voelden ons zeker en maakten de
nodige grapjes totdat we in Cawang
kwamen. Hier ligt de bovengrondse
kruising van de Noord-Zuid- en Oost-
West-snelweg. Een man met een ver
wrongen gezicht dirigeerde ons met
stijve gebaren door het verkeer.
We kwamen in een grote menigte te
recht. Er werd gevochten. Mensen wer
den neergeslagen. We kregen een steen
tegen de auto. Om ons heen verschil
lende gezichtsuitdrukkingen: sommige
angstig, andere gespannen of op sensa
tie belust. We reden hard door.
Voor Pasar Minggu moesten we langs
Halim. Dit is het oude vliegveld van
Jakarta, nu in gebruik door de lucht
macht. Deze weg bleek afgesloten.
Achteraf leerden we dat het publiek
het onder andere gemunt had op mili
tairen en politieagenten die in Indone
sië niet erg geliefd zijn. Door overname
van de bewaking door mariniers, die
minder vuile handen hebben, was in
de stad veel geweld voorkomen.
In plaats van Pasar Minggu werd nu
Depok het reisdoel. Udin woont in
Depok en daar konden we ook op de
trein stappen. Eventueel konden we bij
hem thuis overnachten. Hij had een
mobiele telefoon waarmee hij regelma
tig naar huis belde om te vragen hoe
de toestand was. De taxi had geen ra
dio. Het was warm in de auto.
De airconditioning werkte niet goed.
Kruipend - de smalle wegen waren
overvol - door Bekasi kwamen we op
en Udin zorgde voor een goede tip.
Even verfrissen en snel naar het station.
Het werd al donker. Udin's vrouw had
treinkaartjes voor ons gekocht.
De stationschef vertelde dat het rustig
was in Cikini. Drie minu
ten wachten en we reden
in een halfvolle trein
terug naar Jakarta Pusat.
Om de geesten gunstig te
stemmen, gaf ik een
gitaarspeler duizend
rupiah, die hij met een
grote buiging in ont
vangst nam. In zulke
omstandigheden is mijn
echtgenote kalmer dan
ik. De vrouw naast me
vertelde dat haar zoontje
mij opa noemde.
de tweede autosnelweg rondom Jakarta.
Onze rijbaan was nog vrij. Er stonden
veel mensen op de loopbruggen te kij
ken. Op de andere baan zagen we jonge
lui en vuurtjes. Een jongen gooide met
een grote stok een brandende autoband
naar ons toe. De chauffeur ontweek de
band behendig. Onderweg zagen we
twee auto's met een achterraam waar
door duidelijk een steen was gegaan.
Weer door jalan tikus steeds de weg
vragend, regelmatig collectes passerend
voor plaatselijke moskeeën met de vlag
in top kwamen we na ruim drie
uur bij Udin's huis aan.
De taximeter stond stil op 65.000
rupiah (ongeveer 16,-). Ik betaalde
Aangekomen in station
Cikini was het al donker.
De restaurants (onder
andere McDonald's en
KFC) waren dicht.
We liepen in de straat langs de aldaar
aanwezige politiepost. Deze weg bleek
voor autoverkeer afgesloten.
Alles rustig. De benedenverdieping van
het hotel was met rolluiken gebarrica
deerd. Opgelucht aan de receptie ons
verhaal gedaan. Zwempakken gehaald
en afkoelen. Het was allemaal goed
afgelopen.
Dezelfde avond nog Benjamin, Hartanto
en Udin gebeld. 'It was dangerous', zei
Udin. 'Dat hebben jullie dan ook weer
meegemaakt', was het commentaar
van een van onze vrienden in Jakarta.
'Maar daarvoor komen we niet naar
Indonesië,' was mijn reactie
16 daagse groepsreis naar Hawaii 3.560,- p.p.
vertrek 8 september 1999 per KLM
verblijf in een 2-persoonskamer
reisbegeleiding vanaf Schiphol
Liever niet in groepsverband? Dat kan ook. SCR
AURORATRAVEL SERVICE B.V.
12
hotel, moreopolo
(Advertentie)
Baden Powellweg 130 - 1069 LK AMSTERDAM
Telefoon 020 - 619 93 77 (Zaterdag telefonisch niet bereikbaar)
travel service b.v. Fax 020 - 6101611, E-mail: postubs@auroratravel.demon.nl
