mm
'Maai je kwam uiteindelijk op de teken
academie terecht. Ging je vader toch
overstag!
Khing grinnikt. 'Hij gaf zijn pogingen
op. Ik ging naar de Senirupa, de teken
academie. Ik kreeg al vlug in de gaten
dat er geen werk voor mij zou zijn als
ik afgestudeerd was. Er werden nauwe
lijks boeken uitgegeven, laat staan dat
men illustratoren nodig had. Er zou
voor mij niks te doen zijn in Indonesië
Ik kon kiezen uit een opleiding volgen
in Londen of in Amsterdam, maar ja,
ik spreek Nederlands en geen Engels.
Ik koos voor Amsterdam en kwam
daar op de Kunstnijverheidsschool.
Daar ben ik vlug van afgegaan en ik
solliciteerde bij de Marten Toonder-
studio's te Amsterdam.'
mm'
De personeelschef schreef hem de
volgende dag een briefje: 'Dit is niet
wat we zoeken.'
The Tjong Khing dacht na. 'Als ze me
niet gebruiken kunnen, moet ik terug
naar Indonesië.'
Daarom stapte hij diezelfde dag nog
naar de personeelschef en deed hem
het volgende voorstel. 'Ik verzoek u mij
een hoekje van de studio te geven met
een tafel en een stoel. U hoeft me geen
salaris te betalen. Laat me daar een
paar weken werken, alstublieft.'
Khing glimlacht bij de herinnering aan
deze voor hem zo belangrijke dag.
'Hij ging er op in! Ik had een plan. Ik
zou me zo snel mogelijk onmisbaar
maken, 't Was misschien hovaardig
gedacht van mij, om dat in twee weken
te willen volbrengen. Ik gaf mijn ogen
goed de kost en ik merkte op dat een
tekenaar ieder weekeinde werk mee
naar huis nam, anders kreeg hij zijn
strip niet af. "Die ga ik helpen," dacht
ik. Na een tijdje kon ik hem zo goed
assisteren, dat hij nooit meer met werk
naar huis ging. Hij kon dan eindelijk
eens met vrouw en kinderen uit.
Na die twee weken hebben ze allemaal
gestemd en de chef verzocht om mij te
laten blijven. Dat heb ik tot eind jaren
zestig gedaan.'
Voorts vroegen ze ook een Nederlands
paspoort voor hem aan. Als Indonesiër
was dat nogal moeilijk, maar het lukte
en Khing is al jaren officieel 'Neder
lands'.
'Ieder jaar melden bij de vreemdelin
genpolitie,' herinnerde Khing zich.
'Daar zaten nou niet bepaald de aardig
ste mensen...'
'Hield je contact met je familie in
Indonesië
'Ja, per brief. Neen, ik ben niet terug
geweest om ze op te zoeken.'
Zijn vader vluchtte met het gezin na de
onlusten, waarbij vooral de Chinezen
en peranakans het in Indonesië zwaar
te verduren kregen, naar Singapore.
De Marten Toonder studio's
Khing stapte naar de Marten Toonder
studio's met een map vol tekeningen
onder zijn arm. Er waren tekeningen
bij die hij op de Indonesische academie
had gemaakt en wat vrij werk.
Hij spreidde zijn werk op de tafel uit
en wachtte gespannen het oordeel af.
Zijn verblijfsvergunning en visum
dreigden af te lopen. Hij had deze job
hard nodig.
15
Deze tekening doet
het meeste denken
aan de tekeningetjes
die kleine Khing op
het bord thuis in
Bandoeng maakte.
Een zeer mys
tieke tekening.
Van wie is die
hand, die je
alleen maar in
de spiegel
kunt zien?
De meesterhand tekent een eenzaam
jongetje in een vijandig bos.
43ste jaargang - nummer 6 - december I 998
