Kerst in de Provence
I April 1997 verhuisden wij
naar Zuid-Frankrijk. Mijn man,
die vele jaren voor een beken
de firma in het zuiden van
Nederland gewerkt had en
daarvoor veel in het buiten
land vertoefde - onder andere
in Taiwan, Griekenland, Egypte,
Ghana en Nigeria - was in
1992 met pensioen gegaan en
vond het weer in Holland maar
niks, na al die tropenjaren.
Ik was dat volkomen met hem eens en
daar wij al vele jaren met vakantie in
het zuiden van Frankrijk geweest waren,
hadden wij vroegtijdig rond kunnen
kijken. De grond in La Cadière d'Azur
was snel gekocht. Mooi gelegen aan de
auto-route tussen Marseille en Tou
lon en slechts acht kilometer van
de kust met een prachtklimaat en
vele tropische bomen en planten,
die mij aan mijn geboorteland
Indië deden denken.
Na een schitterende zonnige
zomer met veel aanloop, kwam
december eraan. Toen voelde ik
mij toch wel wat eenzaam en
verlaten. Ik had helemaal geen
zin in Kerst en oud en nieuw, want
dat zijn toch wel echte familiefees
ten. Wij hebben hier heel goede con
tacten met al de buren, maar met
zulke feestdagen mis je je familie.
Maar zie, half december ging plots de
telefoon en vroeg mijn dochter Solange:
'Mam, vinden jullie het leuk als wij
met zijn allen Kerst komen vieren?'
Nou, ik was meteen in de zevende
hemel. Gauw naar de supermarkt
Auchan voor de kerstinkopen en een
boom tot aan het plafond gekocht.
Het hele huis versierd met goud- en
zilverkleurige slingers, strikken, ballen
en knipperverlichting.
Ook van buiten hebben wij de boel ver
sierd met dennentakken, heide en kleu
rige strikken in de struiken, wat hier
gebruikelijk is. De takken en heide
haalden wij uit het bos naast ons huis,
nadat wij zagen dat de buren dat ook
deden.
Boven in het middeleeuwse dorp had
men de enige hoofdstraat ook op deze
wijze versierd. Er was een wedstrijd
uitgeloofd voor wie zijn huis of winkel
het mooist versierd had. Een prachtge-
zicht, echt feestelijk.
In de Provence wordt de kerstnacht
gevierd met een speciale tafel met tot
slot Les treize desserts. Het is ook het
belangrijkste feest van het jaar.
Na de nachtmis wordt thuis de tafel
gedekt voor le gros souper, die mager is.
Daarop volgt dan het meest beroemde
Les treize desserts, het uit dertien
dingen bestaande dessert. Alles had ik
volgens het Provengaalse gebruik inge
kocht en na de aankomst van de kin
deren werd het dan de avond voor Kerst.
Om elf uur 's avonds was het hele dorp
uitgenodigd om naar de enige katholie
ke kerk te komen voor de nachtmis.
Nu ben ik van huis uit protestant,
mijn man katholiek en de kinderen
hebben wij altijd naar de school met de
Bijbel gestuurd.
Solange, mijn dochter, was twee jaar
ervoor met een Turkse jongen getrouwd
en nu stelde ik voor om met zijn allen
naar de nachtmis te gaan.
Het was een prachtige, inktzwarte nacht
en de hemel was met sterren bezaaid.
Wij klommen door de versierde en
feestelijk verlichte straten naar de top
waar de enige kerk staat die het dorp
rijk is. Ondertussen beierden de klok
ken en kwam je echt al in kerststem
ming. De temperatuur was zeer aange
naam, ongeveer tien graden Celsius.
Bij de kerk gekomen hoorden wij diver
se talen, onder andere Engels en Duits
spreken. Wij kregen bij de ingang van
de kerk diverse blaadjes met de teksten
van de verschillende kerstliedjes, die in
het Frans of Provengaals gezongen
moesten worden.
In de kerk was een enorme kerststal
met Provengaalse huisjes en santons,
dat zijn beeldjes van klei of uit hout
gesneden.
Ten tijde van de Franse revolutie was
de kerk verboden en de kerststal taboe.
Iemand uit Marseille vond toen de
santons uit en boetseerde zo diverse
personen en huisjes uit het dorp.
Ook het dorpsplein ontbrak er niet aan
en dit kwam in de plaats van de chris
telijke kerststal. Nu wordt alles samen
gevoegd en zie je de stal met de diverse
dorpsbewoners er omheen.
Om twaalf uur 's nachts werd onder
gezang van Provengaalse liederen
het kindje Jezus in de kribbe ge
legd. Er was een dans- en zang
groep in klederdracht, waarvan
de leden tot slot mandarijnen,
stukjes fougasse en noten uit
deelden. Wij gaven elkaar een
hand en zeiden: 'Meilleurs
voeux'.
Thuisgekomen was ik druk bezig
in de keuken met alles klaar te
maken, toen ik opeens iemand
'Gloria in Excelsis Deo' hoorde zingen.
Het was mijn schoonzoon Ersoy en die
zei: 'Ik vind dat zo'n mooi lied, hebt u
dat op cd?'
Gauw in de voorraad gezocht en Ersoy
was dolgelukkig toen hij het lied vond.
Nu kon hij meezingen met de tekst die
wij in de kerk gekregen hadden.
Ik zei toen: 'Het zou toch mooi zijn als
ik als protestant mijn Turkse schoon
zoon hier tot het katholicisme zou
brengen.'
De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Dit jaar hopen wij Kerst in Holland te
vieren met onze kinderen en ons eerste
kleinkind dat zo tegen Kerst verwacht
wordt.
Aan alle Moesson-lezers: 'Vrolijk kerst
feest en een gelukkig nieuwjaar.'
Tekst: Madeion Brian-van Eersel
Les treize desserts
43ste jaargang - nummer 6 - december I 998
13
