Duiven hetzelfde bedrag bij elkaar zien te krij gen. Als de wedstrijdduif zijn kooi (beltoepen) heeft bereikt, wordt op het moment dat de duif zijn vleugels ge sloten heeft direct op de tong tong ge slagen. Elke tong tong heeft zijn eigen geluid, net als bij die soeangens. Toen de Indische familie waar ik latei- geregeld op bezoek was een nieuwe bekoepen aan het plaatsen was, mocht ik de oude hebben. Ik plaatste hem midden in de tuin en begon ook dui ven te melken. Later kwam er ook een tong tong. Paul is met zijn broers aan dezelfde hobby begonnen en niet lang daarna organiseerden we ook races. Kunnen jullie je het voor de geest halen, midden in een nette woonbuurt op Sumatrastraat 59 en 83 staan er bekoepens en een tong tong waar na schooltijd de oudjes, wanneer ze lekker een middagdutje doen, opgeschrikt worden door het geluid. Deze hobby hadden we niet lang mogen uitoefenen, begrijpen jullie waarom niet: 'Te gek toch, het lijkt hier wel een kampong, stoppen ermee jullie straatjongens!' In het begin vonden die oudjes het nog leuk, nieuwsgierig natuurlijk, want zij deden nog mee met de weddenschap pen voor een gulden en wij met een kwartje. Nu ik dit neerschrijf bedenk ik mij, goh wat waren wij toch toen goblok. We konden onze hobby gehou den hebben als wij die tong tong maar niet gebruikten. Maar hoe geef ik dan de aankomst van mijn duif aan? Met een fluit natuurlijk, daar schrokken die oudjes ook van, dus toch maar stoppen. Nou dat was het dan, het was leuk. Bekoepen weg, tong tong weg en de duiven in gewone hokjes aan de muur gewoon als huisdieren WILT U GELD LENEN Ik woonde in Soerabaja aan de Sumatrastraat, gelegen in de Goebengbuurt, ingesloten door de kali Brantas en de Goebengboulevard. In de onbewaakte momenten na schooltijd liepen wij - George, Paul en ik - vaak door de buurt de ene straat in en de andere weer uit en zochten naar doelen waar wij onze fantasie op los konden laten. Wij bestudeerden grondig op welke manier en op welk tijdstip de bloeiende mangga kedondongboom het beste door ons van de belastende hangende vruchten verlost kon worden. We kwamen ook een nieuw en voor ons verboden terrein binnen: de kampong Nias, over de spoorweg. Staand op de spoorweg zagen we een groep mannen en, nieuwsgierig als we waren, liepen we op die groep af om te ontdekken wat er gaande was. Er was een onderhandeling bezig over een duivenrace die gehouden zou wor den en over welke duiven aan elkaar gekoppeld zouden worden. Het ging ook om geld. Geen grote be dragen hoor, want het was voor die men sen een tijdverdrijf. Het inleggeld wis selde van 25 cent tot enkele guldens. De race verliep net als de postduiven- race hier in Nederland, alleen waren de afstanden niet zo groot. De duiven konden de korte afstand veelal binnen het uur afleggen. Als de afspraak ge maakt was, werd de gekozen duif (ze hadden allemaal een naam gekregen) voorzien van een fluit (soeangen) die bevestigd werd in de staart. Twee staartpennen werden met naald en draad vast genaaid en daartussen werd de fluit bevestigd. Geen van deze fluitjes had dezelfde toon en zo konden de eigenaren de aankomst van hun duif horen. Ze werden achterop de bagagedrager van een fiets vervoerd. Uit elke groep stapte een van de jon gens op de fiets naar de losplaats en daar aangekomen heten ze de duiven gelijktijdig los. De duif die als eerste zijn kooi bereikte, had gewonnen. Toen in de kampong ging alles door middel van de tong tong. Als ik het mij nog goed herinner, gaat het organiseren van een race zo: stel ik heb zin om een van mijn duiven te la ten racen. Het slimste is om dat te doen als een duivenpaar een nest met eieren heeft. Die beesten willen hun nest natuurlijk niet onbewaakt achter laten en vliegen dan zo snel mogelijk naar huis. Ik sla dan op de tong tong. Dit zal door een van de andere duiven melkers die deze race willen aangaan, worden beantwoord met dezelfde riedel en afgesloten met twee tong tongs. Hierna komen de melkers bij elkaar voor de afspraken. Het geldbedrag is door de eerste reeds verzameld en de andere moet dan onder zijn supporters 29 (Advertentie) Bel gerust Setiakawan. Wij zijn tot 22.00 uur bereikbaar. (078) 618 08 66. Setiakawan Tekst: Ruud Zevenhoven 43ste jaargang - nummer 6 - december I 998

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 29