Een paard met pyjama
Er zijn zoveel beesten die ons bekend
zijn. Sommige kunnen deze planeet
vredig met ons delen, andere niet.
En die laatste categorie wordt gedood,
verpletterd, of ontheemd.
We gingen ook wel eens naar een die
rentuin. Voor mij lag die dierentuin
aan het einde van de Darmoboulevard
in Soerabaja. Toen ik daar voor het
eerst een zebra zag, noemde ik het dier
een paard in een pyjama. Ik weet niet
of dat wel zo origineel was, maar voor
mij waren die strepen net als de stre
pen van een pyjama.
Er was ook een baby orang oetan, die
met je meeliep aan het handje en een
olifant die katjang uit je hand nam
met zijn slurf. De dierentuin was een
traktatie, maar toen ik ouder werd,
vond ik al die beesten in kooien maar
zielig en de dierentuin niet meer leuk.
Nu lijkt het soms alsof we in een
dierentuin wonen. We hebben hier
beesten die kruipen, lopen, schuifelen
en vliegen. In onze achtertuin woont
de eekhoorn. Brutaal en vernielzuchtig.
We vinden hem wel eens hangend in
het gaas van de lanai. Ik mep hem dan
tegen zijn buikje en hij rent weg, draait
zich nog eens om en kijkt me aan.
Morgen is hij er weer en je moet hem
niet op je zolder hebben, want dan is
de boot goed aan. Dus blijf hem weg-
meppen.
Domme raccoon
Op een middag zat ik in de achtertuin
en ik geef je te raden wie er kwam
aanhuppelen. Mooi rood, grote pluim
staart, spits smoeltje: een vos. Gewel
dig, vond ik, maar alweer moet je erg
voorzichtig zijn, want soms lijden ze
aan hondsdolheid!
Nog zo'n soort ontmoeting hadden we
maar kort geleden. Wally wekte me op
de vroege ochtend, het was nog donker.
(Advertentie)
^INGET MATT' "AD PATRES"
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
Hij hoorde geritsel en gerommel en wat
was dat, wilde hij weten. Wij kijken.
Wat we zagen, maakte ons niet erg blij.
Een stuk van de onderkant van de
overhang van ons dak hing naar bene
den, dat was echter niet alles, uit het
gat dat daardoor was ontstaan, hing
een wasbeertje. Niet zo mooi, want als
die een nest op je zolder bouwt, ben je
nog niet klaar. Wally zei: 'Hoesj, hoesj',
zo met zijn hand gebarend van: ga
weg. Het beest bewoog geen snorhaar,
verblind door het licht van de Eveready
die Wally in zijn snoet scheen, zodat we
hem op ons gemak konden bekijken.
Mensen, hij is zo schattig.
Met zijn brilletje, met zijn pootjes als
handjes, met zijn mooie, grijze vacht
en met de ringen om zijn staart, is hij
om te knuffelen. Maar dat doe je niet,
natuurlijk. We hebben hem afgeschrikt,
want hij kwam niet meer terug. Wel
moest de overhang gerepareerd worden
op drie plaatsen! Geef hem rattekruid,
zeggen ze, maar daar hebben we het
hart niet voor. 'Leg een val uit,' lcrijg je
ook als goede raad. Ik zie ons al, met
een grote kooi met een wasbeertje erin
die helemaal gek van angst in dat ding
rond rent. Kassian. Het beest zocht
naar een plaatsje om een nest te ma
ken, hij leeft in bomen, maar die zijn
veelal omgekapt waar wij wonen, dus
je zolder wordt dan zijn logische keuze,
veilig hoog boven de begane grond.
Domme raccoon.
Davy Crocket
We zagen eens op een eilandje vanuit
een boom een hele kolonie van deze
beestjes. Nieuwsgierig als ze zijn,
kwamen ze allemaal te voorschijn, we
keken naar hen, zij keken naar ons.
Ze moesten maar oppassen, dacht ik,
voordat de mensen van hun vacht en
staart een hoofddeksel maken zoals
Davy Crocket altijd op heeft! Op het
eilandje mogen ze wel wonen, want ze
komen er niet zo gemakkelijk af.
Ergens vind ik het allemaal erg zielig.
Florida (en de wereld) raakt hoe langer
hoe meer bevolkt en hoe langer hoe
meer raken de dieren hun habitat kwijt.
Wij zeggen zo gauw en zo gemakkelijk
dat een dier gevaarlijk is of verniel
zuchtig en het verdrietige van dit alles
is dat mens en dier niet veel kunnen
delen, zeker niet wat levensruimte.
Daarom is een dierentuin nu een
noodzakelijkheid geworden. Er huizen
dieren die anders van de aardbodem
zouden zijn weggevaagd, met alleen
maar plaatjes om het nageslacht te
tonen hoe ze eruit zagen. We vinden
het prachtig om ze te bekijken in de
dierentuin of in wat ze tegenwoordig
zo mooi een safaripark noemen. Daar
hebben wij de overhand. En als we na
een dagje beestenkennis opdoen naar
huis gaan en de hekken zich achter
ons sluiten, stelt misschien het ene
dier het andere de vraag: 'En, vertel 's,
wat heb je zo al gezien vandaag?'
Onze reserverekening voor
moeilijke dagen!
Moesson wil geen subsidie. Het wil
voortbestaan alleen als u dat wilt.
Met uw steun poekoelen wij teroes!
Hieronder laten wij, onder hartelijke
dankzegging aan alle schenkers, de
verantwoording volgen van de giften
die zijn binnengekomen op de
reserverekening van Moesson.
Maart 1999
F. Bolland 50-
W. Bovcrhof (2 x 50,-) 100,-
A.L. Brantz-Souwe 50,-
E. Grasveld 30,04
I.E. Hoger 25,-
P.f. de Lang 15,-
J.C. Lemaire 25,-
E. Martens Born 19,50
L.A. Muspers 10,-
L. de Rijke 25,-
Capt. F. Verburg 100,-
Totaal in maart 449,54
43ste jaargang - nummer I I - mei 1999
35
Begrafenis-
en Crematie- Onderneming
Opgericht 1924
ROUWKAMERS
EN ONTVANGKAMERS
AIRCONDITIONED
Kantoren:
Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag
Tel. 070 - 355 64 27 (drie lijnen)
